Коллоквиум взят hīc (https://www.youtube.com/playlist?list=PLU1WuLg45SiyrXahjvFahDuA060P487pV)
Аудио Colloquium 08 - L. Amadeus Ranierius (https://drive.google.com/file/d/1zsc-8kHFxM5UdWia7pNJEFEy-2_IHDwj/view?usp=sharing)

Iūlius -
lūlī (cāsus vocātīvus)
COLLOQVIVM OCTAVVMPersōnae: Iūlius, Aemilia, Flōra, IūliaEcce Iūlius et Aemilia in forō Tūsculānō. Forum plēnum est virōrum et fēminārum quī emunt aut vēndunt, in hīs Flōra, puella fōrmōsa, quae rosās vēndit. Aemilia rosās videt.
Aemilia: "Aspice rosās, lūlī!"
Iūlius: "Quās rosās?"
Aemilia: "Quās ilia puella vēndit."
Puellam digitō mōnstrat. Iūlius puellam aspicit.Iūlius: "Fōrmōsa est puella."
Flōra clāmat: "Ecce rosae! Emite rosās!"
Aemilia cum Iūliō adit ad Flōram, quae eōs salūtat: "Salvēte, domine et domina! Aspicite hās rosās!"
Aemilia: "Ō, quam pulchrae sunt rosae tuae!"
Iūlius: "Hortus noster plēnus est rosārum."
Aemilia: "Sed illae rosae quae sunt in hortō nostrō nōn tam pulchrae sunt quam hae."
Iūlius: "Neque fīlia nostra tam pulchra est quam haec puella."
Aemilia: "Tacē, lūlī! Rosās aspice, nōn puellam!"
Flōra ad Iūlium rīdet. Aemilia nōn rīdet.Iūlius ūnam rosam sūmit et puellam interrogat: "Quantum est pretium huius rosae?"
Aemilia: "Nōn ūnam tantum, sed multās rosās eme, lūlī!"
Flōra Iūliō et Aemiliae decem rosās ostendit: "Ecce decem rosae. Pretium hārum rosārum est duo sēstertiī tantum."
Iūlius: "Id magnum pretium nōn est. Ecce duo sēstertiī."
Iūlius Flōrae duos sēstertiōs dat. Puella nummōs sūmit et Iūliō decem rossās vēndit. Iūlius rosās sūmit et Aemiliae dat. Iūlius: "Accipe hās rosās ā virō tuō, quī tē amat, Aemilia!"
Aemilia laeta rosās accipit, et virō suō ōsculum dat.
Iūlius et Aemilia ad vīllam suam adveniunt et ā Iūliā laetā salūtantur: "Salvēte, pater et māter!"
Iūlius et Aemilia: "Salvē, Iūlia!"
I
ūlia, quae venit ex hortō, decem rosās pulchrās ante sē tenet. Iūlia: "Ecce rosae. Nōnne pulchrae sunt?"
Aemilia: "Ō, quam pulchrae sunt rosae tuae! Unde sunt illae rosae?"
Iūlia: "Ex hortō sunt. Accipe rosās, mamma!"
Iūlia Aemiliae decem rosās dat.Iūlia: "lam nōn meae, sed tuae sunt."
Aemilia laeta rosās accipit, et fīliae suae ōsculum dat.Iūlia: "Pretium decem rosārum nōn est ūnum ōsculum, sed decem!"
Iūlius: "Id magnum pretium est!"
Aemilia rīdet et fīliae suae decem ōscula dat.Iūlius: "Māter tua aliās decem rosās habet. Ecce rosae eius."
Ex lectīcā decem rosās sūmit et Iūliae ostendit. Illae rosae iam nōn tam pulchrae sunt quam in forō, quia in aqua nōn sunt. Iūlia rosās aspicit et interrogat: "Unde sunt illae rosae?"
Iūlius: "Ex forō Tūsculānō, ubi puella fōrmōsa rosās vēndit."
