Latina

[Versteher]

Dubitas non est, ut pergemus.

Ago gratias pro sermone.

Ave!

[Wolliger Mensch]

Dubitas non est, ut pergemus.

Istam prōpositiōnem interpretārī nōn potuī.

[Versteher]

Exprimere volui, nemo sermonem perseverandum dubitaret.

[Квас]

Wolliger Mensch, cum gaudiō tē salūtō quī tam diū nōn fuistī praesēns.

[Wolliger Mensch]

Wolliger Mensch, cum gaudiō tē salūtō quī tam diū nōn fuistī praesēns.

Salvē, Quāse. Revenīre crēvī ecce, laxumne tempus nesciō.

[Квас]

Libenter legam quae homō sagāx scrīpseris, etsī pauca.

[Квас]

Versteher, artis scrībendī vidēris dīligentissimus esse. Latīna scrīptūra per saeculōs varia erat: exemplī grātiā, in Google Librīs multī antīquī librī inveniuntur, in quibus vel ligātūrae æ, œ sunt, vel litterae u et v ūna prō alteram ūsūrpantur secundum diversās rēgulās. Quī scrībendī modus tibi māximē placet?

linguam latinam dico, loco altera cum meae amicae linguam teutonicam dico

Latīnē / Germānicē (Teutonicē) loquor
Sī placet Germānicē, verbum dīcere significat sagen, loquī autem sprechen.

Dubitas non est, ut pergemus.

Ēlegantius potest dīcī nihil est dubiī quīn pergāmus vel sine (ūllō) dubiō pergēmus vel etiam nōn dubitō quīn pergāmus.

[Wolliger Mensch]

Libenter legam quae homō sagāx scrīpseris, etsī pauca.

Grātiās, jam potenter scrībō. Vērum thēmata neque dīversitāte nec cūriōsitāte nōn mihī gaudiō sunt. Vernāculus populus magis nūgātur. Īdem Versteher tam haesitandā linguā scrībit. Haud minus forī caput verbīs ūrit.

[Квас]

Vērum thēmata neque dīversitāte nec cūriōsitāte nōn mihī gaudiō sunt. Vernāculus populus magis nūgātur.

Rēctē dīcis. Praetereā, nōn sōlum nūgae, vērum etiam stultitiae nōn dēsunt; intersunt forō nōnnūllī quī ēruditiōne omnīnō carēre videntur. Arbitror eōs tibi magis ac mihi esse molestiae. Quō plūrēs sunt hominēs, eō plūrēs inter eōs sunt fungī. 

Attamen Lingvoforum Anglicum aliaque omnīnō dēstitūta ante oculōs habēns, ita arbitror: scrībant vel ineptissima, dum forum vīvat. Secundum rērum nātūram disputātiōnēs ad doctrīnās pertinentēs cottīdiē orīrī vix possunt.

At dē ēloquentiā eōrum quī Latīnē scrībere conantur aliter sentiō. Pudor timorque errātōrum pessimī sunt magistrī. Fabricandō fit faber.

[Versteher]

Cum mea diploma saeve pugno. Propterea, mei domini, istis non semper esse possum..

Audeo tamen assumere usum illis liraturis aspernablum. Quo paene semper sine illis scribo.
Estne illud vitium?

[Квас]

Estne illud vitium?

Quam ob rem? In librīs typīs ēditīs ligātūrae jamdūdum nōn appārent. Nihilominus sunt quī eās dīligant.

Cēterum, lēgī quod dē orthographiā Ruthenicē scrīpsistī et jam intellegō tē nōn secundum gustum sed ratiōne ēligere quōmodo scrībās. Forsitan ratiō sit tibi Quīntiliānō suādente apicibus longās vōcālēs notāre an litterās j et v rejicere?

(Hōc in forō multī libenter dē scrīptūrā Latīnā agantur, etsī nesciant Latīnē. Neque aliae linguae hoc vītant: modo Cyrillicās litterās Polonicae linguae accomodantur, modo Arabicās Anglicae.)

