Лингвофорум

Начнём со Сплина. Да, он вполне себе переводится, если выбрать правильную песню и правильный градус. Или укур.

МЫ СИДЕЛИ И КУРИЛИ Шли над городом притихшим, Шли по улицам и крышам, По карнизам, переулкам, Подшипникам и втулкам, Где-то появилось солнце, Значит где-то появилась тень. Мы сидели и курили, Начинался новый день. Шли красавицы на тройку, Шли рабочие на стройку, Трамваи по проспекту, Арабы строем в мекку, Шли парламентёры, шли монтёры, Шли легко и без затей. Мы сидели и курили, Начинался новый день. Годы шли и шли недели, Шли, пока не надоели Недели, дни и годы, Вступления и коды, Солдаты в рукопашный, Часы на Спасской башне, Открытки и конверты, Деньги шли и документы, Все ушли, остались двое В мире самых чокнутых людей, Мы сидели и курили, Начинался новый день.

NI SIDIS KAJ FUMIS Iris oni tra urbego, Iris sub nebula tego, Sur kornicoj, tra stratetoj, Matricoj kaj vojretoj, Ie ĵus aperis suno, Tuj aperis ombro en reag'. Dume sidis ni kaj fumis, Naskiĝadis nova tag'. Iris inoj kaj malinoj, Iris homoj kaj maŝinoj, Busetoj kaj mazdaoj, Araboj al Mekao, Iris deputitoj kaj spiritoj Laŭ lini' kaj per zigzag'. Dume sidis ni kaj fumis, Naskiĝadis nova tag'. Iris jaroj senpiedaj, Iris kaj fariĝis tedaj Semajnoj, tagoj, jaroj, Trompŝajnoj, agoj, faroj, Sovaĝaj homaj gregoj, Horloĝoj en turegoj, Poŝtkartoj kaj kovertoj, Iris ĉartoj, dokumentoj, Ĉiuj iris for kaj restis Nur ni du, malsanaj je imag'. Daŭre sidis ni kaj fumis, Naskiĝadis nova tag'.

ГАНДБОЛ Спину ломит голова болит То ли клещ засел энцефалит? В голове болит последний зуб Мы болеем за один и тот же клуб     Чуть курнул - и сразу бледный вид Чуть немного выпил - так тошнит Чуть пошёл работать - сразу труп Мы болеем за один и тот же клуб     Словом Мы все больны гандболом Мы все больны гандболом И за гандбол умрём     Знай мой друг ты мой эквивалент Может клей понюхаем "Момент"? Будем нюхать сколько захотим Ведь мы болеем за один и тот же team     А когда последний наш умрёт Закопайте прямо у ворот На поминках разогрейте суп Ведь мы болели за один и тот же клуб     Словом Мы все больны гандболом Мы все больны гандболом И за гандбол умрём

HANDBAL' Kapdoloro, misas ĉiu far'. Ĉu kontaĝe pikis min akar'? Iras mi ne rekte sed laŭ kurb'. Ni zelotas ĉiuj por la sama klub'. Unu fumenspiro, tuj forsven'. Unu eta drinko, tuj vomem'. Fuŝas mi pri ajna sinokup'. Ni zelotas ĉiuj por la sama klub'. Sume, Ni amas frenezume Handbalon kaj do kune Ni mortos pro handbal'. Hej, amiko, jen senfina ĝu': Flari la aromon de gumglu'. Ĉio plia nun ne gravas jam, Ni zelotas por la sama sportteam'. Kaj kiam mortos nia lasta plej, Enterigu lin tuj ĉe l' golej' Kaj omaĝu lin per varma sup', Ĉar ni zelotis ĉiuj por la sama klub'. Sume, Ni amas frenezume Handbalon kaj do kune Ni mortos pro handbal'.

ТАНЦУЙ Волна бежит на этот берег Волна бежит и что-то бредит И звёзды падают за ворот И ковш на небе перевёрнут И в голове смешались мысли И босиком с бутылкой виски Мы изучаем этот берег Волна бежит и что-то бредит Вокруг вода, песок и камни И, время меряя глотками И всех вокруг как ветром сдуло Нас как магнитом притянуло Друг к другу, и теперь на берег Волна бежит и что-то бредит И звёзды падают за ворот И ковш на небе перевёрнут Ещё глоток - и мы горим На раз, два, три Потом не жди, не тоскуй Гори огнём твой третий Рим Лови мой ритм Танцуй, танцуй, танцуй, танцуй, танцуй, танцуй Мы странно оказались рядом Приняв одну микстуру с ядом Теперь мы принимаем виски И в голове смешались мысли Вокруг вода, песок и камни И, время меряя глотками Мы изучаем этот берег Волна бежит и что-то бредит Хочу уснуть и не проснуться Уйти в моря и не вернуться Или вернуться только вместе С тобой так много интересней С тобой так много интересного Вокруг совсем не тесно Без площадей, вокзалов, станций Без этих всех цивилизаций Ещё глоток - и мы горим На раз, два, три Потом не жди и не тоскуй Гори огнём твой третий Рим Лови мой ритм Танцуй, танцуй, танцуй, танцуй, танцуй, танцуй Танцуй, волна бежит на берег Волна бежит и что-то бредит Танцуй, звезда летит за ворот И ковш на небе перевёрнут Танцуй, в башке смешались мысли Передавай бутылку виски Передавай в бутылку яда Нам больше ничего не надо Нам больше ничего не нужно От виски кружит, кружит, кружит С тобой мне больше здесь не тесно И ковш на небе встал на место Передавай бутылку виски И ты мои читаешь мысли И звёзды падают за ворот И ковш на небе перевёрнут Ещё глоток - и мы горим На раз, два, три Потом не жди, не тоскуй Гори огнём твой третий Рим Лови мой ритм Танцуй, танцуй, танцуй, танцуй, танцуй, танцуй

EN DANC' La ondo al la bordo iras, La ondo glitas kaj deliras, Kaj kvazaŭ pluvas la stelaro, L' ursin' kiel renversa ĉaro. La kapon mastras anarkio, Kaj kun botelo da viskio La maron kune ni admiras, La ondo glitas kaj deliras, Ni tretas sablon piednude, Ne estas homoj ĉi-apude, Per glutoj tempon ni mezuras, Io nin gluas, ligas, ŝnuras, Kaj al la bordo ondo iras, La ondo glitas kaj deliras, Kaj kvazaŭ pluvas la stelaro, L' ursin' kiel renversa ĉaro. Post plia glut' ekflamas ni Unu du tri Jen estas nia lasta ŝanc' La mondon for, plenu l' anim' Je mia ritm' En danc' en danc' en danc' en danc' en danc' Ni sentis strange tiun logon, Ĉu glutis ni la saman drogon? Nun ni englutas la viskion, Ekhavas mensan anarkion, Ni tretas sablon piednude, Ne estas homoj ĉi-apude, La maron kune ni admiras, La ondo glitas kaj deliras, Mi volas por eterno sveni Aŭ fornavigi, ne reveni, Aŭ nur reveni se ni duos, Kun vi neniam mi enuos, Kun vi mi tute ne enuas Kaj la ĉirkaŭon plene ĝuas, Sen placoj, vicoj kaj stacioj, Sen ĉiuj ci-vi-li-za-cioj... Post plia glut' ekflamas ni Unu du tri Jen estas nia lasta ŝanc' La mondon for, plenu l' anim' Je mia ritm' En danc' en danc' en danc' en danc' en danc' En danc' — la ondo borden iras, La ondo glitas kaj deliras, En danc' — kaj pluvas la stelaro, L' ursin' kiel renversa ĉaro, En danc — kaj pensa anarkio, Donu botelon da viskio, Donu botelon da veneno, Kaj ĉio plia nin ne ĝenu, Kaj ĉio plia forfikiĝas, Ni pro viskio nun vertiĝas, Monda sufok' ne plu vizitas, La ĉaro ne plu renversitas, Denove donu la viskion, Kaj jes vi legas penson mian, Kaj kvazaŭ pluvas la stelaro, L' ursin' kiel renversa ĉaro. Post plia glut' ekflamas ni Unu du tri Jen estas nia lasta ŝanc' La mondon for, plenu l' anim' Je mia ritm' En danc' en danc' en danc' en danc' en danc'

Продолжаем. Это один из моих первых удачных переводов, ему уже больше девяти лет.

