Latina

[Versteher]

Forsitan erram, sed cum Ozono libri inveni, quos in tabernis in urbe non videram. Angustia nunc est, ut ulli libri non patent, et nescio, ut expectare oportet, aut non.

[Wolliger Mensch]

Forsitan erram, sed cum Ozono libri inveni, quos in tabernis in urbe non videram. Angustia nunc est, ut ulli libri non patent, et nescio, ut expectare oportet, aut non.

Versteher, вы что, вообще плюёте на грамматику? Это ж жесть, как вы пишете. Я уже молчу про синтаксис и словоупотребление.

[Квас]

Ac magis quam tabernae placet mihi locus ubi hominēs quīdam
librōs veterēs modicō pretiō vēndunt. Inter alia complūrēs optimōs
librōs ad artem mathēmaticam quam exerceō pertinentēs ibi comparāvī.

[Versteher]

Vicem aliam nescio, Homo Wolliger, ut linguam melior scribam, preter ut erratis magnis in principio. Sed melior est mea lingua latina imperfecta quam Vestra ruthenica vulgata. жесть domi dicate, non in societate decenti.


Arbitraris Bene Quase etiam, ut ars mathematica ad arte linguis pertinet?

[Wolliger Mensch]

Quāse, narrēs tū Versteherī dē ejus sermunculī horribilibus rēbus.

[Квас]

Arbitraris Bene Quase etiam, ut ars mathematica ad arte linguis pertinet?

Ipsae doctrīnae nūllā fere societāte conjungī mihi videntur. Nōn nōvī enim gravia problēmata mathēmatica quae ē linguisticā fuissent orta; etiam dubitō an in linguisticā aequātiōnēs differentiālēs vel analysis fūnctiōnālis ūsuī sint. Problēmata mathēmatica praecipuē ex cēterīs scientiīs oriuntur, cum inquīsītiōnis methodūs et, ut ita dīcam, generāliter modus cōgitandī mathēmaticae sint pecūliāria.

Quāse, narrēs tū Versteherī dē ejus sermunculī horribilibus rēbus.

Nōn noceat.

Forsitan erram, sed cum Ozono libri inveni, quos in tabernis in urbe non videram. Angustia nunc est, ut ulli libri non patent, et nescio, ut expectare oportet, aut non.

Forsitan errem (forsitan + conj.), sed apud Ozonum librōs (vae! accūsātīvī cāsūs oblītus es!) invēnī, quōs in tabernīs in urbe (?) nōn vīderam. Angustia nunc est (?), ut nūllī librī nōn (sīc enim nātūrālius sonat) patent, et nesciō, ut utrum exspectāre oporteat (conj.: quaestiō oblīqua), necne.

Locō in tabernīs in urbe dīxerim in urbis tabernīs vel in tabernīs urbānīs. Dē angustiā autem nōn sum certus, nam nōn plāne intellegō quid dīcere volueris.

Vicem aliam nescio, Homo Wolliger, ut linguam melior scribam, preter ut erratis magnis in principio. Sed melior est mea lingua latina imperfecta quam Vestra ruthenica vulgata. жесть domi dicate, non in societate decenti.

Vicem (?? discendī ratiōnem — ?) aliam nesciō, Homō Wolliger (quam ob rem ex parte tantum Latīnē reddidistī ), ut aliquā linguā (sī nūllum convenit adverbium — Latīnē, Graecē, etc., ablātīvus cāsus ūsūrpātur) melius (adverbium!) scribam, nisi magnīs cum errātīs in initiō. Sed melior est mea lingua latina imperfecta quam Tua ruthenica vulgāris. (Sermō quidem magis mihi placeat.) жесть domī dīxeris, nōn in societāte  decentī (??) (vel in honestōrum hominum conventū — ?)

Quid interest inter prīncipium et initium? Ut ē vebō intellegī potest, prīncipium est aliquid prīncipālis, initium autem ab in-īre orīginem dūcit. Initium praeterit, prīncipium autem manet.

Decēns, hoc est 'quod decet'. Cuinam decet?..

[Versteher]

Ago gratiam, Illustris Quase..

Decens asciscavi e linguae anglicanae verbo: decent..

[Versteher]

Domini, scitisne, ut illa nota verbum: et sonuit?

[Квас]

Quantō gaudiō est ōtiī diēs tandem advēnisse!

Domini, scitisne, ut illa nota verbum: et sonuit?

Optāte Versteher, longiōra nūntia scrībe cum breviōra intellegī nōn possint! Cēterum, quid in imāgiunculā quam praebuistī pictum sit, nōn cernō. Nōn est dissimilis parvulae cuidam fēlī.