Sī vīs dē aliīs linguīs agitāre possumus. Quid potes narrāre? Interdum legō quod Saxonicē scrībitis nihilque intellegō, praeter "min dryhtin". Ecquid bene scīs Saxonicē? Quid dē vetere Islandicā linguā putās?

Nempe mementō diplōma tibi prīmum esse! Successūs tibi optō!

[Versteher]

Meus dominus, ago gratias pro Tuo responso aspectabili omina faustissima diplomae meaeque.

Infortunate linguam saxonicam bene dicere neque scribere non possum, demum patientiā infinitā accolae boni illis fori autolyk communicere possumus. Lingua teutonica meae linguae saxonicae subest aliae linguae affinesque, quo errata multa facio.

Linguis ruthenicā, teutonicā, sveonicā, anglicāque ideae meae usualiter exprimere possum, ut possitur me intellegere. Linguis fennicā, latinā, nordicā antiquā, anglo-saxonicā scribere non parvum jam tempti, sed illae linguae malum imperfectae sunt. Spero, ut verbum teutonicum valeat: proludium magistrum facit. Cetero, paeve mihi decretum est, ut linguam arabicam celeriter dicere ordear.
Possemne eliciere, qualae linguae meus dominus dicere potest?

Confiti debeo, ut casis magnis nescio, debeone aut non notam longitudonis super litterā locare; propterea illas notas usiti non audeo dum usum illum bene possim. Peto ad intelligentiā. 

[Wolliger Mensch]

pro Tuo responso aspectabili omina faustissima diplomae meaeque. Et cētera eōdem modō

Quāsi merovingōrum aevī indoctās scrīptiōnēs legō.

[Versteher]

Mi domine, Quas...

Si linguam anglo-saxoniscam discere vis, desciptionem grammaticalem a Erasmo Rask suggerem dictionarionem magnificamque a Joseph Bosworth..
Illae ad auxilio immenso sunt. 

[Квас]

Dā veniam, optime Versteher, quod haud statim rescrībō. Fīlia mihi nūper nāta est, quā dē causā parum mihi est ōtiī.

Possemne eliciere, qualae linguae meus dominus dicere potest?

Quibus scīlicet linguīs loquor? Crēdō mē Anglicē satis bene scīre, aliīs de linguīs nōn sum certus, nam nōn sunt cum quibus peregrīnīs linguīs colloquar. Cēterum, Anglicē et Germānicē legere possum cum glōssāriī auxiliō, pejus Francogallicē; nōnnihil Italicē intellegō.

Si linguam anglo-saxoniscam discere vis, desciptionem grammaticalem a Erasmo Rask suggerem dictionarionem magnificamque a Joseph Bosworth..

Lexicon illud jam prīdem comparāvī, grammaticam autem in Google Librīs invēnī. Grātiās agō prō cōnsiliō! Displicet quod dēsunt manuālia ordināria. Cēterum, multane sunt opera Saxonicē scrīpta praeter chronica?

[Квас]

@ Wolliger Mensch

Dē dēductiōne tua ad nōmen sermōnis nostrī paternī pertinente minimē quidem dubitō, sed verisīmile vidētur verbum "Rossicus" jamdūdum in ūsū esse. Exemplī grātiā, complūrēs librī iīque veterēs in Google Librīs inveniuntur, quī hoc verbum continent.

[Wolliger Mensch]

@ Wolliger Mensch

Dē dēductiōne tua ad nōmen sermōnis nostrī paternī pertinente minimē quidem dubitō, sed verisīmile vidētur verbum "Rossicus" jamdūdum in ūsū esse. Exemplī grātiā, complūrēs librī iīque veterēs in Google Librīs inveniuntur, quī hoc verbum continent.

Contineant. Sed rūsus est melius. Prōgressus prōgreditur et nōs simul eō dēbemus.