Поразмыслив, всё же изменил в нём первые две строчки так, чтобы bona | plej на границе строк не ломало мозг.

БРАВО — ГОРОД Этот город самый лучший Город на Земле Он как будто нарисован Мелом на стене Нарисованы бульвары Реки и мосты Разноцветные веснушки Белые банты Этот город, просыпаясь, Смотрит в облака Где то там совсем недавно Пряталась луна А теперь взрывают птицы Крыльями восход И куда-то уплывает Белый пароход Этот город не похожий Ни на что вокруг Улыбается прохожий И за пять минут Помогая человеку Верить в чудеса Распускаются фонтаны Прямо в небеса Я Не знаю где ещё На этом свете есть Такая же весна Я Пожалуй отпущу Попутный ветер и Останусь навсегда Голубые тротуары Синие цветы Ярко-жёлтые трамваи Розовые сны Он как будто нарисован Мелом на стене Этот город самый лучший Город на Земле

BRAVO — LA URBO Tio estas la plej bona Urb' en la natur'. Estas ĝi pentrita kvazaŭ Krete sur la mur'. Sur la bildo estas stratoj, Pontoj sur river', Buntaj flagoj, gajaj homoj, Rido en aer'. Tiun urbon frumatene Vekas brila sun' De la loko kien nokte Kaŝis sin la lun', Kie nun kunplektas birdoj Teron kun ĉiel' Kaj gracie fornavigas Blanka karavel'. Tiu urbo ne similas Ion ajn de l' mond'. Tie ĉiam bone traktos Vin preteriront' Kaj helpante al la homoj Kredi je fabel', Ekŝprucadas parkfontanoj Sor al la ĉiel'. Mi Ne scias certe ĉu Ekzistas sur la ter' Eĉ proksimuma sam'. Mi Vojaĝu tien dum Floranta primaver' Por resti por ĉiam'. Bluaj floroj sur gazonoj, Blua trotuar'. Brile flavaj aŭtobusoj, Sonĝoj sen koŝmar'. Estas ĝi pentrita kvazaŭ Krete sur la mur', Tio estas la plej bona Urb' en la natur'.

Это внезапный перевод с литовского — из Томаса Венцловы. Глубинный смысл искать не стоит.

Už mūsų sienų kvadratus Ir durų kvadratus, Už aukštą langą – du kartus Ir lempą – du kartus, Už atkirstų šalių vardus, Žemėlapių vartus, Už tai, kad oras neklaidus Ir kad klaidus vidus. Už baltus garvežių ratus, Patikrintus raktus, Už mus visus – tuos du kartus, Tuos keturis kartus. Už tai, kas plaukia nuo laidų, Kas gimsta po ledu, Už tai, kad du ir du – ne du, Ir dukart du – ne du.

Ni drinku je l' kvadrata mur', Je l' porda apertur', Je l' fenestreg' — dufoje nur, Je l' lamp' — dufoje nur, Dufoje je la landoj sur La map' en la broŝur', Je la ekstera mank' de pur' Kaj je la ena pur'. Je la lokomotiva kur', Ŝlosil' en la serur', Je ĉiuj ni — do estu nur Da fojoj plua plur'. Je l' viv' sub la glacia blu', Je la kurenta flu', Je tio ke duoble du Egalas ne al du.

:=

Немного вольный (впрочем, как без этого?), но всё же адекватный перевод.

ПРИВЕТ Привет, сегодня дождь и скверно, А мы не виделись, наверно, Сто лет; Тебе в метро? Скажи на милость, А ты совсем не изменилась, Нет-нет; Привет, а жить ты будешь долго, Я вспоминал тебя вот только В обед; Прости, конечно же нелепость Кричать тебе на весь троллейбус «Привет»... Привет, дождливо этим летом, А впрочем, стоит ли об этом, Ведь нет? Тогда о чём? О снах? О книгах? И чёрт меня попутал крикнуть «Привет»... Как жизнь? — Не то чтоб очень гладко, Но в общем, знаешь, всё в порядке, Без бед; Дела отлично, как обычно, А с личным  — ну вот только с личным Привет... Привет, а дождь всё не проходит, А я с утра не по погоде Одет; Должно быть, я уже простужен, Да бог с ним, слушай, мне твой нужен Совет; В конце концов, мне дела нету, Решишь ли ты, что я с приветом Иль нет, Но может, чёрт возьми, нам снова?.. Выходишь здесь? Ну, будь здорова, Привет...

SALUT' Salut', mi ĝojas vin rekoni, pluvegas nun, invitas droni l' inund'; komparas mi kun bild' iama, kaj vi aspektas daŭre sama en tut'; salut', laŭ dir' vi riĉos baldaŭ, mi rememoris vin nur antaŭ minut'; pardonu, certe estas fuŝo kriegi tra la tuta buso «salut'»... Salut', pluvegas ĉi-somere... kutima vana privetera balbut'; pli bonan temon mi ne sciis; ho kial nur al vi mi kriis «salut'»? kielas vivo? ne tre brile, mi vivas milde kaj trankvile, sen bunt', aferoj ĉefe iras glate... private? jes, nur ĉi-rilate kaput'... Salut', la pluv' ne volas ĉesi, mi bone vesti min forgesis pro stult'; verŝajne mi jam havas febron, sed jen, ekzistas urĝa tem' por diskut': kalkulu tion frenezeco, ne gravas - eble eĉ maldeco aŭ krud', sed ĉu ni povus... ree... kune..? ĉu vi eliras nun? aĥ, bone, salut'...

Новогодний хит номер один. Родился внезапно.

ПЕСНЯ О ДРУГЕ Если друг оказался вдруг И не друг, и не враг, а - так, Если сразу не разберёшь, Плох он или хорош, - Парня в горы тяни, - рискни! Не бросай одного его, Пусть он в связке в одной с тобой, - Там поймешь, кто такой. Если парень в горах - не ах, Если сразу раскис - и вниз, Шаг ступил на ледник - и сник, Оступился - и в крик, - Значит, рядом с тобой - чужой, Ты его не брани, - гони: Вверх таких не берут, и тут Про таких не поют. Если ж он не скулил, не ныл, Пусть он хмур был и зол, но шёл, А когда ты упал со скал, Он стонал, но держал, Если шел за тобой, как в бой, На вершине стоял хмельной, - Значит, как на себя самого Положись на него.

KANTO PRI AMIKO Se amik' estas en praktik' Ie inter bravul' kaj nul', Se misteras por vi l' ide' Ĉu li bonas aŭ ne, Tiru lin al montar' en par', Kie gravas apog' sur rok', Kaj en unu parti' kun vi Riveliĝos do li. Se lacigas lin streĉ' sur eĝ', Tuj li strebas kun dub' al sub', Se teruras por li glaci', Kaj mispaŝo eĉ pli, Do li taŭgas nur por ignor', Estas li ne kunul', sed nul', Nefidinda grimpant', fuŝant', Eĉ ne inda je kant'. Sed se li iris pli for sen plor', En koler' kaj sen ĝu', sed plu, Kaj se li sur are', klina tre, Savis vin de pere', Se plu sekvis li vin ĝis fin', Staris en ebriec' ĉe l' pint', Do kalkulu je lia subten' Kiel je vi mem.

