Latina

[Versteher]

legistisne, Illustris Quase,  comёdias illustris domini Plavti?

[Квас]

Nihil lēgī, exceptō ūnō excerptō ex «Aululāriā», eōdem simpliciōre redditō. Omnīnō enim nūlla opera Latīnē cōnfecta lēgī; nunc dēmum satis parātum mē sentiō ut Caesaris «Commentāriōs» incipiam.

[Versteher]

qualis coincidentia!

Domini Caesaris Commentarii est nunc liber, que lego.. Magno negotio auxilioque translatione aenglica.

[Квас]

In omnī aetate discipulī ā Caesaris «Commentāriīs» lēctiōnēs Latīnās incipere solēbant. Est mihi in animō ēditiōne cum Соболевского annotātiōnibus ūtī: jamdūdum enim librīs plūrimum peregrīnīs ūtor ad linguam Latīnam discendam; decet me Rossicum tandem magistrum respicere. Cēterum, haud omnēs «Commentariī» hōc in librō continētur, ergō aliquandō ad peregrīnōs trānsīre cōgar. Velut placet mihi annotātiōnum liber quī in «Perseō» invenītur.

Placente tibi Caesar? Num est opus ejus taediosum?

[Versteher]

Semel poscabat amica mea teutonica, cum dixerat illae, ut Commentarii legere paratus essem; istis sententiam de XVI adsententiis [Nebensätzen] invenire.

Talem sententiam etiam non vidi, sed mihi dubium non est, quin Caesar sententias longas comamavit.

[Versteher]

Domini Honorissimi, de litis meae renentis Vos rogere velim.

Estne aequum, ut librum Adolfi Hilteris Mea Luctatio legere ne fas est? 

[Квас]

Tibine istum librum legere in animō est? Numquidnam bonī in eō tē crēdās inventūrum?

Equidem dubitō an istīus virī odiōsī liber dignus sit quī pervolvātur. Auctor ipse quasi īnsānus fuit nec bene scrībēbat Germānicē, librum enim ejus multī ērūdītī hominēs irrīdēbantur (ante annum 1933 scīlicet). Arbitror bonōs hominēs ab eō librō abhorrēre, sed scelestōs ad malefacta inspīrāre potest.

Equid hīc in forō nostrō fuērunt lītēs, dē quās mentiōnem fēcistī? Potesne nexum dare?

[Alexandra A]

Dictaturae Nazistae nequaquam faueo; democratiam liberalem Britanno-Americanam sympathizo. Sed libertatis sermonis et rerum scriptarum restrictionem inadmissibilem puto. Placet mihi Emendatio I ad Constitutionem Ciuitatum Vnitarum Americae, ubi libertas infinita sermonis ac rerum scriptarum proclamata est, prohibendo Congressum Ciuitatum Vnitarum a accipiendo ullam legem has libertates restringentem.

Puto licere omnibus hominibus quem uolunt legere et ullam informationem obtinere. Ita homines de rebus gestis historicis ac quotidianis ueritatem scire possent. Si libertates sermonis ac scribendi restrictae sunt, in tali terra regimen suos ciues decipere uult.

Liber ille monumentum historiae Belli Orbis Secundi est. Vt causas ullius euenti historici intellegas, rationes utriusque partis scire debeas. Inde, melior in illa terra uiuere, ubi libertates ciuiles respectatae et obseruatae sunt.

[Wolliger Mensch]

Dictaturae Nazistae nequaquam faueo; democratiam liberalem Britanno-Americanam sympathizo. Sed libertatis sermonis et rerum scriptarum restrictionem inadmissibilem puto. Placet mihi Emendatio I ad Constitutionem Ciuitatum Vnitarum Americae, ubi libertas infinita sermonis ac rerum scriptarum proclamata est, prohibendo Congressum Ciuitatum Vnitarum a accipiendo ullam legem has libertates restringentem.

Puto licere omnibus hominibus quem uolunt legere et ullam informationem obtinere. Ita homines de rebus gestis historicis ac quotidianis ueritatem scire possent. Si libertates sermonis ac scribendi restrictae sunt, in tali terra regimen suos ciues decipere uult.

