Весьма годная татарская кириллица

- Э = Ы, Ӭ = О, Ё = Ө
- Ю = Йу, Я = Йа
- Е, Ё во всех позициях читаются одинаково, поэтому в начале слова и после гласной при необходимости надо явно указывать Й. Подобное правило есть и в северо-западном диалекте.
- Для совместимости с русским языком вместо В в введена буква Ў ў, а татарская Ч ч заменена на Щ щ.
- Дифтонг, который раньше писался ЫЙ, теперь обозначается одной буквой Ы.
- Хамза обозначается только через Ъ ъ.
Благодаря такому дизайну русская гласная
О не путается ни с какими татарскими, а русские
Э, Ы практически не отличимы от соответствующих татарских звуков.
Т.е. правило "Русские слова читаются по-русски" уже, по сути, не требуется.
Также классно и то, что если случайно не поставишь точки над
Ӭ и
Ё, то ничего страшного. Получится говор самого Рустама Миңнеханова, вроде.
Кэзэл ромашка
Иртәнге таң нурэннан уяндэ ромашкалар.
Йэлмайэп, хәл сӭрашэп, күзгә-күз караштэлар.
Назладэ җил аларнэ, тибрәтеп ак щукларэн,
Таң сипте ёсләренә хуш исле саф щэкларэн.
Щәщкәләр, кәйефләнеп, җай гэна селкенделәр.
Һәм кинәт шунда ғәҗәп бер яңа хәл күрделәр.
Йэрак түгел мӭңайэп, утэра ромашка кэзэ,
Тик щукларэ ак түгел, кан шикелле кэп-кэзэл.
Ромашкалар бар да ак, айэрэлмы бер-береннән;
Нищек бӭлай бер үзе ул кэзэлдан кийенгән?
Әйттеләр: «Син, сеңелкәй, ник үзгәрдең? Нишләдең?
Нидән кэзэл щукларэң? Нидән алсу тёсләрең?»
Әйтте кэзэл ромашка: — «Тёнлә минем янэма
Ятэп батэр сугэшщэ аттэ дӭшманнарэна.
Ул берүзе сугэштэ унбиш укщэга каршэ;
Щигенмәде, тик таңда яраландэ кулбашэ.
Анэң батэр ал канэ тамдэ минем щукларга.
Минем кэзэл күлмәгем бик ӭхшадэ Щулпанга.
Йегет китте, мин калдэм канэн саклап щугэмда,
Кён дә анэ сагэнэп, балкым мин таң нурэнда».