Новогодний хит номер два.

COIN-OPERATED BOY Coin-operated boy Sitting on the shelf He is just a toy But I turn him on And he comes to life Automatic joy That is why I want A Coin-operated boy	UL' KUN RISORT-MODUL' Ul' kun risort-modul' Kiel simpla pup' Staras en angul', Sed per ŝlosilturn' Li ekvivas tuj, Ĝoja vivsimul', Tial revas mi Pri Ul' kun risort-modul'...
Made of plastic and elastic He is rugged and long-lasting Who could ever ever ask for more Love without complications galore Many shapes and weights to choose from I will never leave my bedroom I will never cry at night again Wrap my arms around him and pretend	Supla, plasta kaj elasta, Nerompebla, lite drasta, Tian mi adoros ĝis ekstaz', Amo sen problem' kaj embaras', Specimenoj diversformaj, Etaj, mezaj kaj enormaj, Mi ne plu ploregos en solec', Ideala koramik' aŭ edz'...
Coin-operated boy All the other real Ones that I destroy Cannot hold a candle To my new boy and I'll Never let him go And I'll never be alone And I'll never let him go And I never be alone... go [x4] And I never be alone Not with my coin-operated boy	Ul' kun risort-modul' - Ĉiu vera knab' Estas pura nul', Eĉ ne kompareblas, Tedas kaj tro feblas, Mi ne lasu lin, Ne plu estu solulin', Mi ne plu forlasu lin, Ne plu estu solulin' kaj [x4] Ne plu estu solulin' Kun mia ul' kun risort-modul'...
This bridge was written to make you feel smittener With my sad picture of girl getting bitterer Can you extract me from my plastic fantasy I didn't think so but I'm still convincible Will you persist even after I bet you A million dollars that I'll never love you And will you persist even after I kiss you Goodbye for the last time Will you keep on trying To prove it? I'm dying To lose it, I'm losing My confidence, I want it I want it [x3] I want to [x4] I want you [x4] I want a [x4] Coin-operated boy.	Tiu ĉi strof' logos vin per fascino Kaj per hela bildo de trista knabino, Ĉu vi savos min el ĉi plasta revado? Ne kredas mi, sed pretas mi por persvado. Ĉu vi do insistos eĉ se mi provizos Vin per cent mil eŭroj je ŝanĝ' por libero? Kaj ĉu vi insistos eĉ kiam mi kisos Vin kaj diros "ĝis" - Ĉu vi plu provi volos? Mi velkas, mi solas, Mi velkas, mi solas, Mi mortas, ĉar solas mi, Solas mi [x3] Volas mi [x4] Krevas mi [x4] Revas pri [x4] Ul' kun risort-modul'.
And if I had a star to wish on For my life I can't imagine Any flesh and blood could be his match I can even take him in the bath	Mi scius kiun peton fari Se mi vidus stelon fali, Ĉar ne eblas viva anstataŭ'. Kun li mi eĉ min banus sen kontraŭ'!
Coin-operated boy He may not be real experienced with girls But I know he feels like a boy should feel Isn't that the point That is why I want A Coin-operated boy With his pretty coin-operated voice Saying that he loves me That he's thinking of me Straight and to the point That is why I want A Coin-operated boy.	Ul' kun risort-modul', Senas li je spert' pri knabina gent', Sed kun tuta cert' pri l' necesa sent' Programitas li, Tial revas mi Pri Ul' kun risort-modul', Kun voĉogenerad' per risort' kaj rad', Li min ĉiel flatos, Li min ĉiel ŝatos, Do, sen ironi', Tial revas mi Pri Ul' kun risort-modul'...

Эти две песни написал Макаревич, а Сплин перепел.

ЭТО БЫЛО ТАК ДАВНО Это было так давно, Что и вспомнить мудрено, Это было очень много лет назад. Дом был старый, как утес, Он по окна в землю врос, И за окнами шумел забытый сад.	TIO ESTIS LONGE FOR Tio estis longe for, Malfacilas rememor', Tiam loĝis mi en la fabelbien'. L' olda dom' pro sia pez' Dronis teren ĝis la mez', Ĉirkaŭ ĝi sovaĝis bunte la ĝarden'.
Были дни тогда длинней, Я не помню лучших дней, Были добрые и верные друзья. Я был сказочно богат, Я имел забытый сад, И не верил в то, что стану старше я.	Tago longis kvazaŭ jar', Mi ne sciis pri amar', Min ĉirkaŭis tre fidela amikar'. Mi profitis de l' kondiĉ', Vivis en feliĉ' kaj riĉ' Kaj ne pensis pri l' ekzist' de l' kalendar'.
Но час пробил, Я битым был, И бился в стену лбом. И день и ночь — Все мысли прочь, Я думал об одном: Как вышло так, что я дорос Уж до седых волос, Легко поверив в то, что нет ответа на вопрос?	Sed venis hor', Mi kun horor' Min batis kontraŭ mur'. Dum tagalven', Vesper', maten' Mi pensis jenon nur: Kiel mi kreskis ĝis ĉi grand', Ĝis griza harorand', Respondon ne trovinte al plej grava vivdemand'?
Я молод был и верил в то, что будет много дней, И верил в то, что взрослый во сто крат умней детей. Но час настал, Я взрослым стал, И тут увидел я, Как много взрослых дураков живет вокруг меня.	Imagis mi ke estos multa temp' por ajna plan', Kaj kredis mi ke plenkreskul' pli saĝas ol infan', Sed venis hor', Mi kreskis sor, Kaj venis la konsci' Ke plenkreskintaj malsaĝuloj svarmas ĉirkaŭ mi!
И понял я, что на камнях Не вырастет травы, И дети в парках и садах Меня зовут на Вы. Ещё чуть-чуть пожить, вздохнуть, И вот окончен путь, Я так хотел От этих дел Немного отдохнуть.	Komprenis mi ke sur ŝtonar' Ne povas kreski flor', Kaj buboj en ĝarden' aŭ park' Alvokas min "sinjor'". Nun restas vivi iom plu Tra l' ĉiutag-enu', kaj venos fin', La vojkulmin', Ripoz', eterna ĝu'!
И я помню, как теперь, Что была открыта дверь, Там был ясный день и чистая вода. А сегодня срок истек, На двери висит замок, Дверь закрыта, ключ потерян навсегда.	Kaj memoras mi ĝis nun: Estis tag' kaj brilis sun', Pord' malferma min invitis al jubil', Sed hodiaŭ estas sur Tiu pordo pendserur', Kaj por ĉiam nun perditas la ŝlosil'.
А вчера приснилось мне, Что нашел я ключ, во сне, И упал замок, и дверь уж отперта. Я сдержать себя не смог, И ступил я за порог, И за дверью оказалась пустота...	Sonĝis mi hieraŭ ke Mi l' ŝlosilon trovis ree, Kaj do la seruro ne plu estis ĝen'; Pro scivolo kaj ekscit' Mi eniris sen hezit'... Sed interne min atendis nur malplen'.

