К хәрефе

[_Swetlana]

...

[_Swetlana]

...

[_Swetlana]

Күбәләк – бабочка.
Күз – глаз, глазной. Күзләр– глаза. Күзлек - очки.
Күк - голубой, синий.
Күке - кукушка.
Күлмәк – платье.
Күнегү [күне̌гү] - тренировка; упражнение.
Күңел - душа, сердце; душевный, сердечный.
Күңелле - весёлый; оживлённый;  с доброй душой.
Күп - много.  Күпме - (мест. вопр.) сколько? много ли? почём?; (нареч.) сколько; ~ теләсәң, шул хәтле аша - ешь, сколько хочешь; ~ кирәк - ал - сколько надо-бери.
Күпмегә - (мест. вопр.) на сколько. ~ төшә? - во сколько обойдётся? на какое время, надолго. ~ китәсең? - надолго уезжаешь?

[_Swetlana]

...

[_Swetlana]

Күрше - сосед.
Күрә [күрә] - (послелог) по, смотря, сообразно; ввиду, вследствие. Белмәгәнгә ~ ввиду незнания.
Күрергә [күре̌ргә],  күрү, күрә - видеть,  увидеть, повидать; зрение.
Күреп (булып) китү, (Күрергә) бару (килү) - посещение.
Күрә алмау - ненавидеть; ненависть.
Күренергә [күре̌не̌ргә], күренү, күренә - показываться, виднеться.
Күрсәтергә [күрсәте̌ргә], күрсәтү, күрсәтә - показывать; указывать; проучить; изображать.
Безгә бүген кино күрсәттеләр. - нам сегодня кино показывали. Ул минем хаталарымны күрсәттә. - он мои ошибки указал. Язучы бүгенге авыл тормышын күрсәткән. - писатель показал жизнь сегодняшнего села.

[_Swetlana]

Күт - попа.
Күтәрергә [күтәре̌ргә], күтәрү, күтәрә - поднимать, повышать, увеличивать; продвигать. Әтисе улын күтереп алды. Белгечләр һәрвакыт белемнәрен күтәрергә тиешләр. Бу кандидатураны астан күтәрделәр.

[_Swetlana]

Кыз – дочь.
Кызгылт [кы̌зғылт] - красноватый. Аның кофтасы - кызгылт төстә.
Кызгылт сары - оранжевый.
Кызык, Кызыклы [кы̌зық, кы̌зы̌қлы] - увлекательный, интересный.
Кызыксынырга [кы̌зы̌қсы̌ны̌рға], кызыксыну, кызыксына - интересоваться. Мин телләр белән кызыксынам. - Я интересуюсь языками.
Кызыл [қы̌зыл] - красный.
Кыл [қыл] - струна, волос. Ат кылы - конский волос.
Кыланыш
1) поведение, повадки, манеры.
Кыланышы әйбәт. - у него поведение и манеры хорошие.
2) поступок, выходка.
Бу ни кыланыш - что это за выходка?
Кылыч  - сабля.
Кылырга [қы̌лы̌рға], кылу , кыла - делать, сделать; совершить. Ул күп эшләр кыла.- он много дел делает.
Кыр [қыр] - поле, нива. Киң кырларда иген үсә. - на широких полях растут хлеба.
Кыр - бок, край. Авыл кырында гына зур урман.- на краю деревни только большой лес.
Кырык [қы̌рық]- 40. Кырык сум акча биреп тор әле.
Кыска [қы̌сқа]- короткий. Юл кыска булды. - Дорога была короткой.
Кычкырырга, кычкыру,  кычкыра - кричать.
Кычкырып - громко, вслух.
Кычкырып җибәрү - закричать, зареветь, заорать, завопить.
Кыш [қыш]– зима. Кыш килеп җитте. - Пришла зима.
Кышка - (нар. разг.) к зиме.
Кышкы [қы̌шқы] - зимний. Кышкы урман нинди матур! - Зимний лес такой красивый!
Кышын [қы̌шын] - зимой. Кышын чаңгыда шуасызмы?
Кыю - смелый.
Кыюсыз югалткан җирдә, кыю табар - (посл.) где несмелый потеряет, там смелый найдет.
Кыяр [қы̌йар] - огурец.
Кыярлар өлгереп килә - огурцы поспевают.

[_Swetlana]

...

[Фанис]

К хәрефе кириллица нигезендәге татар алфави- тында калын қ, урта к һәм нечкә к′ тартык аваз- ларын белдерә.
Сүз башында қ һәм к′ бор. төрки q- һәм k- авазларыннан килә. Урта к мишәр сөйләшләрендә һәм алынма сүзләрдә генә очрый.
Сүз (иҗек) азагындагы -қ һәм -к бор. төрки -γ һәм -g авазларыннан килергә мөмкин.
Интервокаль позициядәге -қ- һәм -к- еш кына бор. икеләтелгән -ққ- һәм -кк- тезмәләреннән килә (бака < бакка, ике < икки, тәкә < тэккә һ.б.). Каты қ- авазыннан соң палаталь сузык килү очраклары гадәттә гар.-фар., ш. ук уйг. теленнән алынган сүз- ләрдә күзәтелә.