Meum «ā nōbis» est paragramma. Бывает. (Dē calamī agitur lapsō, quī hīc (http://lingvoforum.net/index.php?topic=9466.msg262013#msg262013) accidit. - К.)
Nōbīs < nō- + -bei- + «plūrāle» -s; -bei- hīc est idem, quod est in tibī.
Цитата: Wolliger Mensch от марта 30, 2009, 16:27
Meum «ā nōbis» est paragramma.
Hoc plānissimum est. :)
Quam multa dē illō verbō jam nōvī! Cum dē verbōrum orīgine agātur, quaerere velim, quāre verbōrum "nostrī" et "nostrum" vōcālis anterior brevis sit, cum cēterī cāsūs ejus prōnōminis longam ō habeant. Id jam diu mīror.
Цитата: Квас от марта 30, 2009, 16:48
Cum dē verbōrum orīgine agātur, quaerere velim, quāre verbōrum "nostrī" et "nostrum" vōcālis anterior brevis sit, cum cēterī cāsūs ejus prōnōminis longam ō habeant. Id jam diu mīror.
Latīnum
nōs (et praeslāv. *
ny «nōs (
acc.)») ortum est ā h.-e. *
nons — analogicā accūsātīvī fōrmā.
Noster atquī ā h.-e. fōrmā *
nos cum suffīxō *-
tero- ortum est.
Grātiās, nunc intellegō.