ПАУЗЫ Давайте делать паузы в словах, Произнося и умолкая снова, Чтоб лучше отдавалось в головах Значенье вышесказанного слова. Давайте делать паузы в словах. Давайте делать паузы в пути, Смотреть вокруг внимательно и строго, Чтобы случайно дважды не пройти Одной и той неверною дорогой. Давайте делать паузы в пути. Давайте делать просто тишину, Мы слишком любим собственные речи, И из-за них не слышно никому Своих друзей на самой близкой встрече, Давайте делать просто тишину. И мы увидим в этой тишине Как далеко мы были друг от друга, Как думали, что мчимся на коне, А сами просто бегали по кругу. А думали, что мчимся на коне. Как верили, что главное придет, Себя считали кем-то из немногих И ждали, что вот-вот произойдет Счастливый поворот твоей дороги. Судьбы твоей счастливый поворот. Но век уже как-будто на исходе И скоро без сомнения пройдет, А с нами ничего не происходит, И вряд ли что-нибудь произойдет. И вряд ли что-нибудь произойдет.

PAŬZOJ Ni penu fari paŭzojn en parol', Dirante kaj eksilentante ree, Por esti pli konsciaj pri la rol' De l' vort' dirita supraalinee, Ni penu fari paŭzojn en parol'. Ni penu fari paŭzojn dum irad', Rigardi kun atento kaj severo Por ne hazarde iri pro erar' Per sama tute misa itinero, Ni penu fari paŭzojn dum irad'. Ni penu resti simple en silent'. Ni tro adoras propran retorikon. Pro tio ni ne aŭdas dum kunven' De bonaj proksimuloj eĉ amikon, Ni penu resti simple en silent'. En tiu ĉi silent' ni venos al Kompren' ke inter ni ekzistas muro, Ke kredis ni rapidi sur ĉeval', Sed fakte tio estis nur rondkuro, Dum kredis ni rapidi sur ĉeval'. Ke ni aspiris donojn de l' futur', Nin mem vidante rara ekskluzivo, Atendis ke ni tuj nin trovos sur La plej feliĉa turn' de nia vivo, De nia vojo plej feliĉa turn'. ...Sed nia tempo ŝajne jam forpasas, Kaj baldaŭ ĝi forpasos jam sen ŝajn', Tamen al ni nenio ajn okazas Kaj dube ĉu okazos io ajn, Kaj dube ĉu okazos io ajn.

При всём уважении, апострофы через строчку. До чего поэзия доводит язык. :)

Как-то Мельников притащил на собрание эсперантистов свои переводы Вяземского. Там была очень заикабельная ритмика, что-то типа: kaj se la muŝ' de l' mar' pri rest' de pom' meditas... И сам переводчик не был в состоянии вочлегнуть это красиво.

Очень хочется поделиться, хотя перевод ещё в процессе. Текст будет обновляться и редактироваться. Перевод готов.

Ӂеорӂе Топырчяну ЧОАРА Кымпул алб, ка ун чаршаф, Пынэ'н зэрь се десфэшоарэ... Сус пе-ун стылп де телеграф, С'а оприт дин збор о чоарэ. Немишкатэ'н вырф де пар Ка о аквилэ пе-ун соклу, Оакешэ ка ун хорнар Ши макабрэ ка ун чоклу; Нягрэ ка ун ас де пикэ, Суб немэрӂинитул чер; Сингуратикэ ши микэ Кыт о боабэ де пипер; Гырбовэ ка о фештилэ Ынтр'ун кап де лумынаре; Ка о мутрэ имобилэ Де харап ку насул маре, Дар синистрэ ши пырлитэ Де ла коадэ пынэ'н плиск, Ка о пажурэ трэснитэ Ынтр'ун вырф де обелиск;	George TOPÎRCEANU LA KORNIKO Littukeca kampa blank' Horizonten kontinuas. Sur la telegrafa stang' En ripoz' kornik' situas. Sidas ĝi en fulga krust' Kvazaŭ purigisto forna, Fiksa kiel agla bust' Kaj, kiel tombisto, morna, Kiel pika aso, nigra Sub la firmament-kupol', Eta kiel grajno pipra Kaj en absoluta sol', Ĝiba kiel meĉ' kandela Kaj pasion ne montranta, Kiel la vizaĝ' malhela De arab' kun nazo granda, Brulrestaĵe kolorita Ĝis la pleja vostofin', Kvazaŭ sur ŝtoneg' granita Iu fulmo batis ĝin;
Инкрустатэ'н атмосферэ Ка ун оу де чоколатэ; Амэрытэ ши стингерэ Ка о прунэ афуматэ; Ку алура интерлопэ Ка ун музикант ын фрак, Кувиоасэ ка ун попэ Ши смолитэ ка ун драк;	Nuda, kiel sen ŝelvest' Ĉokolada ovo bruna; Ŝrumpa kiel la postrest' De rostad' de frukto pruna; Kun teniĝo fiŝtelista De ludisto de pian'; Pia kiel pastro Krista, Peĉa kiel la Satan';
Демнэ, ка ун ом челебру; Мистикэ ши фэрэ кеф Ка ун басорелиеф Де пе-ун монумент фунебру; Ынкомодэ'н соаре, ка Ун гуной ын окь; нефастэ Ка ун кибиц че-ць стэ'н коастэ Ла ун жок де бакара; Суспендатэ ка о нотэ Пе ун портатив ӂигант; Слутэ, ка о хотентотэ Пэрэситэ де амант;	Digna kiel homo nobla; Neĝuiga kaj mistika Kiel relief' sursokla Sub monumentaĵ' tragika; Kiel polvo en okul', Neforirigebla trudo, Kaj fatala kiel ul' Sufloranta dum kartludo; Penda kiel signo nota Sur pupitro de gigant'; Monstra kiel hotentota In' lasita de amant',
Микэ'н мижлокул натурий Ка ун фир де праф де пушкэ; Нягрэ кум е черул гурий Ла ун кыне каре мушкэ; Крунтэ ка о вынэтае Каузатэ'н меч де бокс; Ка ун булгэре де кокс Каре-а стат о ноапте'н плоае; Ресемнатэ, ка'н витринэ О рекламэ пентру вулг, Ши ушоарэ ка ун фулг Де фунинӂине'н луминэ;	Eta sur la fon' pejzaĝa, Kiel pulva fumradio; Nigra kiel la kontaĝa Buŝ' de hundo en rabio; Abomena kiel blu' De ŝvelaĵ' post bato boksa Kaj senforma kiel koksa Bulo post torenta pluv'; Kiel en vitrin' reklam' Por la simpla pleb', humila; Kiel eta cindra skvam', Travidate tre subtila;
Тристэ ка ун креп де долиу Ын вэздухул диафан, — Ка ун пункт аериан Пе-ал зэпезий алб орголиу; Страние ка ун понос Ал привелиштий де кретэ; Солитарэ ши кокетэ Ка ун кук де абанос;	Trista kiel nigra punt' De vual' en flu' aera; Ĝena kiel inka punkt' Sur la blanka neĝ' fiera; Stranga kiel sakra ton' Kontraŭ la vidaĵo kreta; Sendependa kaj koketa, Kiel birdo el ebon';
Нягрэ ка о мушкэ'н лапте Ши фантастикэ'н контур Ка ун м(ь)ез адынк де ноапте Ку луминэ ымпрежур; Финэ ка о акадя Де цицей топит ла соаре; Принсэ'н фалдурь де нинсоаре Как ун фьонг де катифя; Иреалэ ка ун дух Ку пенажул ей феерик, — Ка о купэ де'нтунерик Рэстурнатэ ын вэздух; Гравэ ка о ругэчуне Ши посоморытэ ка о Фигуринэ де кэрбуне Ку нуанце де какао; Траӂикэ, ка о емблемэ А обштескулуй сфыршит; Сумбрэ ка о анатемэ Арункатэ'н инфинит;	Kiel en kefir' tine', Ĝene drasta kaj fascina, Kvazaŭ nokto meze de Universo ilumina; Fajna kiel disfandita Sub la sun' bombono nafta, Arte per la neĝ' vindita Kiel per kaptuko tafta; Similanta feon per Sia fabeleca plumo, Kvazaŭ taso da mallumo Renversita en l' aer'; Grava kiel dia ĵur' Kaj malĝoja ĝis doloro Kiel karba bestfigur' Kun okreca kromkoloro; Trista kiel ŝajnemblemo De la fino de la mond'; Sombra kiel anatemo Sen preciza ricevont';
Мутэ'н лиништя кымпией Ка ун блок де п(ь)ятрэ арсэ, Ка ун гем де безнэ тоарсэ Дин фуйорул вешничией, — Атырнынд де болта гоалэ Ка ун уӂер де катран Унде прунчий луй Сатан Вин, плынгынд, сэ сугэ смоалэ; П(ь)язэ-ря, ка ун блестем Азвырлит аша'нтр'о доарэ Креаторулуй супрем, — Ши баналэ... ка о чоарэ!	Muta super muta tero, Kvazaŭ bruligita rok', El la neniam'-epok' Fabrikita obskurero, — Kreskas el la ĉielsfer', Kiel mam' larmanta gudron, Kiun filoj de l' infer' Plore suĉas kiel nutron, Ĉu demono aŭ blasfem', Adresita, senkiala, Kontraŭ la Kreinto mem... ...Kaj kiel kornik' - banala!