[Alexandra A]

Quômodô litterae cum macronîs â clâuiâtûrâ scrîbi possunt? Macronôs in clâuiâtûrâ typicâ Cambricâ (Britannicâ) nec inter litterâs minusculâs, nec inter litterâs cum Shift, nec cum AltGr, inuenîre potuî.

Spêro mê uôcâlês longâs corrêctê scrîpsîsse?

[Wolliger Mensch]

Quômodô litterae cum macronîs â clâuiâtûrâ scrîbi possunt? Macronôs in clâuiâtûrâ typicâ Cambricâ (Britannicâ) nec inter litterâs minusculâs, nec inter litterâs cum Shift, nec cum AltGr, inuenîre potuî.

Spêro mê uôcâlês longâs corrêctê scrîpsîsse?

Illīc programma est, Microsoft Keyboard Layout Creator nōminātur. Id acceptibile grātīs est. Atque «v» scrībere decet, — latīnē /u/ et /w/ sēparāta phonēmata sunt.

[Квас]

Quômodô litterae cum macronîs â clâuiâtûrâ scrîbi possunt?

Variīs modīs. Exemplī grātiā sī Windows tibi est, potes scrīptō meō quod nūntiō addam fruī.

Cum scrīptum fungitur, imāgiuncula in ferculō appāret (hoc est prope hōrologium).  Scrīptum administrāre potes aut per jussōrum indicem quod vulgō контекстное меню dīcitur, aut pulsōriīs premendīs.

<vōcālis>/ → macron
<vōcālis>[ → diaeresis
<vōcālis>] → breve
ae<→ æ
Ae< → Æ
oe< → œ
Oe< → Œ

Etiam: s[ → ß
Itaque cum Latīnē tum Germānicē scrībere licet.

Win+Esc Intermittere/resūmere
Win+x Exitus

Sī ūtile tibi vidēbitur sed displicebit officium pulsōriīs quibusdam attribūtum, fac mē certiōrem, scrīptum enim statim mūtābō.

Spêro mê uôcâlês longâs corrêctê scrîpsîsse?

Corrēctissimē!

[Alexandra A]

Wolliger Mensch, Kvase, grātiās agō!

Cēnseō errāvisse mē verbō macron ut substantīvō masculīnō dēclīnātiōnis II cum basī macron- ūtentem. Graecē adiectīvus makros/makrā/makron (longus/longa/longum) dēclīnātiōnis –ā/-o (I-II) exstat et -on in verbō macron terminātio casūs nōminātīvī est; igitur macron in ablātīvō plūrālis macrīs vel macrois (secundum grammaticam Graecam) est, et macron in accūsātīvō plūrālis macra est.

Litteraene V et U capitālēs inter sē in linguā classicā differēbant? Habēmus SENÁTVS POPVLVSQVE RÓMÁNVS cum V vōcālem, nōn cum U. Et sī Rōmānī cōnsonāntem /w/ et vōcālem /u/ per eandem litteram exprimere potuerant in textibus cum litterīs capitālibus scrīptīs, puto litteram ūnicam minusculam u prō utrōque phōnēmate in textibus contemporāneīs scrībī posse.

Kvase, certē programmate tuā ūtī vellem; sed nōn sciō quid est scrīptum computātrāle, in quem catalogum illum scrīptum pōnere oportet, et quōmodō illō ūtī. Tē rogō, scrībe quid facere dēbeam ut illō scrīptō in computātrō meō ūtī possim. Systema Windows XP SP3 habeō.

Egō hoc nūntium scrībens ex tabellā symbolōrum additiōnālium vōcālēs longās cēpī.

[Bhudh]

Kvase

Sic.

[Alexandra A]

Kvase, file'um sub nūntiō tuō affīxum  nōn vidēbam. Nunc illum in computātrum meum extrāxī, file'um .exe initiāvī, et cum maximā commoditāte vōcālēs longās scrībere possum.

Grātiās!

[Alexandra A]

Kvase

Sic.

Quase

Putāvī illud nōmen Russicum esse.

Ignōsce.

[Квас]

Quase
Putāvī illud nōmen Russicum esse.
Ignōsce.

Nūllīus est mōmentī. Nōmen enim interrētiāle rēvērā vōx Russica est, sed Latīnē mē plērumque Quasus nōminō, quō nōmine in nōnnūllīs forīs ūtor. Displicet mihi versiō «Cerevīsia», quia potius пиво significat.

