произношение [е]/[э] в еврословах

[watchmaker]

У меня то же самое. Еще "компьютэр", "плэер" (от людей примерно за 50 слышу произнесение этих слов через "е", то есть, с мягким "т"), "бассейн", "модератор".

Компьютэр, плэер, модэратор, но бассейн. Произношение "компьютер" с мягким Т меня бесит.

[Toman]

А что, тут кто-то говорит "дебил" через мягкое Д? У нас исключительно "дыбил".

Я говорю в обычной ситуации именно через мягкое д. А "дэбил", или того хуже, "дыбил" - это как раз в ироническом или особо экспрессивном случае. Хотя обычно в этой ситуации у меня звучит не само это существительное, а (иногда субстантивованное) прилагательное "дыбильной", потому как оно звучит ещё экспрессивнее. А если уж существительное - то ещё лучше "дыбиль", с мягким "л" - так тоже экспрессивнее получается. Ну или это я просто записей наслушался и теперь воспроизвожу. Но только для экспрессии.

Слово гомосек именно к последнему и относится. Или вы слышали употребление этого слова в серьёзной речи?

Вы уходите от ответа. Само по себе это слово не может быть ироническим, м.б. вы ему и придаёте такой оттенок, но если представить себе, что надо произнести его серьёзно, без иронии - оно от этого таки превратится обратно в "гомосэка" или нет?

[From_Odessa]

У меня всегда "окей", всегда "каратэ",

[From_Odessa]

"Дебил" - только через [е].

[zwh]

У меня то же самое. Еще "компьютэр", "плэер" (от людей примерно за 50 слышу произнесение этих слов через "е", то есть, с мягким "т"), "бассейн", "модератор".

Компьютэр, плэер, модэратор, но бассейн. Произношение "компьютер" с мягким Т меня бесит.

Аналогично, но басс[э]йн.

А шутливая форма для "компьют[э]р" -- "кампут[е]р"

[From_Odessa]

Аналогично, но басс[э]йн.

У моей жены тоже через [э].

А вот "бутерброд" у меня варьируется.

Кстати, раньше футбольную команду "Ювентус" обзывал через [э], теперь - через [е] )))

[watchmaker]

А вот "бутерброд" у меня варьируется.

У меня "бутэрброд".

[Artiemij]

Ну, [v] в заударном положении может приближаться к сонанту, тогда как с [t] такого быть не может. Я просто записал своё произношение, вы, возможно, и [-vər] говорите, а кто-то [-vr̥] и др. — там возможны разнообразные идиолектные вариации.

В общем, различие [ər]/[r̥] не фонематично и зависит от предыдущей согласной. Меня больше это интересовало.

Идиолектно там вообще целый веер возможных произношений в зависимости от личных привычек, соседних звуков, настроения и расположения планет и т. д.

Именно поэтому определять фонематический состав речи исследуя грамматические ошибки удобнее, чем слушая аудиозаписи

[Dy_što_ty_havoryš]

"Дебил" - только через [е].

в русском для меня сначала "дэбил" было очень непривычно, хотя так другие говорили. Теперь тоже теперь так говорю. Хотя в литературном белорусском меня такое бесило бы, в разговорном нарочито допускаю "дзібіл".

[Dy_što_ty_havoryš]

У меня то же самое. Еще "компьютэр", "плэер" (от людей примерно за 50 слышу произнесение этих слов через "е", то есть, с мягким "т"), "бассейн", "модератор".

Компьютэр, плэер, модэратор, но бассейн. Произношение "компьютер" с мягким Т меня бесит.

Аналогично, но басс[э]йн.

А шутливая форма для "компьют[э]р" -- "кампут[е]р"

У меня всегда был [кампйутар]

[From_Odessa]

У меня всегда был [кампйутар]

Я думаю, что те, кто говорят о "компьютэр", имеют в виду то же самое.

[watchmaker]

У меня всегда был [кампйутар]

У нас тоже некоторые так говорят.

[Pawlo]

Тут ещё "утечки памяти" виноваты.
Школоло, не знающее английского, думает, что стек — однокоренное.

