Лингвофорум

Templar ma rację - się występuje po rzeczownikach odczasownikowych, wskazując jakby na stronę zwrotną czynności.
Inne szczegółowe uwagi:
1. przeważa tendencja do umieszczania się w bezpośrednim sąsiedztwie czasownika;
2.szyk postpozycyjny (po czasowniku) jest ściśle określony - może to być tylko pozycja poczasownikowa;
3. zaimek zwrotny nie może wystąpić między przyimkiem a rzeczownikiem albo między formą osobową a partykuła przeczącą [nie];
4. w formach złozonych czasownika lub w formach analitycznych - czasownik modalny+bezokolicznik w formie zwrotnej - się z zasady występuje po formie słowa osobowego, np.: Muszę się przygotować na najgorsze.
[i]Nie mógłbym się sam tak długo ukrywać. [/i]
5. w stylu artystycznym zauważa się dążność do unikania się na końcu zdań podrzędnych

ЦитироватьMyślę, że nasza dyskusja spowodowała, że pytający otrzymał wyczerpująca odpowiedź

Dokładnie tak, pytający wszystko przeczytał i zanalizował. Dziękuję!

A co macie powiedzieć na opinię templara,

ЦитироватьВ случае отглагольных существительных на -enie/-anie (в польском они вроде бы как даже включаются в глагольную парадигму ввиду регулярности образования) się ставится ПОСЛЕ глагола: miałem dużo trudności przy nauczaniu się z tego podręcznika.

że w wypadku rzeczowników czasownikowych "się" może stać tylko PO rzeczowniku?

Dokładnie tak. Przytoczyłam tylko przykłady dopuszczalnej zmiany szyku w przytoczonym przykładzie. 

Miałem na myśli to, że ci i się nie mogą zmienić swoich mejsc w stosunku do siebie.

Czy ci się podoba ten film, czy ten film ci się podoba - tak. Ale czy podoba się Ci ten film - nie.

Цитата: "temp1ar" от
Czy podoba Ci się ten film? Нельзя сказать *Czy podoba się Ci ten film? (так говорит мой опыт по крайней мере).

Ale można już powiedzieć: Czy ci się podoba ten film? Czy ten film ci się podoba?

Zaimki: ci, tobie, itp. Tylko w listach piszemy wielką literą. Czasami zdarza się, że wielką literą pisze się je w instrukcjach, w których zwraca się bezpośrednio do adresatów, jak w testach. Również w poleceniach do zadań zdarza się, że autorzy używają wielkiej litery, Ale to już "hiperpoprawność polityczna" 

Позволю себе вклиниться в вашу сепаратную дискуссию.

В случае отглагольных существительных на -enie/-anie (в польском они вроде бы как даже включаются в глагольную парадигму ввиду регулярности образования) się ставится ПОСЛЕ глагола: miałem dużo trudności przy nauczaniu się z tego podręcznika.

Есть также случаи, где перестановка się невозможна. Напр. Czy podoba Ci się ten film? Нельзя сказать *Czy podoba się Ci ten film? (так говорит мой опыт по крайней мере).

Цитата: "lehoslav" от
Chyba nie czytasz moich postów zbyt dokładnie.

Czytanie to część mojej pracy. A muszę to robić dokładnie, bo zajmuję się również adiustacją tekstów poświęconych tematom  często zupełnie mi nieznanym. Dotychczas tylko z prawnikiem musieliśmy uzgadniać poprawki. Pozostali nie mieli zastrzeżeń.

Myślę, że nasza dyskusja spowodowała, że pytający otrzymał wyczerpująca odpowiedź.

Цитата: Pinia от февраля  8, 2009, 00:29
Się jako wyraz nieakcentowany nie może występować na początku zdania, nie powinien też się pojawiać na jego końcu, jest bowiem elementem semantycznie niesamodzielnym. Wykroczenia przeciwko tym dwóm zasadom są szczególnie rażące, typowe dla gwary miejskiej [patrz np. wiech]
Z wyjątkiem jednak tych dwóch pozycji się  może przyjmować położenie dość dowolne, przeważa jednak tendencja do lokalizacji zaimka w bezpośrednim sąsiedztwie czasownika, przy czym  użycia przedczasownikowe i poczasownikowe charakteryzują się podobną częstotliwością.

Istnieją też pewne normy zwyczajowe, o których wspomniałam wcześniej, dotyczące języka urzędowego i dziennikarskiego. Swobodę użycia się ograniczają też czynniki rytmiczne i zestrojowe.

Szczegółowiej:
K. Nitsch, Szyk wyrazów w języku polskim
J. Rossowski, Się
H. Misz Szyk się w dzisiejszej polszczyźnie pisanej

No, z tym się wypada tylko zgodzić 
Pozdrawiam serdecznie!

Цитата: Pinia от февраля  8, 2009, 00:16

Цитата: "lehoslav" от
Rusycyzmem jest ograniczanie go wyłącznie do pozycji po czasowniku!

Jest rusycyzmem pozostawianie "się" na końcu zdania. Natomiast samo stawianie "się" po czasowniku nie jest rusycyzmem.

Ale ja nie twierdziłem, że samo stawianie "się" po czasowniku jest rusycyzmem. Na początku wyraziłem się nieco niekonkretnie, ale później skonkretyzowałem swoją myśl. Chyba nie czytasz moich postów zbyt dokładnie.

Pisałem

Цитировать
Rusycyzmem jest ograniczanie go wyłącznie do pozycji po czasowniku!

Się jako wyraz nieakcentowany nie może występować na początku zdania, nie powinien też się pojawiać na jego końcu, jest bowiem elementem semantycznie niesamodzielnym. Wykroczenia przeciwko tym dwóm zasadom są szczególnie rażące, typowe dla gwary miejskiej [patrz np. wiech]
Z wyjątkiem jednak tych dwóch pozycji się  może przyjmować położenie dość dowolne, przeważa jednak tendencja do lokalizacji zaimka w bezpośrednim sąsiedztwie czasownika, przy czym  użycia przedczasownikowe i poczasownikowe charakteryzują się podobną częstotliwością.

Istnieją też pewne normy zwyczajowe, o których wspomniałam wcześniej, dotyczące języka urzędowego i dziennikarskiego. Swobodę użycia się ograniczają też czynniki rytmiczne i zestrojowe.

Szczegółowiej:
K. Nitsch, Szyk wyrazów w języku polskim
J. Rossowski, Się
H. Misz Szyk się w dzisiejszej polszczyźnie pisanej