Liber ille monumentum historiae Belli Orbis Secundi est. Vt causas ullius euenti historici intellegas, rationes utriusque partis scire debeas. Inde, melior in illa terra uiuere, ubi libertates ciuiles respectatae et obseruatae sunt.

(Māter mea, ecce hic sermunculus est. Sub mēnsā jaceō.)

[Квас]

Ipsane quaestiō ā Versteher prōposita effēcit ut sub mēnsam conciderēs? Homō gravis est.

Alexandra A, gaudeō quod sermōnī nostrō interes.

[Wolliger Mensch]

Ipsane quaestiō ā Versteher prōposita effēcit ut sub mēnsam conciderēs? Homō gravis est.

Ad vōcem. Versteher bene dēclīnābilis est.

[Karakurt]

Gaudeamus igitur!

[Квас]

Avē, Karakurt!

Versteheris igitur nōmen ad tertiam vidēlicet pertinet dēclīnātiōnem, nōnne?

[Квас]

Cēterum, nīl mīrum nōs dē rēbus ad Hitlerum pertinentibus hīc agere. Exstit enim nūper thema ad hujusmodī disceptātiōnēs apta, nempe
Борцы с фашизмом, победители второй мировой... #0
sed ibi fascistās neglegunt ac nōnnisi RawonaM‐em glōrificant.

[Wolliger Mensch]

Versteheris igitur nōmen ad tertiam vidēlicet pertinet dēclīnātiōnem, nōnne?

Fīnālis -er secundō etiam ammittit, comp. vesper.

[Квас]

Fīnālis -er secundō etiam ammittit, comp. vesper.

Profectō! Mihi quidem suffīxum ‐or in mentem vēnit. Nōnne ‐or Latīnum et ‐er Germānicum cōgnāta sunt?

[Wolliger Mensch]

Nōnne ‐or Latīnum et ‐er Germānicum cōgnāta sunt?

Nihil minus. Teudisca -er (angla etiam, ac aliārum germanārum linguārum analogae fōrmae) ā latīnā substantīvātā adjectīvā -ārius est.

[Квас]

Ō mē stultum! Hāc dē rē apud Ярхо lēgī, sed omnīnō oblītus sum.

[Wolliger Mensch]

Ō mē stultum! Hāc dē rē apud Ярхо lēgī, sed omnīnō oblītus sum.

Solet.

[Alexandra A]

In Encyclopaedia Biologica Sovietica uidi nomen speciei Molluscorum Biualuiorum cum casu genetiuo II declinationis scriptum esse: Chlamys Farreri Niponensis (nomen biologi: Farrer).

Video nomina biologorum in speciebus animalium semper ad II declinationem pertinere: Mikadotrochus Beyrichii, Cerastoderma Lamarcki, Xenophora Kanoi (Kano), Stephanocerus Humphryi.

Latine, quum lingua synthetica sit, necesse est quidque substantiuum declinari. Theoretice, quidque substantiuum ad quemquam declinationem pertinere potest. Quare aliquae substantiua exstant, quae ab hominibus non declinantur?

[Квас]

Prīmum, haud omnia substantīva Latīna dēclīnantur: exemplī grātiā, fās . Deinde, fit ut hominum nōmina linguae Latīnae aliēna etiam nōn dēclīnentur: velut apud Hierōnymum illum quī Scrīptūram Latīnē reddidit plūrima Hebraeōrum nōmina cāsibus carent. Desessard ita scrībit dē nōminibus Latīne reddendīs: ipsa nempe nōmina terminātiōnem ‐us assūmere solent, nōmina autem familiāria nōn convertuntur. Exemplī grātiā, «Rēgulum» in Latīnam linguam reddit vir Francogallus nōmine Augustus Haury, cujus nōmen gentīle Ori ēnūntiātur.

[Alexandra A]

Bene euenit Italos suam linguam Latinam in Italianam analyticam euoluendi capaces fuisse; ubi quaeque praepositio cum quocumque substantiuo coniungere potest sine exceptionibus. Ita lingua magis logicalis fit.

