Латиница для украинского

[АрК]

Проект латиницы для украинского языка

А а - U u
Б б - B b
В в - V v
Г г - H h
Д д - D d
Е е - A a
Є є - E e
Ж ж - G g
З з - Z z
И и - Y y
I i - I i
Ї ї - J j
К к- K k
Л л - L l
М м - M m
Н н - N n
О о - O o
П п - P p
Р р - R r
С с - S s
Т т - T t
У у - W w
Ф ф - F f
Ш ш - C c


Диакритика

Гачек (или акут)
Ґ ґ - G g
Х х - H h
Ц ц - Z z
Ч ч - C c

Кратка (или тильда)
Й й - Y y
Ю ю -  W w
Я я - U u
Йо йо - O o

Дополнение

Щ щ = Шч шч

ь - точка, кружок  или диагональное перечёркивание (под вопросом)

[АрК]

Fix.:

С с - C c
Ш ш - S s


Диакритика

Гачек (или акут)

Щ щ = S s

[АрК]

Fix.:

И и - J j
Ї ї - Y y

[Тайльнемер]

[Тайльнемер]

ь - точка, кружок  или диагональное перечёркивание (под вопросом)

Это как?

точка

wkruync.kjy̆, wkruync·kjy̆ — ?

кружок

wkruync◯kjy̆, wkruync○kjy̆, wkruync⚬kjy̆, wkruync°kjy̆, wkruyn©kjy̆ — ?

диагональное перечёркивание

wkruync/kjy̆, wkruync\kjy̆, wkruynȼkjy̆ — ?

под вопросом

[АрК]

Точка или кружок ставятся над буквой.
Точка видимо отпадает, так как уже входит в состав буквы j.

Так что видимо кружок или перечёркивание - у каждого варианта есть свои плюсы и минусы.

[АрК]

Промежуточный вариант


А а - U u
Б б - B b
В в - V v
Г г - H h
Д д - D d
Е е - A a
Є є - E e
Ж ж - G g
З з - Z z
И и - J j
I i - I i
Ї ї - Y y
К к- K k
Л л - L l
М м - M m
Н н - N n
О о - O o
П п - P p
Р р - R r
С с - C c
Т т - T t
У у - W w
Ф ф - F f
Ш ш - S s


Диакритика

Гачек (или акут)
Ґ ґ - G g
Х х - H h
Ц ц - Z z
Ч ч - C c
Щ щ = S s

Кратка (или тильда)
Й й - Y y
Ю ю -  W w
Я я - U u
Йо йо - O o

ь -  кружок  (или диагональное перечёркивание)

[АрК]

A a - Е е
B b - Б б
C c - С с
Č č - Ч ч
D d - Д д
E e - Є є
F f - Ф ф
G g - Ж ж
Ǧ ǧ - Ґ ґ
H h - Г г
Ȟ ȟ - Х х
I i - I i
J j - И и
K k - К к
L l - Л л
M m - М м
N n - Н н
O o - О о
Õ õ - Йо йо
P p - П п
R r - Р р
S s - Ш ш
Š š - Щ щ
T t - Т т
U u - А а
Ũ ũ - Я я
V v  - В в
W w - У у
W̃ w̃ - Ю ю
Y y - Ї ї
Ỹ ỹ - Й й
Z z - З з
Ž ž - Ц ц
̊ - ь

[АрК]

Вопросы для размышления.

Нужны ли буквы для обозначения звуков [дз] и [дж]?
Надо ли использовать букву X для звука [кс]?
Необходимо ли применить также букву Q?

[Python]

Нужны ли буквы для обозначения звуков [дз] и [дж]?

Не помешают. В современной украинской кириллице дз, дж обычно читаются как диграфы, но границе префикса читаются раздельно.

[basta]

жесть какая-то. чем не люба гаица?

[maristo]

Не понимаю смысла латиницы для славянского языка. Это же изврат. Кириллица была специально славянам сделана, бери и пользуйся. Я понимаю проекты латиницы для неславянских народов, но тут!

[АрК]

жесть какая-то. чем не люба гаица?