 ;up: Tamen, komparo de korniko al mamo ne povas imagebla, pli akceptebla estus kafpoto aŭ kruĉo, pokalo.

Цитата: BormoGlott от февраля  7, 2018, 20:03
;up: Tamen, komparo de korniko al mamo ne povas imagebla, pli akceptebla estus kafpoto aŭ kruĉo, pokalo.

Dankon! La rusa tradukinto, Ŝtejnberg, faris ĝuste tiel:

Некий колдовской сосуд,
Из которого по-братски
Дети дьявола сосут
Смоляной напиток адский.

Tamen mi obeas la originalon.

Цитата: Vertaler от февраля  7, 2018, 20:13
mi obeas la originalon

Tiuokaze mi ne povas kontraŭi.

ИЗ ВАГАНТОВ Во французской стороне, На чужой планете Предстоит учиться мне В университете. До чего тоскую я, Не сказать словами, Плачьте ж, милые друзья, Горькими слезами. На прощание пожмём Мы друг другу руки, И покинет отчий дом Мученик науки. Вот стою, держу весло, Через миг отчалю. Сердце бедное свело Скорбью и печалью. Тихо плещется вода, Голубая лента, Вспоминайте иногда Вашего студента. Много зим и много лет Прожили мы вместе, Сохранив святой обет Верности и чести. Ну так будьте же всегда Живы и здоровы, Верю, день придёт, когда Свидимся мы снова. Всех вас вместе соберу, Если на чужбине Я случайно не помру От своей латыни. Если не сведут с ума Римляне и греки, Сочинившие тома Для библиотеки. Если те профессора, Что студентов учат, Горемыку школяра Насмерть не замучат. Если насмерть не упьюсь На хмельной пирушке, Обязательно вернусь К вам, друзья-подружки. Вот стою, держу весло, Через миг отчалю. Сердце бедное свело Скорбью и печалью. Тихо плещется вода, Голубая лента, Вспоминайте иногда Вашего студента.

EL GOLIARDA KANTARO Fore de nia planed', En la franca ŝtato, Estos mi en stud-eksped' En universitato. Senutilas por l' angor' Vortoj ordinaraj, Al vi restas nura plor', Ho amikoj karaj. Premu l' manojn en malĝoj' Ni kaj diru "ĝis", do Baldaŭ ekos al la voj' Povra sciencisto. Staras mi kun la remil', Preskaŭ debordiĝas. Sentas kordoloron mi, Ege malfeliĉas. Akvo plaŭdas ĉe l' boat' Kiel blua bendo. Rememoru kun kompat' Pri via studento. Vivis ni dum longa temp' En kompreno kuna Kaj fidelaj al ni mem Kaj al ĵur' komuna. Restu vi ĝis tempofin' Vivaj kaj en sano, Por denove vidu vin Mi, via kompano. Mi revenos kaj por fest' Ĉiujn vin kunportos, Se hazarde pro eksces' De l' latin' ne mortos, Se ne krevos mia mens' Pro l' antikvaj grekoj Kiuj verkis kun intens' Por bibliotekoj, Se la profesoroj ne Murdos min per scioj, Per prelegoj longaj tre Kaj disertacioj, Se ne portos min al fal' Festoj tro ebriaj, Certe mi revenos al Geamikoj miaj. Staras mi kun la remil', Preskaŭ debordiĝas. Sentas kordoloron mi, Ege malfeliĉas. Akvo plaŭdas ĉe l' boat' Kiel blua bendo. Rememoru kun kompat' Pri via studento...

Цитата: Vertaler от февраля 10, 2018, 17:40
ИЗ ВАГАНТОВ

Правильнее - из Гинзбурга. :)

Mia inspiro vanuis. Mi ne scias ĉu por longe. Tamen, vi povas legi jam 14 strofojn pri la kompatinda korniko.

Чисто проба пера и бумагомарательство: просто очень нравится эта песня. Понятно, что вслед за песней нужно переводить весь фильм, но это явно не сейчас.



ĈIRKAŬKURO

sagaca talp' subtera
fosadas nur laŭ kurb';
por la heroo vera
pli taŭgas ĉirkaŭkur'!

ne estas ĉirkaŭkuro
facila entrepren':
ĝi senas je plezuro
kaj longas ĝis ĉagren'!

sed tiel ĝuste agas
nur hom' de granda saĝ',
per ĉirkaŭvoj' atakas
nur homo kun kuraĝ'!

aliras nur malkleraj
la celon je l' antaŭ',
kaj la herooj veraj
laŭiras je ĉirkaŭ'!

kaj nin ne interesos
opcio de return' -
ĉar ree, se necesos,
uzeblos ĉirkaŭkur'!

Это тот же английский автор, что когда-то популяризовал (не им придуманный) жанр лимериков. Да здравствует бессмыслица.