Puto linguam Latinam antiquam pulchram esse; eius antiquitatem amo. De capacitate hic dico: multae linguae (Italicae, Celticae) in antiquitate casus grammaticos habebant – sed haud omnes (lingua Graeca hic in mentem uenit) in formam magis progressiuam ac logicalem cum praepositionibus relationes substantiuorum exprimentibus transeundi capaces erant.

[Ellidi]

Dictaturae Nazistae nequaquam faueo; democratiam liberalem Britanno-Americanam sympathizo. Sed libertatis sermonis et rerum scriptarum restrictionem inadmissibilem puto. Placet mihi Emendatio I ad Constitutionem Ciuitatum Vnitarum Americae, ubi libertas infinita sermonis ac rerum scriptarum proclamata est, prohibendo Congressum Ciuitatum Vnitarum a accipiendo ullam legem has libertates restringentem.

Puto licere omnibus hominibus quem uolunt legere et ullam informationem obtinere. Ita homines de rebus gestis historicis ac quotidianis ueritatem scire possent. Si libertates sermonis ac scribendi restrictae sunt, in tali terra regimen suos ciues decipere uult.

Liber ille monumentum historiae Belli Orbis Secundi est. Vt causas ullius euenti historici intellegas, rationes utriusque partis scire debeas. Inde, melior in illa terra uiuere, ubi libertates ciuiles respectatae et obseruatae sunt.

Licetne verumtamen democratiam Brittanno-Americanam ob libertatem loquendi approbare? Sed cur homines sibi libertatem loquendi poscunt, nisi ad desciscendum a libertatibus, quae eis iam paratae sunt? Ut philosophus quidem Danicus (Søren Kierkegaard) dixit, homines nunquam utuntur libertatibus, quas habent, sed poscunt illas, quarum indigent, exempli gratia (exemplum philosophi) illi habent libertatem cogitandi, sed poscunt libertatem exprimendi. Num licet aliquem quomodocumque approbare nisi respicimus eius acta seu sapientiam? Libertas ista actum non est, sed vacuitas ac verba (crebro) nequam. Praeterea libertatem istam homines ad sapientiam perducere non posse puto, quoniam sola disciplina et zelus adiuvare possunt.

[Квас]

Salvus sīs, Ellidi! Benignē tē excipiēmus.

Illīus philosophī verba cum prōverbiō Russicō congruunt: ibi bene est, ubi nōs nōn sumus. Nōn intellegō tamen quam ob rem loquendī libertās tantum tibi displicat. Dīcis libertātem nihil valēre. Nōn omnīnō cōnsentiō. Meā sententiā, jūs nihil fere valet, vel potius jūs nihil aliud est quam interdictiō interdicendī, quod quidem et mente haud facile fingitur. Libertās est rēs quaedam multiplicior.

Et tamen libertātī inest ēligendī potestās.

Num licet aliquem quomodocumque approbare nisi respicimus eius acta seu sapientiam?

Quot capita, tot sēnsūs. Eadem rēs ab aliīs apprōbātur, ab aliīs condemnātur. Quid igitur? Num est quī summam jūstitiam habeat?

[Ellidi]

Dīcis libertātem nihil valēre.

Illud dicere nolo. Ceterum censeo libertates unam ab alia differre et libertatem loquendi nihil ad societatis salutem vel individui sapientiam conferre. Homines sapientes minime garruli sunt. Ex quo sequitur, cui libertas ista prodest.

Olim homines magis cogitabant quam scribebant, hodie ex contrario. Olim omne quod scribebatur, cogitatum fuit, hodie vaniloquentia sapientiam triumphat, homines diurnales (gallice: journaux) pro sibi cogitare sperant ac cogitare desinunt. Num illud lamentabile non existimare possumus? Sunt enim tempora, quando res florescunt, apex et tempora marcoris languorisque. Apicem scriptor illustris XIX saeculi Constantinus N. Leontiev regnum Ludovici XIV putavit et post illud tempus omnem progressum vituperavit.

Postea, post Ludovici regnum, disciplina evanescit, omnia immiscentur (libertas movendi, demigrationes), civitas languescit (principium istud oeconomicum quod laissez-faire nununcupatur), pauca creantur (libertas loquendi et inertia cogitandi). Propterea Constantino Leontiev consentior et libertatem loquendi diligere non expedire censeo.