Хотя бы вот этим

3. Букви              ж,   ч,   ш,   щ

  як                      zh, ch, sh, sch (zhaba, vechir, mashyna, schaslyvyj)

[АрК]

Вариант

A a - Е е
B b - Б б
C c - С с
Č č - Ч ч
D d - Д д
E e - Є є
F f - Ф ф
G g - Ж ж
Ǧ ǧ - Ґ ґ
Ĝ ĝ - Дж дж
H h - Г г
Ȟ ȟ - Х х
I i - I i
J j - И и
K k - К к
L l - Л л
M m - М м
N n - Н н
O o - О о
Õ õ - Йо йо
P p - П п
R r - Р р
S s - Ш ш
Š š - Щ щ
T t - Т т
U u - А а
Ũ ũ - Я я
V v  - В в
W w - У у
W̃ w̃ - Ю ю
X x - Кс кс
Y y - Ї ї
Ỹ ỹ - Й й
Z z - З з
Ž ž - Ц ц
Ẑ ẑ - Дз дз
̓ - ь

[АрК]

Сравните - [url=https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A3%D0%BA%D1%80%D0%B0%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%BB%D0%B0%D1%82%D0%B8%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B0#.D0.9F.D1.80.D0.B8.D0.BC.D0.B5.D1.80.D1.8B(wiki/ru) Украинская_латиница#Примеры[/url[/url]]

Ša na vmarlu Wkruynj i cluvu, i volũ,
Ša num, bruttũ molodiy, wcmiȟnat̓cũ dolũ.
Zhjnwt̓ nusi vorigan̓kj, ũk rocu nu conži.
Zupunwem i mj, bruttũ, w cvoyỹ ctoronži.
Dwsw ỹ tilo mj pologjm zu nusw cvobodw,
I pokugam, šo mj, bruttũ, kozuž̓koho rodw.

[АрК]

Вариант

K k - Х х
Q q - К к
, - ь

[Yitzik]

Уродство какое-то.

[Hellerick]

Уродство странное и непонятное.

Украинский легко романизуется. Непонятно, что и зачем таких монстриков придумывать.

[АрК]

Увы, это только на первый взгляд украинский легко романизируется.

[Python]

В чем основная сложность, на Ваш взгляд?

[Hellerick]

Увы, это только на первый взгляд украинский легко романизируется.

Ну вот, например, мне в ВК попадалось:

Karin Słoter

LUŤ

Roman



This edition is published by arrangement with Victoria Sanders and Associates, LLC

Perekładeno za vydanniam: Slaughter K. Triptych : A Novel / Karin Slaughter. — Dell, 2006. — 484 p.

Perekład z anglijśkoji Ołeny Lubenko

Dyzajner obkładynky Vitalija Kotlar



Roman «Luť» je literaturnym tvorom. Usi imena, personaži, miscia podij ta sami podiji buły abo narodženi v ujavi avtora, abo vykorystani nezumysno. Buď-jaka schožisť iz žyvymy abo pomerłymy luďmy, z jakymyś podijamy čy z misciamy realnoji diji je vypadkovoju.



Dla Kejt i Kejt



ČASTYNA 1



Gazeta «Dekatur-siti observer», 17 červnia 1985 roku



U Dekaturi vbyto nepovnolitniu



Učora vranci baťky znajšły pjatnadciatyričnu Meri-Elis Finni mertvoju u svojemu budynku na Adams-stryt. Žodnych detałej złočynu policija poky ne opryludnyła. Vidomo łyše, ščo ciu smerť vvažajuť ubyvstvom i ščo tych, koho ostannimy bačyły u tovarystvi Finni, vykłykały na dopyt. Naperedodni vvečeri Poł Finni, baťko divčyny i zastupnyk okružnoho prokurora okruhy Dikeb, zajavyv žurnalistam, ščo vin ne maje žodnoho sumnivu v tomu, ščo policija znajde vbyvciu joho dočky. Meri-Elis buła vidminnyceju, brała aktyvnu učasť u grupi sportyvnoji pidtrymky, neščodavno jiji obrały prezydentom desiatoho kłasu. Džereła, błyźki do slidstva, pidtverdyły, ščo tiło divčyny buło ponivečeno.



