Не цирилица, но интересно:
Śviteź
Balľada
Do Michala Veresčaki
Ktokoľviek będiš v novogrudzkiej stronie
Do Plužin tiemnego boru
Vjechavši, pomnij zatšimať tve konie,
Byś się pšipatšil jezioru.
Śviteź tam jasne rospšestšenia lona
V vieľkiego kštaltie obvodu,
Gęstǫ po bokach pusčǫ očerniona,
A gladka jak šiba ľodu.
Ježeli nocnǫ pšibližiš się dobǫ
I zvrutiš ku vodom lice,
Gviazdy nad tobǫ i gviazdy pod tobǫ
I dva obačiš księnžice.
Niepevny, čili škľanna spod tvej stopy
Pod niebo idie ruvnina,
Čili tež niebo svoie škľanne stropy
Až do nug tvoich ugina:
Gdy oko bžeguv pšetivnych nie sięga
Dnia nie odružnia od ščytu
Zdaieš się visieť v środku niebogręga.
V jakieiś otchlani blękitu.
Tak v noc, pogodna jeśli služi pora,
Vzrok się pšijemnie uludi;
Ľeč žeby v nocy jechať do jeziora,
Tšeba byť naiśmieľšym z ľudi.
