Лингвофорум

Local boards - Разделы на разных языках => Local Forums => Polskie forum => Тема начата: Pinia от октября 6, 2009, 12:15

Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от октября 6, 2009, 12:15
Tytuł wątku jest trochę przewrotny. Zwrot "od kuchni" oznacza przecież poznawanie tajników procesu produkcyjnego. A tu ma być przede wszystkim o ciekawostkach językowych związanych z naszymi tradycjami kulinarnymi.
Na początek żart kulinarno-językowy:
(http://demotywatory.pl/uploads/1246958346_by_Agniesia__500.jpg)
Flaki [фляки] Mimo makabrycznej nazwy to bardzo smaczna zupa przyrządzana na bulionie z flaków i żołądków wołowych, pikantna. Podobno to męskie danie, ale ja też je lubię. Jest pracochłonna, więc wolę ją zamawiać w restauracjach.  ;D

O czymś nudnym [sztuce, filmie, przemówieniu] mówi się, że ciągnie się jak flaki z olejem.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от октября 9, 2009, 23:42
Czernina to tradycyjna w staropolskiej kuchni zawiesista zupa ze świeżej krwi wieprzowej, gęsiej lub kaczej, lekko kwaskowata, z podrobami, kawałeczkami mięsa oraz kluskami.
Czerninę podawano w dawnej Polsce jako znak odmowy starającemu się o rękę, stąd inna jej nazwa czarna polewka. Adam Mickiewicz w "Panu Tadeuszu" (Księga X, Warszawa 1983 r., s. 288) pisał:
   
Soplicy Horeszkowie odmówili dziewkę!
Że, mnie Jackowi czarną podali polewkę!


Na terenie Górnego Śląska zupa ta nazywana jest szwarcem, w północnej części województwa – regionie częstochowskim czerniną lub czarniną, a na Śląsku Cieszyńskim czarniną.

To zupa dla koneserów. Najlepsza jest z kaczej krwi. Uwielbiam czerninę.  ;up:
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от октября 13, 2009, 01:02
Tatar, czyli befsztyk tatarski to potrawa przyrządzana z mielonego mięsa wołowego, jaj i przypraw, często w postaci tzw. pieprzu ziołowego. Mięso przeznaczone na befsztyk tatarski musi być chude, najlepiej nadaje się do tego polędwica lub ligawa.Według kanonów kulinarnych mięso na tatara nie powinno być mielone lecz skrobane drobno bardzo ostrym nożem

Potrawę spożywa się na surowo,  zazwyczaj z dodatkiem cebuli i/lub ogórka konserwowego. Często, przed wymieszaniem mięsa z jajkiem i resztą składników, polewa się je odrobiną oleju (np. z pestek winogron). Doprawia się najczęściej pieprzem, solą i maggi. Podaje się jako przystawkę.

Podobnie przyrządza się tatara z ryb, np. z łososia.

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2e/Tatar-1.jpg/250px-Tatar-1.jpg)

Ponoć tatar jako potrawa pojawił się w Polsce już w XIII wieku w czasie najazdów Tatarów. W 1241r. odbyła się bitwa pod Chmielnikiem. Po bitwie maruderzy tatarscy osiedlili się głównie w Krzyżanowicach. To oni mieli  spopularyzować sposób przetwarzania mięsa surowego. Tatar, jadąc na koniu, ugniatał pod siodłem mięso - głównie baraninę i tak powstał polski tatar. Ludność mieszkająca na Ponidziu podpatrzyła tę metodę.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от ноября 27, 2009, 22:40
Kopytka nie mają nic wspólnego z kopytami [копыта]  To kluski. Swoją nazwę zawdzięczają chyba kształtowi.
(http://www.hejkoland.pl/galeria/kopytka4.jpg)
Kopytka  ziemniaczane to popularny dodatek do wielu dań kuchni polskiej. Doskonale pasują do pieczonego lub gotowanego mięsa, ale dobre są również jako składnik dań na słodko.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от ноября 28, 2009, 22:58
Chleba naszego powszedniego pełno jest we frazeologizmach:

żyje o chlebie i wodzie - odżywia się źle, jest biedny, żyje bardzo skromnie, w niedostatku
Chleb codzienny - źródło utrzymania, podstawa bytu.
Chleb eucharystii, Chleb Pański - komunia,
Chleb powszedni - codzienne jedzenie konieczne, by utrzymać się przy życiu; rzecz codzienna, zwykła, nic nadzwyczajnego.
Chleb proszony - żebranina.
Chleb święty - chleb Pański, komunia.
Chleb w zęby kłuje, gryzie - ktoś grymasi, jest niezadowolony, nienasycony.
Chleb z masłem, bułka z masłem - sprawa prosta, codzienna; zwykła rzecz; łatwa czynność.
Ciężki kawałek chleba - zarobki, środki utrzymania zdobyte z trudem, ciężką pracą.
Czarny chleb - trudne, przykre, smutne biedne życie; razowy chleb , pieczony z mąki z pełnego przemiału.
Daje na chleb - daje pieniądze na utrzymanie.
Dzieli się ostatnim kawałkiem chleba - dzieli się z kimś ostatkiem czegoś, np. pożywienia; wyrzeka się czegoś dla kogoś.
Dziękuje za chleb - dziękuje za służbę; rezygnuje z pracy.
Głodnemu chleb na myśli - ktoś mówi o tym , czego pragnie.
Idzie, jedzie, wyjeżdża za chlebem - emigruje, migruje w poszukiwaniu zarobku.
Jest bez chleba - nie ma pracy, nie ma środków do życia.
Kawałek chleba - utrzymanie.
Lekki chleb - łatwy sposób zarobkowania, lekka praca.
Łamie z kimś chleb - obcuje z kimś, jest w zażyłości.
Łaskawy chleb - utrzymywanie dawane z litości, życie na czyjś koszt, z czyjejś łaski.
Ma chleb w ręku, ma chleb zapewniony - ma zawód, pracę dającą utrzymanie.
Ma dobry, pewny, spokojny kawałek chleba - ma dobre utrzymanie, ma zapewniony byt.
Na swoim chlebie - na własnym utrzymaniu, bez cudzej pomocy.
Nie samym chlebem człowiek żyje - życie duchowe, kultura są równie ważne, jak sprawy codzienne.
Ofiara chleba i wina - eucharystia.
O suchym chlebie - biednie, źle się odżywiając; bez ciepłego, gotowanego jedzenia.
Potrzebuje jak chleba - bardzo potrzebuje.
Pozbawia chleba - pozbawia pracy, środków utrzymania.
Pójść na swój chleb - zacząć prowadzić samodzielne gospodarstwo, przejść na własne utrzymanie.
Pracuje, zarabia na kawałek chleba - pracuje, żeby zdobyć środki utrzymania.
Przyjmuje, wita chlebem i solą - przyjmuje gościnnie.
Suchy chleb - uboga strawa.
Suchy kawałek chleba - praca ciężka, w pocie czoła, a zarobek niewielki.
Traci chleb - traci zarobki.
Trzyma o chlebie i wodzie - karmi tylko po to, żeby ktoś przeżył.
Wsadza chleb do pieca - zaczyna robić coś ważnego.
Wysadza chleb z pieca - kończy coś ważnego, jakieś dzieło, jakiś etap pracy.
Zjadacz chleba - prostak, człowiek niekulturalny, nieobyty.
Z niejednego pieca chleb jadł - człowiek doświadczony.
Zwykły zjadacz chleba - człowiek przeciętny, niewyróżniający się; nieokreślony obywatel.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от апреля 4, 2010, 00:59
Wielkanocne słodkie przysmaki

   Czy lubisz tańczyć mazurka?
   Zapytał Wojtka Grześ.
   A Wojtek:- Ja najbardziej
   Lubię mazurka jeść.
***
Wyszła z formy baba,
Wydęta jak bania.
Pewnie sobie szuka
nowego mieszkania.
***
Jestem baba wielkanocna,
Obcasiki zdarłam do cna,
Tak hulałam z mazurkami,
Tak krzesałam obcasami.
Mazureczki zawołam- potańczymy dookoła.