Rozdił 1

5 lutoho 2006 roku



Jidučy po Dikeb-aveniu v Grejdi, do Domivky, detektyv Majkł Ormvud słuchav po radiö futboł. Ščo błyžče vin buv do kvartału, to bilšu napruhu vidčuvav. Koły vin povernuv pravoruč, u bik rajonu, jakyj kopy družno nazyvały zonoju bojovych dij, joho tiło až vibruvało vid napružennia. Upravlinnia žytłovoho hospodarstva Atłanty potrochu požyrało samo sebe, i subsyduvannia mikrorajoniv na kštałt Grejdi zijšło naniveć. Nadto dorohoju buła miśka neruchomisť, nadto vełykymy — možłyvosti otrymaty vidkat. Dali po dorozi prostiahłosia misto Dekatur z joho modnymy restoranamy j budynkamy za miljony dołariv. Menš niž za mylu v protyłežnyj bik siajav zołotyj kupoł kapitolija štatu Džordžija. Grejdi, ščo łežyť miž nymy, łyšavsia žyvym nahaduvanniam pro te, ščo misto nadto zakłopotane, ščob nenavydity, ałe ne maje času j na te, ščob pikłuvatysia pro svojich.

Išov matč, tož vułyci buły majže bezludni. Prodavci narkotykiv i sutenery vziały sobi vychidnyj, ščob podyvytysia najdyvovyžniše z usich dyv: «Atłanta Fołkonz» hrały v Superkubku. Ałe poviji toho nedilnoho večora šče zaroblały sobi na žyttia, aby daty čołovikam, jaki regułiarno vidviduvały cerkvu, materiäł dla spovidi. Odna z divčat pomachała Majkłu, koły vin projiždžav povz nych, i vin pomachav u vidpoviď, dumajučy pro te, skilky policejśkych mašyn bez rozpiznavalnych znakiv zupyniałysia tut posered noči. Kopy kazały dyspetčeru, ščo v nych desiatychvyłynna pererva, potim znakamy pokazuvały komuś iz divčat pidijty j dopomohty jim rozriadytysia.

Devjatyj korpus stojav u hłybyni kvartału. To buła stara sporuda z červonoji cehły, poznačena grafiti Ščuriv, novoji bandy, jaka neščodavno zjavyłasia v Domivci. Pered korpusom stojały čotyry patrulni mašyny j šče odna bez rozpiznavalnych znakiv, obertałysia «majačky», potriskuvały raciji. Na parkovci meškanciv stoły čornyj «BMV» i kruteznyj «Linkoln Navigator». Dysky za desiať tysiač dołariv merechtiły zołotom u siajvi lichtariv. U Majkła buło vełyčezne bažannia vykrutyty kermo j zderty trochy farby z pozašlachovyka za simdesiat tysiač dołariv, ałe vin strymavsia. Vin skaženiv, koły bačyv dorohi mašyny, na jakych jizdyły klijenty povij. Za ostannij misiać Majkliv małyj vytiahnuvsia vhoru na čotyry diujmy, vyris iz usich svojich džynsiv, ałe kupivlu novoho odiahu dovełosia vidkłasty do nastupnoji zarpłatni. Tim nače poveni čekav, a tatkovi podatky jšły na te, ščob połehšuvaty žyttia cym bandytam.

Majkł ne vyjšov z mašyny odrazu, vin čekav. Išče kilka sekund posłuchav hru, nasołodžujučyś chvyłynoju spokoju, poky joho svit ne perevernuvsia dohory drygom. Vin słužyv u policiji majže pjatnadciať rokiv, pišov tudy odrazu pisla armiji, nadto pizno zbahnuvšy, ščo riznyci miž cymy dvoma syłamy nema nijakoji (chiba ščo začisky rizni). Majkł znav, ščo varto jomu vyjty z mašyny, j use zakrutyťsia, nače zavedenyj do meži hodynnyk. Bezsonni noči, neskinčenni začipky, jaki vestymuť u hłuchyj kut, načalstvo, jake dychatyme jomu v potyłyciu. Napevno, šče j presa ustriahne. I todi jomu v łyce tyciatymuť kameramy ščorazu, koły vin vychodytyme z viddiłka, navperejmy vykrykuvatymuť «Čomu vy dosi ne rozkryły spravu?», joho syn bačytyme ce vse v novynach i zapytuvatyme, čomu ci ludy taki serdyti na tatka.

U šybku postukav Koljer, mołodyj patrulnyj, jakyj mav taki nakačani bicepsy, ščo joho ruky ne prytyskałysia ščilno do bokiv. Vin žestom poprosyv Majkła opustyty vikno: pokrutyv mjasystoju rukoju, choča sam buv šče takyj zełenyj, ščo navriad čy jizdyv u starych mašynach, de skło opuskałosia za dopomohoju ručky.