Edward LEAR Some incidents in the Life of my Uncle Arly O! my agèd Uncle Arly! ―― Sitting on a heap of Barley Through the silent hours of night; ―― Close beside a leafy thicket. ―― On his Nose there was a Cricket, ―― In his hat a Railway=Ticket, ―― (But his shoes were far too tight.)	Edward LEAR Kelkaj okazaĵoj el la vivo de mia onklo Arĉjo Mi memoras onklon Arĉjo, Sur horde-amas' ĉe l' marĉo Side ĝis la noktofin': Apud li - arbustoplekto, Rekte sur la naz' - Grileto, En la ĉap' - Fervojbileto (Kaj la ŝuoj premis lin!).
Long ago, in youth, he squander'd All his goods away, and wander'd To the Timskoop hills afar: There, on golden sunsets blazing, Every morning found him gazing, ―― ― Singing, "Orb! you're quite amazing! "How I wonder what you are!"	Iam, kiam li junaĝis, Li bankrotis kaj vojaĝis Al Timskupa montoĉen'. Tie, je sunsupreniro, Ofte kantis li kun miro: "Mondo, inda je admiro, Subordiĝu al kompren'!"
Like the ancient Medes and Persians, ― (Always by his own exertions,) He subsisted on those hills; ―― ― Whiles, ― by teaching children spelling, ― Or at times by merely yelling, ― Or at intervals by selling "Propter's Nicodemus Pills."	Kiel perso el antikvo, L' onklo sur ĉi mont-oblikvo Loĝis en nomada stat', Instruante knabojn skribi, Aŭ provante simple krii, Aŭ celante eĉ preskribi Kap-pilolojn al konat'.
Later, in his morning rambles He perceived the moving brambles Something square and white disclose; 'T'was a First-class Railway Ticket; ―― But in stooping down to pick it Off the ground, a pea green Cricket Settled on my Uncle's nose.	Foje li, dum kur' matena, Vidis en arbust' jasmena Karton de unua klas' Por fervoj' en pak' aperta; Kiam per kliniĝo lerta Li ĝin prenis, tiam verda Gril' ekrajdis lin je l' naz'!
Never, ― never more ―- oh! Never, Did that Cricket leave him ever, ―― Dawn or Evening, day or night; ― Clinging as a constant treasure, ―― Chirping with a cheerious measure, ― Wholly to my Uncle's pleasure; ―― (Though his shoes were far too tight.)	Kaj neniam plu l' Grileto Lin forlasis eĉ post peto, Sidis firme, kun obstin'; Kantis ĉirpe kaj susure, Ĝojatakte kaj bravure, L' onkl' aŭskultis lin plezure... (Sed la ŝuoj premis lin!)
So for three and forty winters, Till his shoes were worn to splinters, All those hills he wander'd o'er, ― Sometimes silent; ― sometimes yelling, ― Till he came to Borly=Melling, ― Near his old ancestral dwelling; ― And he wander's thence no more.	Do dum jaroj tri kaj kvardek Montojn vagis li hazarde (Liaj ŝuoj iĝis tru'!), Jen silente, jen kun krio, Ĝis, pro forta nostalgio, Li revenis al Patrio Kaj vagadis do ne plu.
On a little heap of Barley Died my agèd Uncle Arly; ―― And they buried him one night: ― Close beside the leafy thicket; ― ― There, ― his hat and Railway=Ticket, ― ― There ― his ever faithful Cricket; ―― (But his shoes were far too tight.)	Sur horde-amas' ĉe l' marĉo Mortis mia onklo Arĉjo; Kuŝas li en tera sin': Apud la arbustoplekto, Kun la ĉap' kaj la Bileto, Kun la fidelul' - Grileto... (Sed la ŝuoj premis lin!)

Апдейт, уже 17 19 20 (!!) из 23 строф про ворону готово. Думаю дальше.

А можно где-нибудь посмотреть переводы на эсперанто "Ворона" По?

Цитата: Damaskin от мая  7, 2018, 16:58
А можно где-нибудь посмотреть переводы на эсперанто "Ворона" По?

Три перевода собрано тут: https://eo.wikisource.org/wiki/Aŭtoro:Edgar_Allan_Poe

Цитата: Vertaler от мая  7, 2018, 20:04
Три перевода собрано тут: https://eo.wikisource.org/wiki/Aŭtoro:Edgar_Allan_Poe

Спасибо.

Уф. Еле-еле доделал ворону. С февраля она меня мучала.

Ha lo, ha lo, Jakobo, kio novas?
Mi telefonas el hotel'.
Diru al mi, kion mi trovos
Post la reven' al la kastel'?

Bonordas ni, ho bela markizino,
Bonordas ni, bonordas ni,
Sed okazaĵon, etan laŭ difino,
Kun malfeliĉ' raportas ni:

Bagatelaĵ', okazo misa,
Mortis ĉevalo via griza.
Sed en ceter', ho bela markizino,
Bonordas ni, bonordas ni!

Ha ho, ha lo, Marten', ĉu estas vero?
Ĉu mortis mia ĉevalet'?
Rakontu do, mia koĉero,
Pri ĝia morto en konkret'!

Ne gravas ja, ho bela markizino,
Ne gravas ja, bonordas ni.
Sed okazaĵon, etan laŭ difino,
Kun malfeliĉ' raportas ni:

Bruligis fajro vian stalon
Kaj pereigis la ĉevalon.
Sed en ceter', ho bela markizino,
Bonordas ni, bonordas ni!

Ha lo, ha lo, Paskal', grandega tristo:
Brulis la stal' en incendi'!
Rakontu, mia kuiristo,
Kiel okazis tio ĉi?

Ne gravas ja, ho bela markizino,
Ne gravas ja, bonordas ni.
Sed okazaĵon, etan laŭ difino,
Kun malfeliĉ' raportas ni:

Forbrulis via ejo bruta,
Ĉar brulis la kastelo tuta.
Sed en ceter', ho bela markizino,
Bonordas ni, bonordas ni!

Ha lo, ha lo, Luk', mi sentas naŭzon!
Forbrulis plene la kastel'!
Rakontu do la veran kaŭzon
De tiu aĉa sort-kruel'!

...Nu bone do! Disipis la markizo
La tutan riĉon pro frivol'.
Apenaŭ li sobriĝis de l' surprizo,
Li sin mortigis per pistol'.

Kaj dum falad' per manosving'
Li frapis kontraŭ kandeling',
Kaj la kastelon kaptis fajr'
De l' fundamento ĝis la spajr'.
Super la fajro blovis vent',
La stal' forbrulis dum moment',
Kaj tio estis la kial'
Ke fine mortis la ĉeval'!

Sed en ceter', ho bela markizino,
Bonordas ni, bonordas ni!

Ору. Меня каузировали перевести Псоя — «Закончик». И даже получилось. И мы это даже запишем.



Psoj KOROLENKO - Reguleto (blasfemenhava elrusaĵo)

viro, por malstreĉi sin,
post labor' promenas.
lin haltigas iu in',
iun bulkon tenas.
diras: jen, gustumu vi,
dolĉas la benjeto...
li respondas: grand merci,
sed jen la reguleto:

(REFRENO)
mi ja ne kontraŭas vin,
do vi min ne kontraŭu.
mian vojon laŭas mi,
vi vian vojon laŭu.
vin ja ne kontraŭas mi,
mian vojon laŭas mi,
do vi min ne kontraŭu
kaj vian vojon laŭu.

jen demandas min najbar':
kial vi nur veas?
via kac' kaj via barb'
kial ne hebreas?
kial ne ĉeestis ci
preĝon dum vendredo?
mi respondas: well, you see,
jen la reguleto:

(REFRENO)

en diskut' ĉe retservil'
partopreni stultas:
en la ret' silentu vi,
aŭ oni vin insultos.
nur por fot- kaj ŝercotrov'
taŭgas l' interreto.
kis', brakum' kaj mazl tov,
ĉar jen la reguleto:

(REFRENO)

havi ion laŭ prefer'
rajtas ĉiuj homoj.
Peĉjo ĝojas pro vinber',
Manjon logas pomoj.
havas Fred' inklinon por
hejma brand' el beto...
drinku, Fred', sed, por favor,
jen la reguleto:

(REFRENO)

ne estas mia fak' satir',
nek karikaturo.
kantas mi per mia lir'
kantojn kun humuro.
sed se vi min skoldos pro
romp' de etiketo,
diros mi: arigato',
jen la reguleto:

(REFRENO)

se mistera stranga tip'
vin emigas laŭte
inokuli vin per ĉip'
kun program' subhaŭten,
vi respondu: vielen Dank,
fiaĉul' agaca,
eĉ se krudas mia slang',
sed tamen - iru kacen!

mi ja ne kontraŭas vin,
do lasu min en paco.
vian vojon laŭu vi,
kriplulo kurbakaca!
vin ja ne kontraŭas mi,
mian vojon laŭas mi,
do vi, kapraĉ' senkorna,
ne estu tiom dorna!

LA NIGRA KATO

nigra kat' vivis ĉe l' korta pord',
lin malamis loĝantoj de l' kort',
sed ne tion pritemas la kant'
ke neniu kontentis pri l' kat'.

REFRENO:
misfortun', laŭ onidir',
estas renkontita nigra kat' dum ir'...
malas la afer' ĝis nun:
nur la nigran katon ĉasas misfortun'.