Hej, Mazurek wielkanocny
Ma przeróżne zwrotki,
Lecz sens zawsze ich jednaki
Słodki, słodki, słodki.
Z marcepanu, czekolady
Masy czy szarlotki
Jest mazurek ten przedziwny
Słodki, słodki, słodki.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Donkey от апреля 4, 2010, 20:46
Цитата: Pinia от октября  9, 2009, 23:42
Czerninę podawano w dawnej Polsce jako znak odmowy starającemu się o rękę, stąd inna jej nazwa czarna polewka.
Ukraińskie dziewczyny w takich przypadkach wykorzystywały гарбуз (pol. dynia, ros. тыква)
(http://www.fructoz.ru/images/78.jpg)
ЦитироватьДівчина ж, якщо не хотіла виходити заміж за парубка, який прийшов свататися, могла винести йому на знак відмови гарбуза або макогін. Тоді хлопця ще довго дражнили: «А що, дістав гарбу­за?» або «Це той, який макогін облизав».

Тож щоб уникнути подіб­них кпинів, попередньо перед сватанням влаштовували «визнаванки». Або ж ішли свататися пізно ввечері, щоб ніхто того гарбуза не побачив.

Утім, гарбуз не завжди був атрибутом відмови. Якщо відмов­ляли батьки, то вони робили це більш м'я­ко, коректно: підно­сили сватам по ча­рочці і повертали при­несений ними хліб. Але, зрозуміло, у та­кому становищі все одно ніхто не хотів опинитися.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от апреля 4, 2010, 20:58
Przypomniałeś mi, u nas też o odrzuceniu zalotów mówiono "dostać arbuza, harbuza"> teraz wiem skąd się wzięło to powiedzenie.

ЦитироватьArbuz, harbuz (po persku cherbuze, po turecku harpuz). Gdy zalotnikowi, starającemu się o rękę panny, chciano dać do zrozumienia odmowę (a zaloty odbywały się najczęściej pod jesień), podawano i częstowano go arbuzem. Stąd powstało wyrażenie: ,,dostać arbuza", czyli odprawę. Takie same znaczenie miała czarna polewka czyli czernina", lub wieniec z grochowin, zawieszony w izbie, gdzie nocował konkurent. Zwyczaj podawania arbuza pochodzi z Rusi, gdzie u ludu młodzianowi, przybywającemu ze swatem, niechętna dziewoja, na zakąskę po przyniesionej przez nich wódce, podaje nie bochen chleba, ale niby-to przez pomyłkę ,,harbuz". Aleks. Kremer powiada, że na Podolu arbuz kładzie się do bryczki kawalera, którego sobie panna nie życzy, stąd ,,harbuza dać", to samo znaczy co odmówić ręki. Krzysztof Kluk, botanik polski XVIII w., pisze o arbuzie jako owocu: ,,są białe i zielone, podługowate i okrągłe, obfite na Podolu i Ukrainie".
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Donkey от апреля 4, 2010, 22:23
Homonimy międzyjęzykowe ;)

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:4lcHe192PG6HNM:http://www.gorenje.ua/support/imagelib/auto/w23-hasp/support/advices/cooling_freezing/watermelon.jpg)
UA кавун PL arbuz RU арбуз

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:mvMvDK3iPn4nYM:http://i043.radikal.ru/0805/be/d159ce4a417b.jpg)
UA диня PL melon RU дыня

