Беларуская музыка

[Demetrius]

Націск пастаўлены там, дзе ён у нечаканым месцы.

Ірына Дарафеева, «Рэдкі госць»

Паслухаць | Загрузіць

Можа, нам пашанцуе і не будзе завеі.
Можа, нам пашанцуе і роспач мі́не.
Адрачыся ў адчаі ад апошняй надзеі,
Толькі не адракайся мя́не.

Прыпеў:
Госць ты мой рэдкі, радасць хмяльная,
Чорныя зрэнкі сум напаўняе.
Белыя кветкі, даўнія раны,
Госць ты мой рэдкі даўгачаканы.

Можа, будзе ўсё добра, і звычайна, і проста.
Ты не вер дабрадзеям, іх салодкай мане.
Адрачыся ад крыўды, адрачыся ад помсты.
Толькі не адракайся мя́не.

Прыпеў.

Можа, здзейніцца цуда — нам яго не хапае,
Ды шукаеш адклання^? ў гульбе і ві́не,
Адрачыся ад славы, адрачыся ад раю,
Толькі не адракайся мя́не.

Госць ты мой рэдкі, даўнія раны.
Госць ты мой рэдкі, даўгачаканы.

Прыпеў.

[Lugat]

Дзякую, Dimetri! Малайчына дзяўчына, так трымаць!
А асабліва мне падабаецца яе «Балада».

[Demetrius]

Дзякую, Dimetri!

Няма за што!

Ірына Дарафеева, «Парасоны»

Спампаваць можна тут

У вочы закаханыя гляджу,
І вуснамі лаўлю тваё дыханне.
Схавала нас ад цёплага дажджу
Маленькая траецкая кавярня.
Нічога не пытай і не кажы,
Запаліць ноч зіхоткія зарніцы.
Мы пабяжым з табою па дажджы
Насустрач невядомай таямніцы.

Прыпеў (двойчы):
А над горадам сцішэлым дождж зялёны,
Незвычайны і гарэзлівы такі.
А над намі, а над намі парасоны,
Парасоны — залатыя матылькі.

Ляцяць дажджынкі з неба на зямлю
І дораць нам святло зачаравання,
Хай прашуміць, што я цябе люблю,
Ласкавы лівень нашага кахання.
Спявае ноч, плыве за гукам гук,
І я тваёй пяшчотаю сагрэта.
У халадку маіх азяблых рук
Самота адыходзячага лета.

Прыпеў (чатыры разы).

Хай прашуміць, што я цябе люблю... Я люблю...
У вочы закаханыя гляджу... Гляджу...
Хай прашуміць, што я цябе люблю...

[Lugat]

Спампаваць можна тут

Дзякую!

Дарэчы, аказваецца, нядрэнна дзяўчына спявае і па-ўкраінску!

[O]

Песня из кинофильма «Часы остановились в полночь»

Не магу я знайсці тое слова, Каб красу расказала тваю. Не магу я знайсці тое слова, Каб любоў расказала маю. Не магу параўнаць цябе з зоркай — Днём не свеціць зара над зямлёй. Не магу параўнаць цябе з кветкай — Не цвіце ў садзе кветка зімой. Не магу параўнаць я і з сонцам Тваіх ясных агністых вачэй, Бо не свеціць і сонца з нябёсаў Яркім светам у цемры начэй. Толькі з песняй цябе параўнаю, Што у сэрцы сваім берагу. Тую песню я вечна спяваю, Без той песні я жыць не магу!

[O]

Песня из кинофильма «Весенние грозы»

Я люблю глядзець у вочы твае, Слухаць голас твой ласкавы люблю, Падзяліць з табою мары свае, Бачыць радасць і усмешку тваю. Я люблю цябе увечар чакаць, Словам шчырым твае сэрца сагрэць, Ў адзіноце пра цябе ўспамінаць, На парозе цябе першай сустрэць. Не патушыць непагода агнёў, Што у далі ты мой пуць азарыў, Не завеюць злые ветры слядоў, Што у сэрцы ты маім пралажыў.