Iūlia: "Quantum est pretium illārum rosārum?"
Iūlius: "Duo sēstertiī - et ūnum tantum ōsculum!"
Iūlia: "Duo sēstertiī? Id est magnum pretium! In hortō nostrō sunt mīlle rosae, quārum pretium nūllum est."
Aemilia: "Num decem ōscula nūllum est pretium?"
Iūlia: "Cūr pater, quī hortum habet plēnum rosārum, aliās rosās emit ā puellā Tūsculānā? Nōnne rosae hortī nostrī tam pulchrae sunt quam eae quae tantō pretiō in forō emuntur?"
Iūlius Aemiliam aspicit, quae nōn respondet.Iūlius: "Respondē, Aemilia! Iūlia tē interrogat."
Aemilia: "Sine aquā rosae nōn tam pulchrae sunt..."
Iūlia Iūlium interrogat: "Nōnne fīlia tua tam pulchra est quam puella quae rosās vēndit?"
Aemilia Iūlium aspicit, quī nōn respondet.Aemilia: "Respondē, Iūlī! Iūlia te interrogat.'
Iūlius: "Fīlia mea tam pulchra est quam rosa..."
Iūlia: "Num illa puella tam pulchra est?"
Iūlius tacet.Aemilia: "Age, sūme rosās meas vīgintī, Iūlia, eāsque in aquā pōne!"
Iūlia vīgintī rosās sūmit et cum iīs abit.Iūlius: "Pretium decem rosārum nōn est ūnum ōsculum tantum, sed decem ōscula!"
Aemilia rīdet et Iūliō quoque decem ōscula dat.
bārum rosārum - это что?
...quam eae tantō pretiō in forō emuntur?
tantus тут какое значение имеет?
Цитата: _Swetlana от ноября 13, 2021, 22:30
bārum rosārum - это что?
Pretium hārum rosārum est duō sēstertiī «Цена этих роз — две полтрёшки». :yes:
Понятно, генетив от hae. Очепятка.
Интересно, откуда эти диалоги берутся? В учебнике их нет.
Цитата: _Swetlana от ноября 14, 2021, 00:08
Понятно, генетив от hae. Очепятка.
Интересно, откуда эти диалоги берутся? В учебнике их нет.
Лучше спросите, зачем чтец [ł] мягко произносит, съедает [jː], и ошибается в долготах и повышениях тона. ;D
В Ленинграде как-то спросили, не из Прибалтики ли я. Я поинтересовалась, что не так навело на такие мысли. Сказали - мягкое произношение.
Может, чтец из Прибалтики? ;D
COLLOQUIUM OCTĀVUM – ДИАЛОГ ВОСЬМОЙ
Persōnae: Iūlius, Aemilia, Flōra, Iūlia – Действующие лица: Юлий, Эмилия, Флора, Юлия
Ecce Iūlius et Aemilia in forō Tūsculānō. Forum plēnum est virōrum et fēminārum quī emunt aut vēndunt, in hīs Flōra, puella fōrmōsa, quae rosās vēndit. Aemilia rosās videt. – Вот Юлий и Эмилия на тускуланской площади. Площадь полна мужчин и женщин, которые покупают и продают, среди них Флора, красивая девочка, которая продаёт розы. Эмилия видит розы.
Aemilia: "Aspice rosās, lūlī!" – Э: «Посмотри на розы, Юлий!»
Iūlius: "Quās rosās?" – Ю: «Какие розы?»
Aemilia: "Quās ilia puella vēndit." Puellam digitō mōnstrat. – Э: «Которые та девочка продаёт». Показывает пальцем на девочку.
Iūlius puellam aspicit. – Юлий смотрит на девочку.
Iūlius: "Fōrmōsa est puella." – Ю: «Девочка красивая».
Flōra clāmat: "Ecce rosae! Emite rosās!" – Флора восклицает: «Вот розы! Покупайте розы!»