(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:wrzFffW11iglXM:http://vegetariandiet.com.ua/wp-content/uploads/2009/10/pumpkin-copy-282x300.jpg)
UA гарбуз PL dynia RU тыква
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от апреля 4, 2010, 23:17
To za Zygmuntem Glogerem http://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska
Korzystał z różnych starych źródeł. Być może wcześniej dynię nazywano harbuzem albo ją mylono.  :yes:
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Donkey от апреля 4, 2010, 23:42
Цитата: Pinia от апреля  4, 2010, 23:17
To za Zygmuntem Glogerem http://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska
Korzystał z różnych starych źródeł. Być może wcześniej dynię nazywano harbuzem albo ją mylono.  :yes:
Nie chciałem powiedzieć, że w Twoim cytacie jest jakaś pomyłka!... po prostu ciekawie jest, jak różne owocy nazywają jednakowymi słowami :)
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от апреля 4, 2010, 23:46
Wiem, chciałam Ci przy okazji wskazać link do ciekawych materiałów.  :yes:
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Donkey от апреля 4, 2010, 23:58
Dziękuję! ;up: Encyklopedia z 4 tomów - bardzo imponujący zasięg, chyba nie mamy takiej dużej "staroukraińskiej"
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от апреля 5, 2010, 00:04
Tym bardziej się przyda, że nasze kultury się przenikały. Więc można szukać śladów i u Glogera.  :yes:
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 22, 2010, 14:07
Ot powidziecie mnie, czy kupaty — polskie danie, ale ne? I jeśli polskie, to z czym jego jeść autentycznej?
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 22, 2010, 14:09
Цитата: Donkey от апреля  4, 2010, 22:23
Homonimy międzyjęzykowe ;)


UA кавун PL arbuz RU арбуз


UA диня PL melon RU дыня


UA гарбуз PL dynia RU тыква
Не поверите - смоленское - гарбуз, гарбуз, гарбуз - кабачки тоже - гарбуз, только огурец обычно выделяется.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от июля 22, 2010, 20:12
Цитата: Искандер от июля 22, 2010, 14:09
czy kupaty — polskie danie
Nie ma w polskiej kuchni takiego dania. Znalazłam informację, że to gruzińskie kiełbaski.
http://georgiantaste.blogspot.com/2007/12/kupaty.html
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 22, 2010, 21:03
Значит я правильно сомневался, но слово-то какое - купаты. Могло получиться хорошее польское блюдо ведь.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от июля 22, 2010, 21:23
Ale jest za to ciasto - karpatka, które przypomina wyglądem góry [Karpaty]  :yes:
(http://www.kotarski.com.pl/admin/zdjecie/karpatka.jpg)
Smaczne.  :eat:
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 22, 2010, 21:37
ciasto - по руску тесто? То в словари лезть не хочеца.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от июля 22, 2010, 22:03
ciasto - по руску тесто  :yes:
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: lehoslav от июля 22, 2010, 22:44
Цитата: Искандер от июля 22, 2010, 21:37
ciasto - по руску тесто?
По-польски это и "материал" из муки и воды, и готовое блюдо, пирог.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 22, 2010, 22:46
A czy jest(?) takie słowa jak wypieczenie ale sdoba?
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Donkey от июля 23, 2010, 22:33
Цитата: Искандер от июля 22, 2010, 14:09
Цитата: Donkey от апреля  4, 2010, 22:23
Homonimy międzyjęzykowe ;)


