- Добро пожаловать на Лингвофорум.
Автор rufus-alex
- апреля 12, 2011, 09:08
Прочитал с большим удовольствием (за полчаса). ἄτριχα κύνισκα! - надо бы запомнить.
ἀσκαρδομύκτη - у Дворецкого здесь альфа, не омега.
Интересно, это реальный текст, или творчество автора блога?
Автор Алексей Гринь
- сентября 14, 2009, 04:00- Ὦ μιαρέ! Σ΄ εἶδον χθὲς σὺν πόρνῃ τινὶ περιπατοῦντα! Ἔστιν δὲ τίς;
- Φίλη μου. Οὐκέτι ἔχω σοι λέγειν.
- Οὐκετ΄ αγαπᾷς με;
- Βλέψον δ΄ εἴς τὰ ὄμματά μου ἀσκαρδομύκτη, κάρα: σὲ ἀγαπῶ, αὐτὴν φιλῶ.
- Ἄφε, ἀλλὰ οὐκ ἐπίσταμαι ἐπιστεῦσαι τὰς λέξεις σου ἀληθὲς εἶναι.
Eἴθε ἀπὸ καρδίας λέγοις, πορνοφίλα! Εἶδον ὑμᾶς ῥεῖα κωτιλλόντας.
- Ἀλλὰ καὶ ὧς...
- ...ἐπὶ ξηροῖς με κεκάθικας, ὅλον τὸν βίον... πόποι! Πορνίδιά τινα ἀντί μου... Τί δέ ἐν κλιντῆρι; Ἀμείνων μου;
- Τί ἐπισμυγερὸν λέγεις; Τοῦτο δάκνει τὴν καρδίαν... Ἐγώγε οὔποτε...
- Μὴ ἐπιλαβέ, κόπρε! Σοὶ ἐπιτολμάτω καρδία ἀκούειν, ὦ κατ΄ ἐπίπτωσιν ἐκ μητρικοῦ κτενὸς ἐξπεπόρδμενε σηπτοῦ ὄνθου θρόμβε!
- Τῆς μητρός μου μηκέτι μνησθῇς, ἄτριχα κύνισκα! Οὐ νῦν ἀνέξομαί σε τοῦτο τὸ περὶ τῆς μάμμης ἀπόπατον λέγοντα, ἀπαππαπαῖ! Ναί, ἀγαπῶ Περσεφόνην. Καὶ ἔφω. Καθ΄ ἡμέραν. Ἐν ἕτεραις ἀεὶ κλίσεις πρωκτοτερῶ. Τῆς ἡμέρας ἑκάστης μάργην τε λάγνην πρωκτοπεντετερίδα ἐναπογεννῶντες ἔχομεν. Ἐν κραβάττω δ΄ ἁπλῶς θεά ἐστι. Οἴμοι, ἡ πυγή σου ὅλον οὐδὲν ἐστίν ὡς πρὸς τὴν καλῶς πράττοντος αὐτοῦ, κωφὰ κασαλβάς!
- Ἄγε δεῦρο, πορνικὰς κλειτορίδας κνᾶν φίλε: τοῦτο τέλος ἐστί.
- Ἀλλά ὁμολογῶ.
- Οὐ καταλαμβάνεις, ψυχίδιε: σὸς τέλος. Ὅτι ὁ οἶνος, ὃν ὣς ἀπλήστως βδάλλεις, φαρμάκων ὑπό μου πεπλεόνακται. Xαῖρε!
- Ἐναγὴς ἴσθι τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος, μάχλα φαλληφοροῦσα... Περσεφόνη ἀνεψιά μου ἐστί. Προσεπηρεάζων γὰρ ταῦτα πάντα ἐψευδόμην... ΜΗΗΗΗΗ!111...
Παραπέτασμα.
- Φίλη μου. Οὐκέτι ἔχω σοι λέγειν.
- Οὐκετ΄ αγαπᾷς με;
- Βλέψον δ΄ εἴς τὰ ὄμματά μου ἀσκαρδομύκτη, κάρα: σὲ ἀγαπῶ, αὐτὴν φιλῶ.
- Ἄφε, ἀλλὰ οὐκ ἐπίσταμαι ἐπιστεῦσαι τὰς λέξεις σου ἀληθὲς εἶναι.
Eἴθε ἀπὸ καρδίας λέγοις, πορνοφίλα! Εἶδον ὑμᾶς ῥεῖα κωτιλλόντας.
- Ἀλλὰ καὶ ὧς...
- ...ἐπὶ ξηροῖς με κεκάθικας, ὅλον τὸν βίον... πόποι! Πορνίδιά τινα ἀντί μου... Τί δέ ἐν κλιντῆρι; Ἀμείνων μου;
- Τί ἐπισμυγερὸν λέγεις; Τοῦτο δάκνει τὴν καρδίαν... Ἐγώγε οὔποτε...
- Μὴ ἐπιλαβέ, κόπρε! Σοὶ ἐπιτολμάτω καρδία ἀκούειν, ὦ κατ΄ ἐπίπτωσιν ἐκ μητρικοῦ κτενὸς ἐξπεπόρδμενε σηπτοῦ ὄνθου θρόμβε!
- Τῆς μητρός μου μηκέτι μνησθῇς, ἄτριχα κύνισκα! Οὐ νῦν ἀνέξομαί σε τοῦτο τὸ περὶ τῆς μάμμης ἀπόπατον λέγοντα, ἀπαππαπαῖ! Ναί, ἀγαπῶ Περσεφόνην. Καὶ ἔφω. Καθ΄ ἡμέραν. Ἐν ἕτεραις ἀεὶ κλίσεις πρωκτοτερῶ. Τῆς ἡμέρας ἑκάστης μάργην τε λάγνην πρωκτοπεντετερίδα ἐναπογεννῶντες ἔχομεν. Ἐν κραβάττω δ΄ ἁπλῶς θεά ἐστι. Οἴμοι, ἡ πυγή σου ὅλον οὐδὲν ἐστίν ὡς πρὸς τὴν καλῶς πράττοντος αὐτοῦ, κωφὰ κασαλβάς!
- Ἄγε δεῦρο, πορνικὰς κλειτορίδας κνᾶν φίλε: τοῦτο τέλος ἐστί.
- Ἀλλά ὁμολογῶ.
- Οὐ καταλαμβάνεις, ψυχίδιε: σὸς τέλος. Ὅτι ὁ οἶνος, ὃν ὣς ἀπλήστως βδάλλεις, φαρμάκων ὑπό μου πεπλεόνακται. Xαῖρε!
- Ἐναγὴς ἴσθι τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος, μάχλα φαλληφοροῦσα... Περσεφόνη ἀνεψιά μου ἐστί. Προσεπηρεάζων γὰρ ταῦτα πάντα ἐψευδόμην... ΜΗΗΗΗΗ!111...
Παραπέτασμα.