ĉiutagas la fi-paranoj':
oni pelas la katon de l' voj',
tamen tute ne temas la kant'
pri onia kurad' post la kat'.

REFRENO

eĉ renkontojn kun sia katin'
nia kat' faris en malproksim',
tamen tute ne temas la kant'
pri ronron' de l' katin' kun la kat'.

REFRENO

tuta l' kat' estis en integrec'
eĉ pli nigra ol pleja nigrec',
kaj pri tio ja temas la kant':
ke la viv' aĉas ĉe nigra kat'.

REFRENO

(Dankon al s-ro Teilnehmer pro tradukhelpo)

MAŜINA VREMENI - "MARIONETOJ"

pala farb', vizaĝ' viŝita -
ĉu estas hom' aŭ pup' kliŝita?
ĉu ja distingeblas ver' kaj tromp'?
mi dum paŭz' post taga streso
vin invitas al kermeso,
kie ĉiu pupo ŝajnas hom'.

arlekenoj kaj piratoj,
cirkartistoj, akrobatoj
kaj timigaspekta huligan',
lupoj, tigroj, leporetoj
estas nur marionetoj
en la lerta kaj trejnita man'.

tiradataj je fadenoj,
ili gajas je l' mienoj,
kaj trumpetas klaŭno kun viglem',
kaj spektante la kermeson,
ni ekhavas la impreson
ke la pupoj dancas per si mem.

kun domaĝo ni konstatas
ke la mastro ne vidatas,
supreniras ŝnuro al malplen'.
pup' al li obee cedas,
kaj ni simplanime kredas
ke estas vera vivo sur la scen'.

inter nuboj brilas Luno,
jen la mastr' estingas lumon,
metas li la finon al la fest'.
formetitaj de l' fadenoj,
en skatol' kun naftaleno
kuŝos plu la pupoj kiel vest'.

Splean — LA RESPONDO (оригинал: Сплин, «Мысль»)

La vojo fluas kaj sinuas, vento blovas tra l' fenestro, l' aŭto veturigas nin,
La tuta halo spektas ĝoje la ekranon kun la stranga kaj tridimensia kin'.
La arboj antaŭ ni disiĝas, kuras fostoj, kaj la vivo ŝajnas ĉiam daŭri plu.
Ni venis al la mond' por vidi lumon fine de l' tonelo, kaj subite - jen la lum'...
Adiaŭ nun. Adiaŭ nun.

Adiaŭ nun, ni kuras el kinejo por promeni nokte nudpiede en la park',
Post ekfunkcio de l' metro' por kure salti trans du ŝtupojn suben sur la rulŝtupar',
Eĉ se la mondo karuselas en l' okuloj, kaj ni ofte ne sukсesas pri l' ekdorm',
Ni venis al la mond' por legi ĉiujn librojn, parkerigi ĉiujn kantojn al memor',
Batas la kor'. Batas la kor'.

La vojo fluas kaj sinuas, vento blovas tra l' fenestro, l' aŭto veturigas nin,
La tuta halo krias kiam ĉe l' plej interesa loko tuj finiĝas tiu kin',
La tuta halo krias eksciinte ke en la ĉielo kombiniĝis stela rond',
Ni venis al la mond' por senti la feliĉon, la feliĉon ke ni venis al la mond',
Jen la respond'.
Jen la respond'.

THEODOR FONTANE — LA PONTO ĈE TAY

«Kiam resekvos nia renkonto?»
«Je l' sepa hor', ĉe l' taluso de l' ponto».
«Ĉe l' meza fost'».
«Mi estingos lumfontojn».
«Mi helpos!»
«Mi venos el norda landar'».
«Mi el la sudo».
«Mi el la mar'».

«Hej, ni ekdancos ronde en kun', do
La ponto falos, pereos sub grundo».
«Kaj la trajn', kiu pasos je l' sepa hor'
Sur la ponto?»
«Ĝi same pereu for».
«Ĝi same pereu».
«Vant' kaj van'
Estas la kreoj de l' homa man'».

Ĉe l' norda part' jen la ponta tur' —
Fenestroj alfrontas la sudon nur.
La pontogardistoj sen ajna ripoz'
Rigardas suden kun tim' kaj nervoz',
Ĉar baldaŭ rebrilos luma radi'
En l' akvo, dirante: «Jen venas mi,
Malgraŭ la nokt' kaj la ŝtormoflug',
Mi, la trajno el Edinburg'».

Nun la pontestro diras: «Jen!
Lum' trans la river', la trajn-alven'.
Vi, panjo, forgesu pri malkviet',
Nia Joĉjo venas, do sur la arbet'
Bruligu vi lampojn, ĉiom da ili,
Ili devas kiel kristnaske brili,
Li volas ĉeesti nin en ĉi jar',
Post dek unu minutoj li venas jam».

Venas la trajn'! Ĝia fuma kur'
Iras preter la suda tur',
Kaj Joĉjo diras: «Ho, tiu pontaĉ'!
Sed certe ni pasos ĝin sen damaĝ'.
La firma tekruĉo, la lokomotiv'
Ja venkos kaj restos en san' kaj viv',
Kaj kiel ajn furiozu la vent',
Ni ĝin superos je cent el cent.

Ja nia pont' estas nia fier':
Mi ridas memore pri la mizer',
Pri l' lamentad' kaj la forto-disip'
Kiun kaŭzis la aĉa malnova ŝip';
Kaj ofte mi dum kristnaska nokt'
Laboris sur la pramista lok',
Spektante l' fenestrojn de nia tur'
Sen eblo ĉeesti en ĝi, en la supr'».

Ĉe l' norda part' jen la ponta tur' —
Fenestroj alfrontas la sudon nur.
La pontogardistoj sen ajna ripoz'
Rigardas suden kun tim' kaj nervoz':
Ekblovas la vento kun plia koler',
Aperas ekbrilo — kaj al la river',
Samkiel fajro el la ĉiel',
Majeste ĝi falas... kaj ree malhel'.

«Kiam resekvos nia renkont'?»
«Meznokte, sur la kresto de l' mont'».
«Sur l' alta marĉ', sub la alna frond'».
«Mi venos».
«Kaj mi».
«Nomos mi la ciferon».
«Mi la nomojn».
«Kaj mi la suferon».
«Hej!
Rompiĝis la trab' kvazaŭ herb' el herbej'!»
«Vant' kaj van'
Estas la kreoj de l' homa man'».

Viktor Tretjakov — TUBO

Ni renkontiĝis dum primavero.
Li famiĝonta pentristo estis.
Ni kisis varme sub junipero,
Kaj li edziĝis, ĉar li honestis.

Li ĉiam milde esprimis sentojn,
Li drinkis rare (mi miris gape!).
La sola manko: brosinte l' dentojn,
Li l' tubon lasis sur bret' senĉape.

Sed mi neniam atentis tion,
Ĉar mi lin kredis dieca beno.
Mi virinece pardonis ĉion,
Eĉ tiun tubon, diablo prenu!

Li dum pentrado nirvanis pleje,
Esprimis amon per kis' subita,
Aŭ eĉ amoris kun mi baneje...
Kaj tie kuŝis past' malfermita!!!

Mi lavis ŝtrumpojn, la domon flegis,
En supo solvis buljonan kubon,
Kaj ĉiam petis mi, eĉ petegis:
Brosinte l' dentojn, FERMU LA TUBON!

Kaj li, aĉulo, nu kvazaŭ spite,
Respondas: ĉio ĉi duarangas.
Sed diru: ami kaj senhezite
Samtempe noci — ĉu ja ne strangas?

