Лингвофорум

Sanè infinitivum est, sed cùm desit verbum finitum, illa verba  completam phrasin non efficiunt.

Amice mi, questum ad Te alterum habeo.

Dominus Aulus Gellius refert, Dominum Varronum scripsisse: uxoris aut tollendum aut ferrendum est, qui tollit vitium, uxorem commodiorem praestat, qui fert; sese melior facit..
Ipse Dominus Gellius addit: ut tollere in hanc sententia: corregere sonet, contra posita verum: ferre.

Amice, nunc, nonne arbiteris hoc pro mirabile? verba de radice: tollere - nunc quidam non-faciendum sonantes puto: tolerantiam appellatur rem, ut nihil corrigendum mandetur. Mutum verbum sit ad controversum suum: ut Dominus Gellius verbo: ferre - sonare adscripsit.. nonne mirabile, Amice mi? 

nemo mihi respondet

nemo me amat

me miserum

Immò ego te amo atque diligo! Propter negotia quæstionis tuæ omninò oblitus sum! Jam relegam.

Respondeas, me amans Amice, jam illae questioni: lexisti Tu ipse librum Viri illustrissimi Auli Gellii: Noctes Atticae appelatum?

Quòd Varro illa verba anteponebat, ex eo satis patet, quòd conjunctione aut, cui magna vis adversativa inest, usus est.

Ceterùm, non idem est tollere ac tolerare. Omnia enim ex numero litterarum L pendent.

Цитата: Versteher от октября 18, 2011, 12:32
Respondeas, me amans Amice, jam illae questioni: lexisti Tu ipse librum Viri illustrissimi Auli Gellii: Noctes Atticae appelatum?

Nempè non legi! Cùm jam non possim dicere, ut olim solebam, me nullam operam classicam legisse, nam Cæsaris primum librum revera legi; et tamen nihil amplius propter otii inopiam. Spero fore ut anno proximo plus legam.

Omnia-ne pendent, Amice? Uni jam radicis sunt illa duo verba; tolerare etiam dam coonotationem activam habet: toleratur vitam vel silentium - ergo fertur hac..

Rectè dicis. Et tamen tam multa solent vocabula Latina significare, ut non mirar.

Sed ad hoc translationes in mundo latent! Ipse, creber intellegere quid scriptum in latine nequam, meque ad translationem anglicanam vertere debens..

Quis est operæ titulus?

Noctes Atticae?

http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Gellius/1*.html

hoc est translatio anglicana cum explanationibus utilibus.

et hoc est textum ipsum latinum.

phisicus notus Isaacus Newtonus Latine scribebat; phisicum questum nam mihi est.

Creditur, ut si vero non perpetuum, sed dignum mobile - simpliter sequente modo fehetur. Orca suplururatorum inventa, capiatur aliquot muscarum, cavens eas ne necare. Muscis in locum frigidum positis, vascetur orcam; et tum in eam vastatam, ponetur muscas, quae frigore affectae fugae non possint. Affectu frigoris lapsu muscae se afferens, orcam secum affere creditur.
Questum est, quantum muscarum satis esse arbitrastistis?

meo Amico Kieliero respondens Latinam medicinae nullam latinam appellavisti, Amice mi Quase nobilissime.

cur?

[questum phisicum latet]

Constat enim medicos jam dudùm linguâ latinâ non uti ad consilia habenda neque ad cujusquam generis sermones. Ut arbitror, nil effari possunt præter sua præcepta; neque ullos classicos auctores, opinor, legere solent. Qui autem Cæsarem non legit, latinè nescit.

Quod à medicis lingua latina dicitur, nihil aliud est quàm ratio quædam appellandarum corporis partium, morborum medicamentorumque. Quæ quidem ratio ab usu latino haud rarò differt. Hoc est «latinitas scientiæ». En excerptum ex tractatione quâdam de hujusmodi latinitate:

ЦитироватьNunc intellegitis non idem esse latinitatem scientiæ ac veram linguam latinam, quâ veteris Romæ incolæ loquebantur scribebantque et quæ etiam nostris temporibus in nonnullis gymnasiis academiisque discitur. Quin immò, latinitas scientiæ omninò non est lingua, quia non est apta ad sententias componendas, litteras scribendas, sermones habendos.

Mi Vesteher, non memini num hoc jam interrogaverim: quibus soles uti lexicis cùm vetera scripta septentrionalia legis? Equidem nîl præter Cleasby—Vigfusson et Zoega inveni (necnon unum lexicon islandico-latino-danicum, non adeò tamen copiosum); miror num exstent alia bona glossaria, veluti islandico-germanica.

Quase Illustrissime, nobis est liber carissimus sub nomine: Altnordisches Glossar.

http://books.google.ru/books?id=BUoSAAAAMAAJ&printsec=frontcover&dq=altnordisches glossar&hl=ru&ei=3RyxTvXbE9GfOrznoZYE&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CDEQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false

Maximam gratiam ago, ô bone!

Animadverti me autumnali tempore ad veteres linguas germanicas esse pronum.

estne possibile linguam anglicam ueterem discere et scīre?

an phōnetica ac morphologia anglicae ueteris nimis difficilēs sunt?

och, Alexandra carissima: ut sciatis, qualis lingua anglicana veteris mirabilis! qualis grammatice subtilis et verbalice magna!

mundi mirum octavum lingua anglicana veteris.

ex linguīs ueteribus īnsulārum britannicārum, linguam ueterem cambricam (hen cymraeg/old welsh) tantum sciō. saltem, illa dēclīnātiōnem substantīuōrum nōn habet, et eius morphologia ac phōnetica simplicēs et facilēs sunt.

cambrica lingua simplicissima linguārum celticārum est, cuius tōta grammatica ex syntaxe constat.

(syntaxe? syntaxē? (ablātīuus) - in dēclīnātiōne uocābulārum graecārum numquam certa esse potes!)

ad versteherum:

scīsne linguam gaelicam (hibernicam? scōticam?) contemporāneam tantum?

an in linguā hibernicā uetere idem legere potes?

p.s. in linguā latīnā mē scrībente, litterīs minusculīs tantum ūtor in quōcumque cāsū, ut cāsūs litterārum (letter cases) inter maiusculās et minusculās differe nōlim.

Mihi quidem lingua anglica antiqua non videtur adeò difficilis. Opinor, Alexandra, methodum tibi acceptissimam ad eam discendam adhibere potes: brevi nempè grammaticæ descriptione quàm citissimè perlectâ, ad textus transi.

In dubio tamen mihi est, num licet illam linguam sic ediscere ut, exempli gratiâ, latinam ediscemus. Satisne copiosæ sunt ejus reliquiæ? Quin etiam, quænam exstant operæ? Quid præter annales?

Цитата: Alexandra A от ноября  2, 2011, 15:24
p.s. in linguā latīnā mē scrībente, litterīs minusculīs tantum ūtor in quōcumque cāsū, ut cāsūs litterārum (letter cases) inter maiusculās et minusculās differe nōlim.

Hæc ratio mihi quidem multò magis placet, quàm solùm majuscularum usus litterarum.