Aemilia cum Iūliō adit ad Flōram, quae eōs salūtat: "Salvēte, domine et domina! Aspicite hās rosās!" – Эмилия с Юлием подходят к Флоре, которая их приветствует: «Здравствуйте, господин и госпожа! Посмотрите на эти розы!»
Aemilia: "Ō, quam pulchrae sunt rosae tuae!" – Э: «О как красивы твои розы!»
Iūlius: "Hortus noster plēnus est rosārum." – Ю: «Наш сад полон роз».
Aemilia: "Sed illae rosae quae sunt in hortō nostrō nōn tam pulchrae sunt quam hae." – Э: «Но те розы, из нашего сада, не так красивы, как эти».
Iūlius: "Neque fīlia nostra tam pulchra est quam haec puella." – Ю: «И не так красива наша дочь, как эта девочка».
Aemilia: "Tacē, lūlī! Rosās aspice, nōn puellam!" – Э: «Молчи, Юлий! Смотри на розы, не на девочку!»
Flōra ad Iūlium rīdet. Aemilia nōn rīdet. – Флора смеётся над Юлием. Эмилия не смеётся.
Iūlius ūnam rosam sūmit et puellam interrogat: "Quantum est pretium huius rosae?" – Юлий берёт одну розу и спрашивает девочку: «Сколько стоит эта роза?»
Aemilia: "Nōn ūnam tantum, sed multās rosās eme, lūlī!" – Э: «Не одну только, а много роз купи, Юлий!»
Flōra Iūliō et Aemiliae decem rosās ostendit: "Ecce decem rosae. Pretium hārum rosārum est duo sēstertiī tantum." – Флора Юлию и Эмилии показывает десять роз: «Вот десять роз. Цена этих роз лишь два сестерция».
Iūlius: "Id magnum pretium nōn est. Ecce duo sēstertiī." – Ю: «Цена невелика. Вот два сестерция».
Iūlius Flōrae duos sēstertiōs dat. Puella nummōs sūmit et Iūliō decem rossās vēndit. Iūlius rosās sūmit et Aemiliae dat. – Юлий даёт Флоре два сестерция. Девочка берёт деньги и продаёт Юлию десять роз.
Iūlius: "Accipe hās rosās ā virō tuō, quī tē amat, Aemilia!" – Ю: «Прими эти розы от мужа твоего, который тебя любит, Эмилия!»
Aemilia laeta rosās accipit, et virō suō ōsculum dat. – Весёлая Эмилия принимает розы и даёт своему мужу поцелуй.
Iūlius et Aemilia ad vīllam suam adveniunt et ā Iūliā laetā salūtantur: "Salvēte, pater et māter!" – Юлий и Эмилия подъезжают к своей вилле и приветствуются весёлой Юлией: «Здравствуйте, отец и матушка!»
Iūlius et Aemilia: "Salvē, Iūlia!" – Юлий и Эмилия: «Здравствуй, Юлия!»
Iūlia, quae venit ex hortō, decem rosās pulchrās ante sē tenet. – Юлия, которая идёт из сада, держит перед собой десять красивых роз.
Iūlia: "Ecce rosae. Nōnne pulchrae sunt?" – Юлия: «Вот розы. Разве они не красивы?»
Aemilia: "Ō, quam pulchrae sunt rosae tuae! Unde sunt illae rosae?" – Э: «О как красивы твои розы! Откуда эти розы?»
Iūlia: "Ex hortō sunt. Accipe rosās, mamma!" – Юлия: «Из сада. Прими розы, мама!»
Iūlia Aemiliae decem rosās dat. – Юлия даёт Эмилии десять роз.
Iūlia: "lam nōn meae, sed tuae sunt." – Юлия: «Уже не мои, а твои».
Aemilia laeta rosās accipit, et fīliae suae ōsculum dat. – Весёлая Эмилия принимает розы и даёт своей дочери поцелуй.
Iūlia: "Pretium decem rosārum nōn est ūnum ōsculum, sed decem!" – Юлия: «Цена десяти роз не один поцелуй, а десять!»