Majkł natysnuv na knopku konsoli. Poky skło opuskałosia, skazav:

— Tak?

— Chto vyhraje?

— Ne «Atłanta», — vidpoviv Majkł, i Koljer kyvnuv, nače ničoho inšoho j ne očikuvav. Vostannie «Atłanta» hrała v Superkubku kilka rokiv tomu. «Denver» rozhromyv jich iz rachunkom 34:19.

— Jak tam Ken? — spytav Koljer.

— Ken je Ken, — korotko vidpoviv Majkł, ne bažajučy rozvyvaty temu pro zdorovja naparnyka.

— Joho dopomoha nam ne zavadyła b. — Patrulnyj kyvnuv hołovoju v bik korpusu. — Tam košmar.

Majkł promovčav. Chłopcevi neščodavno vypovnyłosia dvadciať, vin, napevno, dosi žyv u pidvali v budynku svojeji materi j dumav, ščo je spravžnim mužykom tilky tomu, ščo kožnoho ranku nadiahaje koburu z pistołetom. Kilkoch takych koljeriv Majkł zustričav u irakśkij pusteli, koły Buš-staršyj nadumav rozvjazaty vijnu. Usi vony buły ščeniatamy, až strybały vid neterplačky j mały charakternyj błysk v očach, jakyj svidčyv pro te, ščo vojuvaty vony pišły ne łyše zarady tryrazovoho charčuvannia i bezkoštovnoji osvity. Vony buły oderžymi čestiu j obovjazkom, usijeju tijeju figneju, jaku bačyły v tełevizori ta jakoju jich hoduvały verbuvalnyky, zryvajučy zi staršych kłasiv, mov styhli vyšni. Jim obiciały techničnu pidhotovku i vykonannia zavdań u tyłu — ščo zavhodno, aby vyrvaty pidpys na punktyrnij liniji. Bilšisť iz nych vidpravyły v pustelu peršym transportnym litakom, a tam jich perestrilały šče do toho, jak chłopci vstyhły nadity šołomy.

Iz budivli, smykajučy sebe za kravatku, nače jomu brakuvało povitria, vyjšov Ted Grir. Jak na čornoškiroho, łejtenant buv blidym, bo čas provodyv zdebilšoho za pyśmovym stołom, hrijučyś u promeniach fłuorescentnych łamp i čekajučy pensiji, ščob skonaty.

Pobačyvšy, ščo Majkł dosi sydyť u mašyni, vin nasupyvsia.

— Ty siohodni praciuvatymeš čy pokatatysia nadumav?

Majkł bez pospichu vytiah kluča iz zapaluvannia, same todi, koły po radiö počavsia komentar miž periödamy, i vyjšov z mašyny. Jak na misiać lutyj, večir vydavsia tepłyj, i kondyciönery, ščo jich ludy vstavlały u vikna, dzyžčały, jak bdžoły dovkoła vułyka.

— A ty čoho bajdyky bješ? — harknuv Grir na Koljera.

Koljeru vystačyło kłepky, ščob, opustyvšy pidboriddia do hrudej, nače jomu dały ščyhla po nosi, ščeznuty z očej.

— Ponivečyły jiji dobriače, — povidomyv Grir Majkłu. Vytiah z kyšeni chustočku i ster iz łoba pit. — Psychovanyj zbočeneć jakyjś.

Ce Majkł uže čuv, koły vidpoviv na dzvinok, jakyj zmusyv joho zlizty z dyvana u vitalni.

— De vona?

— Šostyj poverch. — Grir zhornuv chustynku v ochajnyj kvadrat i pokłav jiji do kyšeni. — U policiju dzvonyły z toho tełefonu. — Vin machnuv rukoju, pokazujučy na inšyj bik vułyci.

Majkł pobačyv perežytok mynułoho — tełefonnu budku. Nyni v usich buły mobiłky, osobłyvo u dyłeriv i bandytiv.

— Žinočyj hołos, — skazav jomu Grir. — Zapys bude v nas zavtra.

— Skilky času naši siudy jichały?