[Versteher]

Mi domine, estne Tibi filia nata? O, patiorisne Te pro illo congratuli?

Unfortunate nescio, suntne illae multae: sed assumere audeo, ut sint..Eo Anglo-Saxi libenter omnia de omnioque scripserunt. =) Eo poterant apud chronicae scribentibis cogniti esse.

[Квас]

Mi domine, estne Tibi filia nata? O, patiorisne Te pro illo congratuli?

Grātiās agō!

Vicipaediae pāginam, ubi dē litterīs Saxonicīs agitur, cōnsuluī, nec multa ibi repperī. Litterae Islandicae multō magis flōrēbant, quā dē causā inter veterēs linguās Germānicās Islandica est fortassis imprīmīs discenda, annōn?

Unfortunate

Cum dē cēterīs errātīs tē nōn admoneam, istam vōcem māximē barbaricam praeterīre nōn possum! Latīnē dīcitur displicet quod, vel licet interjectiōne prō dolor! ūtī.

Errāta nempe sunt corrigenda, sed mementō nihil esse nātūrālius in discendō, quam errāta.

[Versteher]

mi domine, ago gratias pro Teo auxilio affabile.

Spero, ut per laboribis meam linguam latinam correcti possim..

Verum, lingua islandica ante linguas teutonicas disci debeunt..Illud etiam Erasmus Rask dixit..

Linguam Latinam qualae tempestatis amit meus dominus allis plus?

[Квас]

Duās sententiās omnīnō nōn intellēxī, nempe

Eo poterant apud chronicae scribentibis cogniti esse.

Linguam Latinam qualae tempestatis amit meus dominus allis plus?

[Versteher]

Peto veniam a meo domino!

Dicere volui, ut chronicas scribentes Anglo-Saxos sciere debuierunt.

Et: lingua latina antiqua, media, novaque est..Qualam libenter utotur meus dominus?

[Квас]

Dicere volui, ut chronicas scribentes Anglo-Saxos sciere debuierunt.

Opīnor omnēs illōs virōs virtūtibus ōrnātās mīlle abhinc annōs mortuōs esse.

Et: lingua latina antiqua, media, novaque est..Qualam libenter utotur meus dominus?

Lingua quidem eadem est. Aliī melius, aliī pejus Latīnē sciunt, auctōrēs variōs habent stylōs, sed ipsa lingua permānet, et quīcumque eam ēdidicit, praeteritōrum opera saeculōrum legere potest. Dē bonā Latīnitāte scīlicet dīcō; sermō enim populāris semper mūtātur. Arbitror Latīnam linguam Arabicae classicae haud dissimilem esse secundum ūsum.

[Versteher]

mi domine!

Nunc exhibitionem meae dipolmae facere debeo; eo rogere audeo, in quale colore recessum melius agere sit?

[Квас]

Dē coloribus omnīnō nesciō. Forsitan vīridem an caeruleum? Hī sunt enim colōrēs tranquillī. Modo nē rubrum.

Dē appellātiōnibus Tē commonēre velim. Appellātiō "mī domine" quā haud rārō ūteris, minimē est classica. Prīmum, Rōmānī tālibus vōcibus ūtī nōn solēbant licet imperātōrēs appellantēs. Cum nostrō tempore liceat barbaricō mōre "Domine" vel "Domne" dīcere, potius cūrā ut omnīnō ea rejiciās (quod etiam nātūrae Tuae congruere vidētur). Deinde, in Latīna lingua prōnōmina possessīva haud crēbrius ūsūrpantur quam in Rossicā. Ergō minimē est opus "mī" addere, sīcut Rossicē dīcitur "Сударь!"

Rōmānō mōre licet dīcere "mī / optime / illūstris / doctissime..." (cum virum scīlicet appellis; fēminīnum genus mulierī decet ).

Certē hōc locō quaevīs scrībere exercendī causā licet. Illīs dē rēbus Tē commonefacere velim ut in aliīs sermōnibus Tē ērūditiōrem praebeās.