UA кавун PL arbuz RU арбуз


UA диня PL melon RU дыня


UA гарбуз PL dynia RU тыква
Не поверите - смоленское - гарбуз, гарбуз, гарбуз - кабачки тоже - гарбуз, только огурец обычно выделяется.
И как же они их отличают, интересно. "Мне нравятся дыни, а арбузы совсем не люблю" -- как перевести на смоленский? ;D
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 23, 2010, 22:36
Цитата: Donkey от июля 23, 2010, 22:33
Мне нравятся дыни, а арбузы совсем не люблю
З гарбузов люблю ты каторыя дыни, а зяленых дужа нявкушаю.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Donkey от июля 23, 2010, 22:40
Цитата: Искандер от июля 22, 2010, 22:46
A czy jest są (liczba mnoga, 3 osoba) takie słowa jak wypieczenie ale sdoba?
Znałazłem w słowniku: pol. wypiek - укр. випічка
(nie znałem takiego słowa wcześniej)
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: lehoslav от июля 23, 2010, 22:41
Цитата: Искандер от июля 22, 2010, 22:46
wypieczenie
A o co dokładnie Ci chodzi? Istnieje słowo "wypieki" (<liczba pojedyncza "wypiek", ale wydaje mi się, że częściej używa się mnogiej), które jest ogólnym określeniem wszelkich pieczonych słodkości :)

Цитата: Искандер от июля 22, 2010, 22:46
sdoba
Takiego słowa nie ma. Popatrzałem na rosyjskiej wikipedii, co oznacza rosyjskie słowo, ale nie przychodzi mi do głowy żaden polski odpowiednik...może właśnie te "wypieki" byłyby najlepsze hm....
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 23, 2010, 22:48
Цитата: lehoslav от июля 23, 2010, 22:41
może właśnie te "wypieki" byłyby najlepsze hm....
Они и есть - Сдоба - это выпечка, вся кроме чёрного хлеба и Ко
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от июля 23, 2010, 23:35
Цитата: Искандер от июля 23, 2010, 22:48
и Ко
Co to jest Ko?
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 24, 2010, 10:17
Kompania, desu że
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от июля 24, 2010, 16:30
wypiek m III, D. -u, Ms. ~kiem; lm M. -i
1. wypiekanie, pieczenie
Wypiek ciasta.
2. upieczone ciasto; pieczywo
Codzienne świeże wypieki.
Wypieki ze znanej cukierni.
3. zwykle w lm czerwone zabarwienie policzków wywołane gorączką lub wzruszeniem; silne rumieńce
Gorączkowe wypieki.
Robić coś z wypiekami na twarzy.
Ktoś dostał wypieków z wrażenia, z przejęcia.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июля 24, 2010, 16:37
Цитата: Pinia от июля 24, 2010, 16:30
zwykle w lm
это помета "обычно множ."  ?
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от июля 24, 2010, 16:41
Yes. обычно множ
wypieki мн. (rumieńce) румянец m, красные пятна (на лице); mam wypieki na twarzy у меня горит лицо; z wypiekami na twarzy с пылающим
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от марта 14, 2011, 22:53
Karnawał kończymy obżarstwem poprzedzającym post.
Jednym z tradycyjnych wypieków na "ostatki" są chrusty zwane też faworkami.
(http://img159.imageshack.us/img159/7580/faworki3206xn.jpg)

Chrust to określenie polskie, metaforyczne. Przyrównuje niewielkie, kruche ciasteczka do delikatnych, suchych gałązek. Natomiast obca nazwa faworek prawdopodobnie pochodzi od rodzaju kokardki, którą kiedyś przyozdabiało się strój. A ciastko właśnie przypomina wstążeczkę. Z moich obserwacji wynika, że zdecydowanie częściej nazwa faworek używana jest w środkowej oraz północnej Polsce, gdzie w słownictwie jest więcej obcych naleciałości.
prof Jerzy Bralczyk

Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от июня 20, 2011, 16:42
Uszka
w tym przypadku to nie zdrobnienie od uszy, ale małe pierożki do "czystego" barszczu lub zupy grzybowej.
Czysty barszcz to taki bez dodatków, na przykład bez warzyw.
(http://niebowgebie.blox.pl/resource/uszy.jpg)
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Искандер от июня 20, 2011, 16:52
Цитата: Pinia от июня 20, 2011, 16:42
bez warzyw
Co to za barszcz takiej? Może jeśće bez mięsa?
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: lehoslav от июня 20, 2011, 16:57
Цитата: Искандер от июня 20, 2011, 16:52
Może jeśće bez mięsa?