Iūlius: "Id magnum pretium est!" – Юлий: «Это дорогая цена!»
Aemilia rīdet et fīliae suae decem ōscula dat. – Эмилия смеётся и даёт дочери десять поцелуев.
Iūlius: "Māter tua aliās decem rosās habet. Ecce rosae eius." – Юлий: «У матушки твоей другие десять роз. Вот её розы».
Ex lectīcā decem rosās sūmit et Iūliae ostendit. Illae rosae iam nōn tam pulchrae sunt quam in forō, quia in aqua nōn sunt. – Из лектики достаёт десять роз и показывает Юлии. Те розы уже не такие красивые как на площади, потому что не в воде.
Iūlia rosās aspicit et interrogat: "Unde sunt illae rosae?" – Юлия смотрит на розы и спрашивает: «Откуда эти розы?»
Iūlius: "Ex forō Tūsculānō, ubi puella fōrmōsa rosās vēndit." – Юлий: «С тускуланской площади, где красивая девочка продаёт розы».
Iūlia: "Quantum est pretium illārum rosārum?" – Юлия: «Какая цена этих роз?»
Iūlius: "Duo sēstertiī - et ūnum tantum ōsculum!" – Юлий: «Два сестерция – и только один поцелуй!»
Iūlia: "Duo sēstertiī? Id est magnum pretium! In hortō nostrō sunt mīlle rosae, quārum pretium nūllum est." – Юлия: «Два сестерция? Это дорогая цена! В нашем саду тысяча роз, которые ничего не стоят».
Aemilia: "Num decem ōscula nūllum est pretium?" – Э: «Разве десять поцелуев ничего не стоят?»
Iūlia: "Cūr pater, quī hortum habet plēnum rosārum, aliās rosās emit ā puellā Tūsculānā? Nōnne rosae hortī nostrī tam pulchrae sunt quam eae quae tantō pretiō in forō emuntur?" Iūlius Aemiliam aspicit, quae nōn respondet. – Юлия: «Почему отец, у которого сад полон роз, покупает другие розы у тускуланской девочки? Неужели розы нашего сада не так красивы как те, которые так дорого покупаются на площади?»
Iūlius: "Respondē, Aemilia! Iūlia tē interrogat." – Юлий: «Отвечай, Эмилия! Юлия тебя спрашивает».
Aemilia: "Sine aquā rosae nōn tam pulchrae sunt..." – Э: «Без воды розы не так красивы...»
Iūlia Iūlium interrogat: "Nōnne fīlia tua tam pulchra est quam puella quae rosās vēndit?" – Юлия Юлия спрашивает: «Дочь твоя не так красива, как девочка, которая продаёт розы?»
Aemilia Iūlium aspicit, quī nōn respondet. – Эмилия смотрит на Юлия, который не отвечает.
Aemilia: "Respondē, Iūlī! Iūlia te interrogat." – Э: «Отвечай, Юлий! Юлия тебя спрашивает».
Iūlius: "Fīlia mea tam pulchra est quam rosa..." – Юлий: «Дочь моя так красива, как роза...»
Iūlia: "Num illa puella tam pulchra est?" Iūlius tacet. – Юлия: «Неужели та девочка такая красивая?» Юлий молчит.
Aemilia: "Age, sūme rosās meas vīgintī, Iūlia, eāsque in aquā pōne!" – Э: «Давай, возьми двадцать моих роз, Юлия, и поставь их в воду!»
Iūlia vīgintī rosās sūmit et cum iīs abit. – Юлия берёт двадцать роз и с ними уходит.
Iūlius: "Pretium decem rosārum nōn est ūnum ōsculum tantum, sed decem ōscula!" – Юлий: «Цена десяти роз не один лишь поцелуй, но десять!»
Aemilia rīdet et Iūliō quoque decem ōscula dat. – Эмилия смеётся и даёт Юлию тоже десять поцелуев.