"Д'ябал носіць лапці" ( народны пераклад Д . Данцовае )

[M̀ḁṟḥảṝḭƫȁ]

( Я забыла пароль ад старога конту , таму завяла новы .)

На беларускай мове мала сучаснай літаратуры . Трэба штосьці з гэтым рабіць ! Дыпламаваныя перакладчыкі перакладаюць лухту "не для ўсіх" , а сапраўды якаснай літаратуры не перакладаецца !

Але , як паказвае прыклад Гары Потэра , -- можна ўсім зацікаўленым сабрацца і зрабіць свой народны пераклад !

Я прапаную перакласці адзін з шэдэўраў Дар'і Данцовай "Д'ябал носіць лапці" . Пачытаць арыгінал можна тут : http://dontsova-knigi.narod.ru/001_29_1.html ( калі вы не чыталі гэты шэдэўр -- я вам зайздрошчу , у вас усё папераду !) Вось , я пачала пераклад . Калі ласка, працягвайце ! Пішыце пра памылкі , а таксама перакладайце далей ! Можна падзяліць часткі , першая глава -- за мной , далей можаце займаць .

"Д'ябал носіць лапці" ( Віёла Тараканава . У свеце злачынных жарсцяў -- 29 )


      Анатацыя

Здаецца , я , Віёла Тараканава , вядомая шырокім масам як пісьменніца Арына Віёлава , моцна ўліпла . Толькі ўявіце -- мяне абвінавачваюць у забойстве адваката Мікалая Ліцягіна ! Я ўсяго толькі спадзявалася разжыцца ў абаронцы крутым сюжэтам для свайго новага дэтэктыва , і чым гэта скончылася ? У мяне апынуўся наўтбук Ліцягіна і найважнейшая ўліка , што можа апраўдаць нявіноўнага і засадзіць за краты сапраўднага маньяка -- штогод у адзін і той самы дзень ён душыць асоб лёгкіх паводзін аднолькавымі блакітнымі шарфамі . Цяпер я чакаю , калі злодзей клюне на "жыўца" -- так-так, мяне, любімую -- і выдасць сябе. А тым часам я асвойваюся на новай працы на пасадзе пакупніка-правакатара : хаджу па гандлёвым кропкам і таленавіта даваджу прадаўцоў да шаленства . Дрыжыце, буцікі ...


    Глава 1

Калі траціць грошы з розумам , у выніку у вас не застанецца ні грошай , ні розуму .

Я ўдала , што да крайнасці зацікаўленая цаной на цукеркі , і прыйнялася сканцэнтравана разглядаць вітрыну . А сама тым часам слухала чужую гутарку .

-- Дзеванька , -- бубніў кволы старэнькі, апрануты, негледзячы на жнівень , у цёплую куртку , -- вельмі ў вас пельмені брыдкія !

Прадаўшчыца , ярка нафарбаваная пергідрольная бяляўка, разявіла рота, і я мімаволі ўцягнула галаву ў плечы . Ну , зараз дзядуля атрымае па поўнай праграме . Спадзяюся, чуткі мікрафон , схаваны пад футболкай, не заклініць ад сілы гуку . Ах , дзядуля, навошта ты палез дакараць цётку ! Няўжо з яе выгляду не зразумеў , з кім маеш справу ?

Але падзеі цалкам нечакана сталі развівацца зусім не так , як я чакала .

-- Пельмешкі не спадабаліся ? -- прагудзела гандлярка . -- Яны ў нас заўсёды свежыя , сама іх бяру .

-- Глупства атрымалася , дзетачка , -- паскаржыўся старэнькі . -- На пенсію мала што сябе дазволіць можна . А тут я пельменяў захацеў , ну і махнуў рукой на эканомію , схапіў у вас учора ажно цэлі кілаграм . І чаго ? Кінуў у ваду , памяшаў ложкай , пайшоў да халадзільніку , целік уключыў , падрыхтаваўся паласавацца ў сваё задавальненне , як раз футбол пачынаўся . Павярнуўся да каструлькі , стаў у ёй шумоўкай шумаваць , і ... чаго ?

-- Што , дзядуля ? -- спачувальна спытала прадаўшчыца . -- Разваліліся ? Цеста асобна ад мяса ?

-- Як бы так, то не страшна , -- закохтаў божы адуванчык . -- Можна вылавіць і паасобку з'есці . Не . Яны зніклі !

Я адарвалася ад вывучэння цэн і ўтаропілася ў дзеда . Здаецца , у яго не ўсе дома. Прадаўшчыца абапёрлася рукамі аб прылавак .

-- Вас як звуць ?

-- Андрэй Палыч , -- адказаў пенсіянер .

-- А я Ніна , -- нараспеў назвалася бяляўка . -- Можа , вы , Андрэй Паўлавіч , не памецілі , як пельмешкі тыя да дна прыліплі ?

-- Не , Ніначка , -- з годнасцю адказаў дзядуля . -- Ваду зліў , пуста !

Я без запрашэння ўлезла ў іх гутарку .

-- Крэкс , фэкс , пэкс , цудоўнае знікненне .

-- Дарагі фокус , -- уздыхнуў дзядок . -- І незразумела , што здарылася ! Вось , прыйшоў даведацца : калі прадукт мной не з'едзены , мне грошы павярнуць ?

Ніна горасна ўздыхнула .

-- Чэк застаўся ?

-- А як жа , -- зрадзеў Андрэй Паўлавіч , -- я заўседы зберагаю касавы дакумент . Вось , палюбуйцеся , дзетачка .