[Dy_što_ty_havoryš]

[Dy_što_ty_havoryš]

Альбом пад назвай «Грамадазнаўства» больш нагадвае аўтаматную чаргу, кулі якой б'юць па нашых комплексах, страхах і надзеях. Гэтая плытка адначасова падаецца нам данінай павагі фанатам старога N.R.M. і тлустай рысай, якую Вольскі падводзіць пад прывідным беларускім «сёння».

«Я думаю, што скончыўся час кампрамісаў, – кажа Вольскі. – Час гандлю, прымання ўмоваў гульні, унутранага цэнзара і лавіравання. Сышоў час эзопавай мовы, схаваных сэнсаў і чытання паміж радкамі. Хацелася выказацца проста і ясна».

Гэты альбом пісаўся на віленскай студыі Ymir Audio. За музычны складнік «Грамадазнаўства» адказваў нарвежскі музыка-мультыінструменталіст і саўнд-прадзюсар Снорэ Бэргэруд, таму, на меркаванне Вольскага, «гук атрымаўся "нетутэйшым", скандынаўскім».

«Снорэ працаваў у жанры манументалізму, – каментуе Вольскі гучанне кружэлкі. – Я не магу вылучыць з альбома нейкую адну "найбольш удалую" песню. Яны там усе як камяні ў брукаванцы».

Адчуць вагу кожнага каменя ў сваёй руцэ ты можаш, паводле добрай традыцыі «Першака», цалкам бясплатна.

https://soundcloud.com/34audio/sets/volski-hramadaznaustva-2014

[Dy_što_ty_havoryš]

Кстати, белорусская музыка отнюдь не только на мове.

[arseniiv]

王貞白 просил запостить:

Я пайду з тваіх вачэй,
Так ... запомні^?
Пяшчотны смех маіх плячэй,
Зіхаценне поўні.
Я прайду праз ноч і дым
Вечаравання^?,
Каб ты забыў мяне зусім,
Каб ты забыў маё каханне.
Каб ты забыў мяне зусім,
Маё каханне.

Прыпеў:
Будзе мучыць бяссонніца,
Буду плакаць з адчаю,
Быць тваёй палюбоўніцай
Не хачу, не жадаю!
Будзе мучыць бяссонніца,
Буду плакаць ад болю,
А тваёй палюбоўніцай
Я не буду ніколі!
Я не буду ніколі!

Нібы лі́хтар тухне дзень,
А ў душы так золка.
Кахання нашага агмень
Затухае зоркай.
Сэрца жалем паласне
Самота мне памылак^?.
Забудзь, каханы мой, мяне
А я цябе — ужо забыла,
Забудзь, каханы мой, мяне
Як я забыла.

Прыпеў.

Сэрца жалем паласне
Самота мне памылак^?.
Забудзь, каханы мой, мяне
А я цябе — ужо забыла,
Забудзь, каханы мой, мяне
Як я забыла.

Прыпеў.

[arseniiv]

王貞白 передаёт привет:

Наталля Ламака, «Творыць Бах»

Спіць мілы горад
Пасля працяглай дзённай мітусні.
Ён ва ўладзе чыстай цішыні
Скрозь у вокнах згаслі ўсе агні.
Ды свеціцца адно акно,
У тым акне арган.
Як зорны маг...

Прыпеў:
Творыць Бах — і толькі зоры
Сыплюць жэмчуг слёз на горад.
Творыць Бах...

Толькі паслухай —
І сам пазнаеш ты без лішніх слоў,
Што дае высокая любоў,
Сам сабе адкрыеш зноў і зноў.
Адчуеш ты душы размах,
Калі над горадам арган як маг...

Прыпеў.

[LUTS]

[Pawlo]

Вольський великий молодець! так тримати