— Trydciať dvi chvyłyny, — vidpoviv Grir. Majkła zdyvuvało tilky te, ščo jichały ne dovše. Za danymy doslidžennia, jake proveły žurnalisty miscevych novyn, čas reaguvannia na ekstreni vykłyky z Grejdi stanovyv prybłyzno sorok pjať chvyłyn. A «švydka» jichała šče dovše. Grir povernuvsia do budynku z takym vyhladom, niby tam jomu garantuvały vidpuščennia hrichiv. — Sami my z cijeju spravoju ne vporajemosia, dovedeťsia poprosyty dopomohy.

Majkła taka dumka oburyła. Za statystykoju, Atłanta buła oseredkom złočynnosti v Ameryci, tož smerť jakojiś poviji navriad čy možna vvažaty čymoś ekstraordynarnym, a koły zvažyty na te, de jiji znajšły, i pohotiv.

— Jedyne, čoho meni ne vystačało dla povnoho ščastia, — ščob jakiś kretyny vkazuvały, jak meni vykonuvaty svoju robotu, — vidrizav vin.

— Kretyn, jakyj stojiť pered toboju, vvažaje, ščo same cioho tobi brakuje, — ne zmovčav łejtenant. Majkł vyrišyv ne sperečatysia. I ne tomu, ščo Grir ne terpiv nepokory. Prosto vin pohodyťsia z Majkłom, aby toj zamovk, a potim zrobyť po-svojemu. — Ce važkyj vypadok, — dodav Grir.

— Vony vsi važki, — nahadav jomu Majkł, vidčyniajučy zadni dverciata svojeji mašyny, ščob distaty pidžak vid kostiuma.

— U divčyny ne buło ni najmenšoho šansu, — viv dali Grir. — Jiji były, rizały, trachały vsima možłyvymy sposobamy. My majemo spravu z chvoroju na hołovu tvariukoju.

Majkł nadiahav pidžak, i jomu spało na dumku, ščo Grir hovoryť tak, nače prochodyť kastyng na HBO1.

— Kena vypysały z likarni. Skazav, ščo my mohły b jak-nebuď do nioho zaskočyty, navidaty.

Grir ščoś probelkotiv pro nadzvyčajnu zakłopotanisť i potupciav do mašyny, veś čas ozyrajučyś čerez płeče, nače bojavsia, ščo Majkł pide slidom. Majkł dočekavsia, koły joho šef siade v mašynu i vyjide z parkuvalnoho majdančyka, a todi popriamuvav do budynku.

Bila dverej, pokłavšy ruky na rukivja pistołeta, stojav Koljer. Napevno, vin dumav, ščo nese vartu, ałe Majkł znav, ščo ludyna, jaka skojiła cej złočyn, ne poverneťsia. Žinku vin prykinčyv, i robyty jomu tut ničoho.

— A švydko šef pojichav, — vidznačyv Koljer.

— Diakuju, ščo trymaješ u kursi podij.

Majkł zibravsia z duchom i vidčynyv dveri, dozvołyvšy vohkomu temnomu budynku vsmoktaty sebe vseredynu. Toj, chto projektuvav Domivku, javno dumav ne pro ščasłyvych ditłachiv, jaki povertajuťsia dodomu zi škoły, ščob popołudnuvaty mołokom i tepłym, ščojno z duchovky pečyvom. Na peršomu płani buła bezpeka, tomu vidkrytych miscyn tut minimum, a vsi łampočky v pidjizdi zagratovani stałevoju sitkoju. Na hołych betonnych stinach traplałysia vuzeńki vikoncia, zahnani v tisni kutky. Stałevi prožyłky drotu u skli nahaduvały rivnomirnu pavutynu. Poverchni, jaki kołyś davno pofarbuvały u biłyj kolir, vkryvała farba z bałončykiv. Teper tut riabotiło vid mitok riznych band, poperedžeń i riznomanitnych povidomłeń. Pravoruč vid vchidnych dverej chtoś, mov kurka łapoju, naškriabav: «Kim — kurva! Kim — kurva! Kim — kurva!»

Majkł podyvyvsia vhoru na schodovu klitku j narachuvav šisť poverchiv. Raptom bila nioho z tychym skrypinniam pročynyłysia dveri. Vin povernuvsia j pobačyv staru temnoškiru žinku, jaka pylno joho rozdyvlałasia. Jiji vuhilno-temni oči vyzyrały z-za kraju stałevych dverej.

— Policija. — Vin pidniav uhoru posvidčennia. — Ne bijtesia.