если будет думать так же долго как Воллигер то с синхроническое т з таки станет однокоренным

[Easyskanker]

У нас исключительно гомосек и педэраст (или пидораст, часто так и пишут).

у нас исключительно гомосек, педераст и пидорас

[Pawlo]

Мы пионэры, дети рабочих.

кстати в белорусском эти тэ и дэ выглядят очень искусственно на фоне остального языка

Лучше говорить "дзірэктар", "дзеябіл", "дзіназаўр"? Хотели такую реформу провести, но не успели. Сталин умер, а без него такой бред никому не был нужен.

ну мне и правда кажеться что так праивльней ведь в отличии от укр у вас е не овтердело и это вкрапления твердого кажуться странными
Но конечно елси уже устоялась традиция их применения то ее лушче не трогать

[From_Odessa]

"Пидораст" никогда не слышал, только "пидорас". Не видел и надписей с "т" на конце.

[Wolliger Mensch]

пидорас

У нас ещё и пидараз.

[Pawlo]

Мы пионэры, дети рабочих.

кстати в белорусском эти тэ и дэ выглядят очень искусственно на фоне остального языка

Лучше говорить "дзірэктар", "дзеябіл", "дзіназаўр"? Хотели такую реформу провести, но не успели. Сталин умер, а без него такой бред никому не был нужен.

кстати может где есть об этих планах и их провале  ссылки?

[bvs]

у нас исключительно гомосек, педераст и пидорас

+1, только о в "пидарасе" лишнее.

[Pawlo]

Лучше говорить "дзірэктар", "дзеябіл", "дзіназаўр"?

по-русски так говорят, и что?

та ну. если цекать так же по силе так и моргут(но не все далеко) то уж якания в литязыке точно нет

[Dy_što_ty_havoryš]

Мы пионэры, дети рабочих.

кстати в белорусском эти тэ и дэ выглядят очень искусственно на фоне остального языка

Лучше говорить "дзірэктар", "дзеябіл", "дзіназаўр"? Хотели такую реформу провести, но не успели. Сталин умер, а без него такой бред никому не был нужен.

кстати может где есть об этих планах и их провале  ссылки?

чуть ниже я привёл.

Аўтар: Войніч Янка
АПУБЛІКАВАНА: 100 пытанняў і адказаў з гісторыі Беларусі / Уклад. І. Саверчанка, Зм. Санько.- Мн.: "Звязда", 1993. С. 67-68.

Бальшавікі імкнуліся да стварэння імперыі, у якой усё было б аднолькавае, стандартнае. Ім належыць ідэя "зліцця моваў", г.зн. пераходу ўсіх народаў на расейскую мову. Першы этап гэтага зліцця – "збліжэнне" моваў, якое праводзілі прымусовымі, рэпрэсіўнымі метадамі.
Беларуская літаратурная мова адрадзілася ў ХІХ – пачатку ХХ стагоддзя. Складаліся граматыкі, слоўнікі, стваралася навуковая тэрміналогія. Але праца гэтая не была завершаная. Пры канцы 20-х гадоў бальшавіцкія ўлады абвінавацілі мовазнаўцаў у шкодніцтве і за некалькі хваляў рэпрэсіяў вынішчылі фізічна. Сярод знішчаных – Браніслаў Тарашкевіч, Вацлаў Ластоўскі, Язэп Лёсік, Сцяпан Некрашэвіч, Мікола Байкоў ды іншыя.

