вариация-Б

[sergebsl]

        V Sankt-Peterburge

Stoăla glubokaă oseñ. Po nebu plylı nızkıĕ nabuxšıĕ tučı, ızredka morosıl melkıj doždık. Iz gavanı donosılıș odınočnyĕ orudıjnyĕ vystrely: žıtelı goroda opoveśalıș o grozıvšem navodnenıı. No nıkto ne obraśal vnımanıă na seŭśıj doždık, kotoryj pokryval odeždu proxožıx serebrıstoj pyļŭ. Nıkogo ne ınteresovalı orudıjnyĕ vystrely. Po šırokomu Nevskomu prospektu lılsā ožıvlønnyj lūdskoj potok, to ı delo pronosılıș blestāśıĕ karety. Neredko vperedı pozoločennoj karety bežalı skoroxody, predupreždaă narod: «Padı! Padı!»

Skvoẓ razorvavšıĕsā tučı neožıdanno blesnul uzkıj solnečnyj luč ı zasverkal na admıraltejskoj ıgle. I êto mınutnoĕ zolotoĕ sıănıĕ po-ınomu predstavılo gorod. Sredı ogolennyx roś ı tumannoj syrostı on vstaval prekrasnym ı nepovtorımym vıdenıĕm. Okrašennyĕ v raznoobraznyĕ kolera krasok steny domov, omytyĕ doždıkom, radovalı glaz svoĕj svežesțŭ. Strogıĕ, garmonıčnyĕ lınıı zdanıj - tvorenıă velıkıx zodčıx - vstavalı vo vsøm velıčıı ı krasote. Polucırkuļnyĕ arkı nad kanalamı, odetymı v granıt, strojnyĕ kolonnady, čugunnyĕ sadovyĕ rešøtkı podle osobnākov - vsø kazaloș čudom, ot kotorogo neļzā bylo otorvaț vostoržennyx glaz..

Luč solnca ugas, ı snova vsø ušlo ı ukryloș v seryj sumrak promozglogo osennego dnā.

(Po E. Fødorovu)