Ніна ўзяла працягнуты шматок паперы і ўздзёрнула бровы .

[Wolliger Mensch]

народны пераклад Д . Данцовае

Опять -ае в генитиве. 

[Чайник777]

Здравствуйте, M̀ḁṟḥảṝḭƫȁ! 

[Dy_što_ty_havoryš]

народны пераклад Д . Данцовае

Опять -ае в генитиве. 

Так, згодны, тут наагул недарэчы.

Разумееце, аўтар тэмы, -ае гэта для паэзіі, для падкрэслена высокага стылю, гэтакі беларускі "боярский язык". А ў прозвішчах бачу такое першы раз, яшчэ і ў спалучэнні з Данцовай, пры ўсёй да яе павазе, расіянка ж... Я ў шоку

[Dy_što_ty_havoryš]

Выбар тэксту для перакладу таксама выклікае нейкія пытанні, але вы творца, вам відней.

Пытанне - хто будзе чытаць Данцову па-беларуску? Байрана ці Булгакава па-беларуску прачытаюць хаця б 50-100 зацікаўленых, а Данцову - хто? Калі аўдыторыі Данцовай мова, здаецца, бачыцца ў белых тапках. Гэта ж Данцову раскупляюць у кнігарнях, а Купала, Глобус і нават  афіцыйны Чаргінец ляжаць, як скардзяцца кнігарні, мёртвым грузам. І раскупляюць якраз таму, што народ у нас расійскамоўны і расійскаарыентаваны. І хацелася б верыць, што такі пераклад зацікавіць аматараў Данцовай у беларускай мове - але, але... сумняваюся.

(Хаця як на мяне, дык я кнігарні ў сваім горадзе даволі-такі ўзбагаціў сваімі грашыма ў абмен на беларускія кнігі)

Калі не згодны са мной, патлумачце

[Wolliger Mensch]

Здравствуйте, M̀ḁṟḥảṝḭƫȁ! 

Вы знакомы?

[Pawlo]

А Дмитра івановича на білоруську до речі вже переклали
http://luxveritatis.at.tut.by/ddnacblr.pdf 

[Dy_što_ty_havoryš]

А Дмитра івановича на білоруську до речі вже переклали
http://luxveritatis.at.tut.by/ddnacblr.pdf 

[Pawlo]

А Дмитра івановича на білоруську до речі вже переклали
http://luxveritatis.at.tut.by/ddnacblr.pdf 

Оце діло а не то що всякі попсовики

[Dy_što_ty_havoryš]

А Дмитра івановича на білоруську до речі вже переклали
http://luxveritatis.at.tut.by/ddnacblr.pdf 

Оце діло а не то що всякі попсовики

У мяне дома Франко па-беларуску ёсць

[Pawlo]

Якія тексты? які год выдавецтва?

[Wolliger Mensch]

У мяне дома Франко па-беларуску ёсць

Франсиско Франко был автором двух книг (в 1922 году — «Дневник одного подразделения», о службе в Испанском иностранном легионе, и в 1940 году, под псевдонимом Хайме де Андраде — «Порода», беллетризированная семейная хроника), а также ряда статей, обличающих масонство, изданные под псевдонимом Хакин Бор[13].

Якія з іх?

[Pawlo]

Тоўста!

[quez]

Я, калі заходзіў у трэд, думаў, што гэта кніга Дзмітрыя Данцова пра маскалёў у лапцях

[Pawlo]

Я, калі заходзіў у трэд, думаў, што гэта кніга Дзмітрыя Данцова пра маскалёў у лапцях

Вось і я сперша так падумаў. Але в ягго была б скорша пра маскалёў ў белых тапачках
Але ў любым  выпадку пераклад яго кнігі на беларусскую я ўжо тутака размясціў 

А Дмитра івановича на білоруську до речі вже переклали
http://luxveritatis.at.tut.by/ddnacblr.pdf 

[Dy_što_ty_havoryš]

У мяне дома Франко па-беларуску ёсць

Франсиско Франко был автором двух книг (в 1922 году — «Дневник одного подразделения», о службе в Испанском иностранном легионе, и в 1940 году, под псевдонимом Хайме де Андраде — «Порода», беллетризированная семейная хроника), а также ряда статей, обличающих масонство, изданные под псевдонимом Хакин Бор[13].

Якія з іх?

Гэта можна не зразумець па-руску, а па-беларуску не атрымаецца. Франсіска Франка

[Dy_što_ty_havoryš]

Якія тексты? які год выдавецтва?

2006 год.

Урывак "Майсея", "Як Русін тоўкся па тым свеце", "Украдзенае шчасце" ды іншае

[Pawlo]

Мы спалохалі автарку тэмы але здаецца ёй так сама можна дапамагчы

[Dy_što_ty_havoryš]

Мы спалохалі автарку тэмы але здаецца ёй так сама можна дапамагчы

Эх, а ў тэлевізары мне Віола Тараканава спадабалася) То паможам, як зможам)

Алё, аўтар!

[Dy_što_ty_havoryš]

Мы спалохалі автарку тэмы але здаецца ёй так сама можна дапамагчы

Гэта я злы і песімістычны

Аўтар, не звятайце на мяне такога ўвагі Вы робіце добрую справу

[Dy_što_ty_havoryš]

А працяг будзе?

[Pawlo]

А працяг будзе?

Чакаем на працяг!

[Wolliger Mensch]

Гэта можна не зразумець па-руску, а па-беларуску не атрымаецца. Франсіска Франка

Ну конечно. Дыштот, вы долго сочиняли, что ответить на шутку?