"Варожымі" былі абвешчаныя і іхныя працы, у тым ліку пастановы Акадэмічнае канферэнцыі па рэформе правапісу 1926 года, праект рэформы правапісу 1930 года. У 1933 годзе беларускай мове паспешліва, без грамадскага абмеркавання, дэкрэтам навязалі бальшавіцкую рэформу. Мэтай яе было "ліквідаваць штучны бар'ер паміж беларускай і рускай мовамі", г.зн. спыніць развіццё беларускай мовы, пазбавіць яе непаўторнага аблічча. Скасавалі мяккі знак, які абазначаў памякчэнне (песьня – песня, зьява – з'ява), сталі пісаць не як чуецца, а на расейскі лад (чэскі – чэшскі, ня быў – не быў), у выніку чаго пачало страчвацца характэрнае для
беларусаў вымаўленне. Запазычаныя словы мелі пісацца ўжо не на заходнеэўрапейскі, а на расейскі ўзор (дакляраваць – дэклараваць, газэта – газета). Нават скланяць і спрагаць словы беларускай літаратурнай мовы цяпер даводзілася аналагічна расейскім (у садох, у палёх – у садах, у палях; не ганеце – не ганіце). Уводзіліся зусім не ўласцівыя беларускай народнай мове дзеепрыметнікі (эксплуатуючы і эксплуатуемы клас). Востры пратэст супраць рэформы выказала інтэлігенцыя Заходняй Беларусі, з ціхім незадавальненнем успрынялі гвалт над мовай у самой сталінскай БССР.

Пад канец 30-х гадоў прыхільнікі "зліцця моваў" падрыхтавалі чарговую рэформу з напісаннямі тыпу весна, братскі, бібліатека. Яшчэ ў адным праекце (1951) прапаноўвалася пісаць снегі, цеатр, басціон. Толькі відавочная абсурднасць гэтых прапановаў уратавала нашую мову ад іх
прыняцця. Русіфікацыя перайначыла слоўнікі нашае мовы. Асаблівую нянавісць у бальшавікоў выклікалі спрадвечныя і самабытныя беларускія словы, якія яны называлі "нацдэмаўскімі", "кулацкімі". Партыйныя загады патрабавалі ўкладаць слоўнікі паводле "пралетарска-інтэрнацыянальнага" прынцыпу. Вяршыняй такіх "дасягненняў" стаў слоўнік пад рэдакцыяй
А.Александровіча (1937), дзе знаходзім словы забыўчывы, неўстрашымы, брадзячы. Рукапісы ж раней падрыхтаваных слоўнікаў пайшлі пад нож, і для нашчадкаў загінулі шматтомны "Слоўнік жывой беларускай мовы", двухтомныя расейска-беларускі і беларуска-расейскі слоўнікі,
польска-беларускі і беларуска-польскі, эсперанцка-беларускі і беларуска-эсперанцкі, латышска-беларускі, гістарычны, арфаграфічны...

На загад з партыйных кабінетаў зрусіфікавалі расейска-беларускі слоўнік 1953 года. Да беларускіх словаў дапісвалі расейскія сінонімы, ставячы іх часта на першае месца: рас. батрак – бел. батрак, парабак; большак – гасцінец, бальшак; поезд – поезд, цягнік; минута – мінута, хвіліна. Яшчэ далей пайшоў слоўнік 1982 года, які рэкамендаваў ужываць поруч са словамі вавёрка, бусак таксама белка, багор і г.д. У 50-х гадах беларускія мовазнаўцы "прывезлі" з Масквы новы загад русіфікаваць граматыку беларускае мовы, што і здзейснілі ў двухтомнай акадэмічнай "Граматыцы".

Сёння расейскія моўныя элементы пранізваюць словаўтваральную сістэму нашае мовы. Пад чужаземным уплывам мы і цяпер страчваем нацыянальны сінтаксіс, фразеалогію, тэрміналогію (дзялімае і прэдзел у матэматыцы, скорасць і рычаг у фізіцы, свінец і раствор у хіміі, засядацель і наследнік у юрыспрудэнцыі і да т.п.). Гэта служыць для шавіністаў падставаю зневажаць беларускую мову, называць яе "испорченным русским языком", "грубым диалектом русского языка", заяўляць пра яе няразвітасць. Пара пазбыцца цяжкой бальшавісцкай спадчыны і аднавіць самабытнасць нашае мовы.

[Artiemij]

У нас ещё и пидараз.

Пидараз, пидадва, пидатри

[From_Odessa]

чуть ниже я привёл.

Выше?)

[Easyskanker]

пидорас

У нас ещё и пидараз.

олбанске же

[Dy_što_ty_havoryš]

чуть ниже я привёл.

Выше?)

чуть ниже от процитированнанного псто.