Do l' edzon ŝanĝis mi al konkubo.
Ĉar tiu falsan dentaron havas.
En la banĉambro nun mia tubo
Fermite kuŝas. Min tio ravas!

Из черновиков: начало перевода Più che puoi.


la vivo estas afekci',
malsan' sen ebla kuracil',
jen fundamenta vero,
la popola dir'.

se vin mistraktas la destin',
vi punu ĝin vivante ĝin -
la sola maniero
por lasi ĝin en mir'...

kun plenfort' kun plenfort'
vi kaptu tiun ĉi momenton
kun plenfort' kun plenfort'
kaj ne plu lasu vian tenon
la solan strebon ĉiam havu en la kor':
deziron vivi l' vivon kun plenfort'

Опять ору.



Georges Brassens - LA FIKANZONISTO (eble trovindas pli bona titolo, proponu!)

Timis mi iam en la junec'
ĉion ligitan kun maldec':
pensi mallaŭte «fek» kun tim'
estis jam mia lim',
sed
nun mia perlaboro-skem'
estas kantado de blasfem',
mi ne plu pensas «fek» kun tim':
mi diras ĝin!

(REFRENO)
Mi estas eksperto
de fi-koncerto,
la ĉampion'
de fi-kanzon'
------
Por ke ekridu l' pulbalkon',
vortojn el kruda leksikon'
metas mi enen de l' kantaĉ'
en timiga kvantaĉ',
sed
antaŭ spegul' en ŝminkej' dum paŭz'
mi fingromontras min kun naŭz',
krias mi: «merda fihuligan',
iru al satan'!»

(REFRENO)
------
Ploras mi ofte dum pekkonfes'
ke mi kanzonas pri pug' sen ĉes',
ĵuras mi firme al la guru':
pugoj estu tabu',
sed
se mi ne kantos plu pri pug',
certe atendas min ŝulda jug',
tial mi ĵetas kun peza kor'
tabuojn for.

(REFRENO)
------
Mian edzinon, konfesu mi,
forte allogas poligami',
ŝatas ŝi kuŝi sen brid' kaj gvid'
kun ajnulo en lit',
sed
diru, ĉu eblas dum koncert'
ne kanti laŭte kaj kun sincer'
ke estas ŝi, pardonu min,
kokremulin'?

(REFRENO)
------
Povus kun certo kalkuli mi
eĉ je Gonkur- aŭ Nobel-premi'
se mi kanzonus pri pura am'
por etern', por ĉiam',
sed
muzo sciigas min per susur':
kanto pri amo valoras nur
se ĝi rilatas al la destin'
de fiputin'.

(REFRENO)
------
Kiam ekkantas mi kun koket'
al posedanto de kabaret'
pri pastorala idili',
ekmalgajas tuj li
kaj
petas kun nostalgia plor':
kantu bonvole pri l' ruĝa flor'
sur la gazon' de l' strat' Blondel
ĉe la bordel'!

(REFRENO)
------
Sur la balkono mi dum vesper'
spiras per freŝa strataer',
suben rigardas mi kun scivol'
al la bona popol',
sed
jen mi ekkantas, por ne enui,
kaj transformiĝas preskaŭ tuj
la bonular' sur trotuar'
al fekular'.

(REFRENO)
------
Da bonkoruloj vasta hord'
diras ke post la baldaŭa mort'
rostos eterne min Satan'
super fajro sur stang',
sed
certas mi ke la Ĉefkomandant'
juĝas laŭ faro kaj ne laŭ kant',
kaj do provizos min per viz'
al Paradiz' -

Mi estis eksperto
de fi-koncerto,
la ĉampion'
de fi-kanzon'!

Пока четыре из шести куплетов.



Georges Brassens - FERNANDA

maljuna fraŭl', nenies edz',
ekhavis mi kutimon
kantante tiun ĝojan rimon
batali kun mia solec':

dum penso pri Fernanda
la il' iĝas granda,
mi pensas pri Renée -
ĝi grandas ree,
dum penso pri Lenora
erektas ĝi ankoraŭ,
sed pense pri Lulu
la il' ne grandas plu,
komandi al la il'
ja estas sen util'.

jen la masklisma versrefren',
jen la vireca kanto
kantata ofte de gvatanto
staranta sur sia posten':

...

por trompi la sopiron pri
la viv' sen morn' kaj tristo,
rekantas la lumtur-gardisto
la notojn de ĉi melodi':

...

vespera preĝo kaj ritar'
montriĝas nura vano,
do kantas seminariano
en kaŝ' antaŭ sia altar':

...

 ;D

Кстати к вопросу о Вороне По. Попробовал тут однажды попереводить сам, с новым рефреном "senesperrrrr". Вроде бы всего две строфы получились, но дальше будет больше.

Foje dum meznokto ombra
Kiam mi meditis, sombra,
Super olda kurioza
Verk' de forgesita kler',
Streĉe tenis mi la kapon
Kaj subite aŭdis frapon,
Eble eĉ ĝentilan skrapon
Sur la pordo de l' ekster';
"Staras gast' neatendita",
Diris mi, "en la ekster',
Gast', ne estas do danĝer'".

Aĥ, memoras mi kun klaro:
Estis frosta fin' de l' jaro,
El mortanta karbetaro
Fluis nuba aglomer';
Volis mi sunsupreniron,
Vane havis mi deziron
Lege venki la sopiron
Pri l' knabin' en transa sfer',
Kiun anĝelar' Lenora
Nomas nun en transa sfer',
Kaj sennoma plu sur Ter'.

Далеко не всё выкладываю. Возможно, зря. Вот ещё немного сатиры. Попробуйте без гугления угадать, как назывался оригинал.

LA KANTO PRI L' MERD' OKAZANTA
(traduko el la rusa, teksto kaj muziko de Mark Frejdkin)

Se mankas al vi grava part' en l' aferoj
Kaj ne plu kapteblas la ond',
Se vin sendormigas konstantaj suferoj
Pri l' aĉa leĝaro de l' mond',
Ĉu restas opcioj por homo, taksanta
La vivon laŭ morna moral',
Krom kanti la Kanton pri l merd' okazanta
De l' pleja komenc' ĝis final'?

Ne eblas, domaĝe, ekscii hodiaŭ
Informojn pri ĝia aŭtor'.
La vortoj de l' kanto, kaj la melodio
Konatas de l' homa aŭror'.
Kelkfoje eĉ Noa, praul' nia sankta,
Ĉizante l' Arkeon el lign',
Murmuris la Kanton pri l' merd' okazanta,
Ne multe pensante pri dign'.

Pluiris do la historia procezo —
Ja kvazaŭ dezerte kamel'.
En ĉiu epoko kaj land' ĝis eksceso
Plebanon opresis nobel'.
Sed, por simplaj homoj balzam' amuzanta,
Tra l' Ter' sen konkreta destin'
Vagadis la Kanto pri l' merd' okazanta,
Por trafi en fin' ankaŭ min.

Invitu mi nun al publika defilo
Lamentojn pri l' propra ekzist':
Ne multe afablas Patruj' al la filo
Rimanta liniojn en trist'.
Sed kial ne ŝanĝi Rusion naŭzantan
Al Ŭesto, pli bona situ'?
Nu...
...Ĉar rusaj kantaĉoj pri l' merd' okazanta
En ĝi popularas ne plu. :(

Malvarmu la sang' en la vejnoj sklerozaj,
Kovriĝu la kapo per ŝim'!
Rigidu la membroj osteoporozaj
Kaj ĉesu bruladi l' anim'!
Pludaŭru senfina klaĉado, lezanta
La lipojn, sed en la ceter'
Se sonas la Kanto pri l' merd' okazanta,
Ne plene perditas l' esper'!