[Квас]

Litteraene V et U capitālēs inter sē in linguā classicā differēbant? Habēmus SENÁTVS POPVLVSQVE RÓMÁNVS cum V vōcālem, nōn cum U. Et sī Rōmānī cōnsonāntem /w/ et vōcālem /u/ per eandem litteram exprimere potuerant in textibus cum litterīs capitālibus scrīptīs, puto litteram ūnicam minusculam u prō utrōque phōnēmate in textibus contemporāneīs scrībī posse.

Idem sentiō.

Cum inter litterās u, v et i, j distinguimus et longās vōcālēs macrīs signāmus, optimam sequimur scrībendī ratiōnem, quae phōnologiae Latīnae congruit. Haec ratiō nempe omnibus discipulīs ūtilissima est ut vōcēs rēctē ēnūntient et prōnūntiātum in memoriā servent.

Sed sī quis Latīnē jam satis bene scit, ut iī exercitātiōne perpetuā nōn est opus, nōnne eum decet veterum mōrēs atque nostrae aetātis doctōrum ūsum sequī sī dē rēbus ad Latīnitātem nōn attinentibus agitur?

Itaque ipse duās ratiōnēs sequī soleō, nempe cum Ii, Jj, Uu, Vv et macribus aut cum Ii, Vu et sine macribus.

[Квас]

Cēnseō errāvisse mē verbō macron ut substantīvō masculīnō dēclīnātiōnis II cum basī macron- ūtentem. Graecē adiectīvus makros/makrā/makron (longus/longa/longum) dēclīnātiōnis –ā/-o (I-II) exstat et -on in verbō macron terminātio casūs nōminātīvī est; igitur macron in ablātīvō plūrālis macrīs vel macrois (secundum grammaticam Graecam) est, et macron in accūsātīvō plūrālis macra est.

Ego quoque ita arbitror. Cēterum, dē Graecīs nōminibus dēclīnandīs omnīnō nōn sum certus. Opīnor -on idem esse atque -um, in cēterīs autem cāsibus Latīnās positiōnēs appendere soleō.

Cēterum, verbum «macron» numquam in ūllō contextū Latīnō vīdī.

[Versteher]

Domini Illustres, ut arbitramini: a qualo tempo linguam in Italia dictam latinam vocare non possumus, sed jam italianam?

[Квас]

a *qualo *tempo => ā quō tempore
Etiam minimē certus sum num liceat dīcere «lingua dicta».

Dē linguae Italicae historiā nīl nōvī. Opīnor extrēmō prīmō millenniō eam adeō Latīnae dissimilem fuisse, ut digna esset quā nōmen proprium habēret.

[Wolliger Mensch]

Quase

Adeō Quāse, nam *Quăsus rēgulāriter *Quarus daret.

[Versteher]

lingua dicta sonare debuit: gesprochne Sprache; sed res praeterita illus est...
Ago gratiam Tibi, Quase.

De alphabeto nunc dicere velim: Dominus De-Saussure aspernatur ideam, ut alphabetum linguae origionem sequi possit; sed dum appellationem valentem.

ut arbotramini: qua lingua affectet: ad appellatione aut ad origione?

[Квас]

Sī rēctē intellēxī, quaeris utrum orthographia in etymologiā an in prōnūntiātiōne nītī dēbeat. Haec est amplissima quaestiō. Forsitan ratiō sit orthographiam respicere phōnologiam, nōn phōneticam.

Dē etymologiā autem... Ipsae linguae enim mūtantur, ergō oportet et ratiōnem scrībendī paulātim mūtārī. Quod quidem cautē perficī dēbet. Exemplī grātiā, Rōmānus ille dē orthographiā Hibernicā ōlim tractābat et dīxit eam pessimē refōrmātam esse. Nam linguae historiā crēbrō neglēctā fit exemplī grātiā, ut eae litterae omittae sunt, quae in nōnnūllīs dialectīs sonant. Deinde natiōnum mōrēs respicienda sunt, quod nōn ad ipsam linguam, vērum potius ad historiam et cultum cīvīlem spectat.

[Versteher]

Ago gratiam, Illustris quase, pro Tuo responso. Si dubitas, ut recte me intellexeris; placeant forsitan errata in meo scribendo multa?

Ipse arbitror, ut utopia sit, ut orthographia appelationem sequetur: alphabetum jam unum esse solet pro lingua, intereo appelationes multae. Origionem propterea auctoritatem solam ad linguam puto; concedere rem solam appelationi possit: nota sub litteris ad speciesfaciendum rerum appelationis statere recte sit: exempli gratia, ut dominus Karamzinus litteram ё de littera: e invenit.