Za spynoju v neji jurmyłysia četvero stareńkych žinok; usi, krim odnijeji, afro-amerykanky. Majkł znav, ščo vony ne majuť žodnoho namiru jomu dopomahaty. Grejdi, jak i buď-jakyj nevełykyj rajon, bahativ plitkamy, i pered nym buły ti roty, zavdiaky jakym konvejer postačannia svižych plitok nikoły ne zupyniavsia.

Ta vse ž vin musyv zapytaty.

— Chto-nebuď iz vas ščoś bačyv?

Vony razom pochytały hołovamy — dostotu pesyky na došci pryładiv Grejdi.

— Čudovo, — skazav Majkł, chovajučy v kyšeniu posvidčennia, i popriamuvav do schodiv. — Diakuju, ščo dopomahajete pidtrymuvaty pravoporiadok u vašomu rajoni.

— Ce tvoja robota, kozeł, — vidrizała žinka.

Uže postavyvšy nohu na nyžniu schodynku, vin zupynyvsia. Povernuvsia do staroji j podyvyvsia jij v oči. Vona vidpoviła takym samym priamym pohladom — stareči oči slozyłysia, chodyły zliva napravo, nenače vona čytała knyhu joho žyttia. Cia miniätiurna žinka buła mołodša za inšych, jij neščodavno perevałyło za simdesiat, ałe jiji vołossia zdavałosia syvišym, niž u pryjatelok. Škiru dovkoła rota prorizały zmoršky-pavutynky — rezultat dovhych rokiv smoktannia cyharok. Husta syvyna vkryvała ne łyše jiji hołovu, na pidboriddi styrčały taki sami syvi zavytky, schoži na dredy. Pomada v neji buła jakohoś lačnoho vidtinku pomaranči, najdyvnišoho z usich, jaki jomu dovodyłosia bačyty na žinočych hubach.

— Jak vas zvaty? — zapytav Majkł.

Vykłyčno vypnuvšy pidboriddia, vona, tym ne menše, vidpoviła:

— Nora.

— Chtoś podzvonyv u słužbu poriatunku z tełefonnoji budky, ščo nadvori.

— Spodivajuś, opisla cia ludyna pomyła ruky.

Majkł mymovoli vsmichnuvsia.

— Vy jiji znały?

— My vsi jiji znały. — Jiji ton promovysto svidčyv, ščo vona bahato zamovčuje, ałe tupohołovomu kopu ničoho rozkazuvaty ne zbyrajeťsia.

Nora točno ne mała za płečyma universytetśkoho dypłoma, prote i Majkł nikoły ne jniav doviry do cych štuk. Oči žinky vykazuvały hostryj rozum. Vona mała vułyčnu kmitłyvisť. U takych netriach, jak Grejdi, važko dožyty do starosti, jakščo ty durnyj.

Majkł prybrav nohu zi schodynky j pišov do zhrajky žinok.

— Vona praciuvała?

Nora pylno dyvyłasia na nioho, pohlad dosi buv oberežnym.

— Nočamy.

— Vona buła česna divčyna, — dodała odna z žinok z-poza Norynoji spyny.

Nora coknuła jazykom.

— Taka mołodeńka. — U toni, jakym vona promovyła nastupni słova, zvučała notka vykłyku. — Take žyttia dla neji ne hodyłosia, ałe ščo šče vona mohła vdijaty?

Majkł kyvnuv, nače rozumijučy, pro ščo jdeťsia.

— Postijni klijenty v neji buły?

Usi žinky znovu pochytały hołovamy, a Nora skazała:

— Vona dodomu roboty nikoły ne brała.

Какие имеете претензии?

[Python]

В украинском разделе есть целая тема проектов украинских латиниц на любой вкус: Українська - латиницею. Що видумаєте про це?

[АрК]

Давайте для начала сравним с каким-нибудь конкретным, наиболее удачным на ваш взгляд, проектом.

[Python]

Смотря что считать удачным. Интуитивная понятность (в контексте других алфавитов на латинской основе) и внутренняя логичность, конвертируемость с кириллицы и обратно (в идеале — побуквенное соответствие кириллице) либо более точная, чем в кириллице, передача языка, простота технической реализации. У Вас неплохо с конвертируемостью, но все остальное — далеко от идеала.

[АрК]

Сравним с проектом, который лично вам кажется самым приемлемым.