Лингвофорум

Из темы "Синтез итальянской речи".

lat-1800: L'italiano è una lingua romanza parlata principalmente in Italia. È classificato al 27 posto tra le lingue per numero di parlanti nel mondo e, in Italia, è utilizzato da circa 58 milioni di residenti. Nel 2015 l'italiano era la lingua materna del 90,4% dei residenti in Italia, che spesso lo acquisiscono e lo usano insieme alle varianti regionali dell'italiano, alle lingue regionali e ai dialetti. In Italia viene ampiamente usato per tutti i tipi di comunicazione della vita quotidiana ed è largamente prevalente nei mezzi di comunicazione nazionali, nell'amministrazione pubblica dello Stato italiano e nell'editoria. Oltre ad essere la lingua ufficiale dell'Italia, è anche una delle lingue ufficiali dell'Unione europea, di San Marino, della Svizzera, della Città del Vaticano e del Sovrano militare ordine di Malta. È inoltre riconosciuto e tutelato come "lingua della minoranza nazionale italiana" dalla Costituzione slovena e croata nei territori in cui vivono popolazioni di dialetto istriano.

cyr-2013: Л*ӥталйано ě' уна лӥнгўа романца парлата прӥнӵӥпалмěнтě ӥн Ӥталйа. Ě' классӥфӥкато ал 27 посто тра лě лӥнгўě пěр нумěро дӥ парлантӥ нěл мондо ě, ӥн Ӥталйа, ě' утӥлӥҵато да ӵӥрка 58 мӥлйонӥ дӥ рěзӥдěнтӥ. Нěл 2015 л*ӥталйано эра ла лӥнгўа матěрна дěл 90,4% дěй рěзӥдěнтӥ ӥн Ӥталйа, кě спěссо ло аккўӥсӥсконо ě ло узано ӥнсйěмě аллě варӥантӥ рěӂоналӥ дěлл*ӥталйано, аллě лӥнгўě рěӂоналӥ ě ай дӥалěттӥ. Ӥн Ӥталйа вйěннě ампйамěнтě узато пěр туттӥ ӥ тӥпӥ дӥ комунӥкацйонě дěлла вӥта кўотӥдйана ěд ě' ларгамěнтě прěвалěнтě нěй мěҵӥ дӥ комунӥкацйонě нацйоналӥ, нěлл*аммӥнӥстрацйонě пу'блӥка дěлло Стато ӥталйано ě нěлл*ěдӥторйа. Олтрě ад эссěрě ла лӥнгўа уффӥӵалě дěлл*ӥталйа, ě' анкě уна дěллě лӥнгўě уффӥӵалӥ дěлл*унйонě эўропěа, дӥ Сан Марӥно, дěлла Свӥҵěра, дěлла Ӵӥтта' дěл Ватӥкано ě дěл Соврано мӥлӥтарě ордӥнě дӥ Малта. Ě' ӥнолтрě рӥконошйуто ě тутěлато комě "лӥнгўа дěлла мӥноранца нацйоналě ӥталйана" далла Костӥтуцйонě словěна ě кроата нěй тěррӥторӥ ӥн куй вӥвоно пополацйонӥ дӥ дӥалěтто ӥстрӥано.

Вдогонку тот же текст на расширенной латинице:

lat-2013: L*italyano eʼ una lingwa romanca parlata prinčipalmente in Italya. Eʼ klassifikato al 27 posto tra le lingwe per numero di parlanti nel mondo e, in Italya, eʼ utiliċato da čirka 58 milyoni di rezidenti. Nel 2015 l*italyano ěra la lingwa materna del 90,4% dey rezidenti in Italya, ke spesso lo akkwisiskono e lo uzano insyeme alle varianti reĵonali dell*italyano, alle lingwe reĵonali e ay dialetti. In Italya vyenne ampyamente uzato per tutti i tipi di komunikacyone della vita kwotidyana ed eʼ largamente prevalente ney meċi di komunikacyone nacyonali, nell*amministracyone puʼblika dello Stato italyano e nell*editorya. Oltre ad ěssere la lingwa uffičale dell*italya, eʼ anke una delle lingwe uffičali dell*unyone ěwropea, di San Marino, della Sviċera, della Čittaʼ del Vatikano e del Sovrano militare ordine di Malta. Eʼ inoltre rikonošyuto e tutelato kome "lingwa della minoranca nacyonale italyana" dalla Kostitucyone slovena e kroata ney territori in kuy vivono popolacyoni di dialetto istriano.

Почему ӥ, ě, а не просто и, е?

Цитата: Devorator linguarum от февраля 23, 2022, 23:04Почему ӥ, ě, а не просто и, е?

В русском языке гласные "и" и "е" предполагают палатализацию, поэтому были взяты гласные переднего ряда "ӥ" и "ě", чтобы не смягчалось произношение предыдущей согласной буквы итальянского языка. Следует учитывать, что используется универсальный фонетический алфавит.