Mięso jest w uszkach.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: lehoslav от июня 20, 2011, 16:58
Цитата: Искандер от июня 20, 2011, 16:52
Цитата: Pinia от июня 20, 2011, 16:42
bez warzyw
Co to za barszcz takiej?

Такой:
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от августа 29, 2011, 21:35
Krupnik

1. zupa na jarzynach i mięsie zasypana kaszą, najczęściej jęczmienną
2. napój alkoholowy sporządzony na miodzie i korzeniach, kiedyś pity zwykle na gorąco.
Teraz raczej w temperaturze pokojowej.
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Artiemij от августа 29, 2011, 21:56
Цитировать
Wygląda jak pielmieni z krwią :donno:
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от августа 29, 2011, 22:17
Цитата: Artiemij от августа 29, 2011, 21:56
Wygląda jak pielmieni z krwią :donno:
To barszcz bez warzyw (wyjęte po ugotowaniu) - nazywamy go "czystym". Taki barszcz podaje się też w specjalnych filiżankach i z pasztecikiem. Jest pyszny.
(http://top1-1.com/wp-content/uploads/2010/12/Barszcz-czerwony-zdjecia.jpg)
Zupa z krwi to czernina. Zamiast pierożków z mięsem (uszek) są w tej zupie kluski ziemniaczane.  To zupa dla koneserów.
(http://www.zapetytem.pl/photo/370_1.jpg)
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от января 15, 2012, 01:52
Цитата: Pinia от августа 29, 2011, 21:35
Krupnik

1. zupa na jarzynach i mięsie zasypana kaszą, najczęściej jęczmienną
2. napój alkoholowy sporządzony na miodzie i korzeniach, kiedyś pity zwykle na gorąco.
Teraz raczej w temperaturze pokojowej.
Przepis na krupnik procentowy  :UU:
Krupnik
-szklanka cukru,
-laska wanilii,
-kawałek kory cynamonu,
-10 goździków,
-2 listki laurowe,
-5 ziarenek angielskiego ziela,
-łyżeczka otartej skórki z pomarańczy,
-500 g miodu,
-2 szklanki 40% wódki,
-2 szklanki spirytusu.
W płaskim dużym rondlu upalamy cukier na karmel, dodajemy 2÷3 łyżki przegotowanej wody, potem korzenie, zioła i stopniowo miód i podgrzewamy, mieszając. Gdy masa porządnie się zrumieni, ostrożnie wlewamy wódkę,stale mieszając, zagotowujemy, zdejmujemy z ognia i nadal mieszając, stopniowo wlewamy spirytus. Szczelnie przykrywamy zostawiamy do ostygnięcia,po czym przecedzamy przez gazę lub lnianą ściereczkę i podajemy na gorąco lub rozlewamy do butelek. Szczelnie korkujemy i zostawiamy na kilka miesięcy
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Sirko от января 15, 2012, 08:49
Flaki

Na flaki można przeznaczyć wszystkie 4 części żołądka: księgi, żwacz, czepiec oraz trawieniec, przy czym uważa się, że największą wartość kulinarną mają trawieniec i żwacz. Surowe flaki są bogate w związki wapnia i zawierają ich nawet więcej niż mięso.
Flaki, po ich oczyszczeniu, obgotowaniu i pokrojeniu w cienkie paski, stanowią podstawowy wkład do zupy warzywnej z ew. dodatkiem wołowiny lub wędzonki. Ważne jest, aby zostały ugotowane w zupie do miękkości. Zupa zazwyczaj podawana jest na ostro (pieprz, gałka muszkatołowa, imbir, mielona papryka).

Smacznego!  ;D
Название: Polszczyzna od kuchni
Отправлено: Pinia от января 15, 2012, 15:46
Uwielbiam flaki. Zwłaszcza, kiedy występuje u mnie syndrom dnia wczorajszego.  ;D